GİZEMLİ ADAM

218 12 3
                                    

Bir ilkbahar akşamıydı , annesi yine kendisine gelen karabasanı anlatıyordu ,

'' Koltukta içim geçmiş öğlen namazı için kalkacaktım kalkamadım geldiğini hissettim gözlerimi bir an için açtım bir şey görür gibi oldum , yüzü siyah kahverengi arasında bir renkti '' çayından bir yudum aldı annesi ve devam etti '' Ağzımı falan kapadı sesim çıkmıyordu sonra dua okumaya başladım , dua okuyunca gitti , zorlanarak kalktım namazımı kıldım '' cümlesini bitirmişti ki Babası araya girdi

'' Ya hanım anlatma şöyle şeyleri çocuklar korkacak sonra ''

Ensar'ın pek de korkacak bir hali yoktu çok sevdiği bir filmi seyreder gibi annesine gözlerini dikmiş dinliyordu , tabi kardeşi korkar mıydı ? Çok umurunda değildi. Saat epey geç olmuştu kardeşi yatmış Ensar hala oturuyordu.

'' Hadi oğlum yat artık sonra sabah yataktan çıkmak bilmiyorsun '' dedi annesi

Ensar normalde karşı çıkardı ama nedense itiraz bile etmedi , bu duruma kendisi de şaşırmıştı normalde denileni tek seferde asla yapmamıştı tabi ki işine gelecek bir şey olduğunda bırakın söylemeyi söylenmese de yapardı.

'' Tamam anne '' diyerek salondan odasına geçti. Odanın ortasında bir süre ayakta durup odasını inceledi bunu neden yaptığını kendisi de bilmiyordu , salona geri döndü

Salonun kapısından kafasını uzattı vücudu duvarın arkasında kalmıştı böyle çok sevimli olduğunu düşünüyor annesinden bir şey isteyeceği zaman hep böyle yapıyordu ve istediğini de yaptırıyordu. Annesi Ensar'ı görünce korkudan yerinden zıpladı

'' Allah cezanı vermesin emi , fare gibi kafasını uzatmış oradan , hadi söyle bakalım ne istiyorsun ? ''

'' Vay be anne beni tanımışsın iyice sana bravo ''

'' Hadi hadi kerata bırak gevezeliği ne istiyorsun ? ''

'' Anne yaa '' dedi sesini yumuşatarak '' Yerde yatasım geldi de döşek nerede yere sereceğim ''

Annesi şaşırdı '' Oğlum yatağın suyu mu ? Çıktı yatsana yatağında ''

Ensar hemen en büyük kozunu oynadı '' Vallahi sabah erken kalkıp toplayacağım söz ''

Bu cümle Elif hanımı ikna etmeye yetmişti '' Tamam tamam , yatak odasında gardırobun yanında ki yükte '' Ensar koşarak yatak odasına gitmişti bile annesi arkasından bağırıyordu hala

'' Oraları dağıtmadan al ''

Ensar '' tamaamm '' diye bağırarak karşılık verdi yatak odasından. 

Döşeği odasına götürdü odanın ortasında ki eşyaları bir kenara topladı ,  döşeği serdi güzelce , yatağından çarşafını çıkartıp örttü , yastığını ve pikesini rastgele attı döşeğin üzerine ve raftan okumakta olduğu kitabı aldı , uykusu yoktu kitap okuyarak uykusunu getirmeye çalışacaktı fakat kitap o kadar sıra dışı ve güzeldi ki olan uykuyu da kaçırırdı. Ayraçla işaretlediği yeri açtı ve okumaya başladı , kitap olasılıklar üzerine hayatında ki olaylarına çözümler bulan bir adamı anlatıyordu , olasılıkları hesaplayıp olayları çözmek bu olabilir miydi diye içinden geçirdi. Romanın karakterine çok özenmişti , en ufak olasılığı ayrıntıyı hesaplıyordu bu gerçekten harika bir şeydi acaba kendisi böyle olabilir miydi ? Kitabı büyük bir heyecanla okuyor okurken de aklından bunlar geçiyordu sonra bir an için gözü odasına takıldı , güldü

'' Bu dağınıklığın için de acaba neyin olasılığını hesaplayacaksam ''

Okuduğu yeri kaybetmemek için kitabı ters bir şekilde kucağına bıraktı ellerini kafasının arkasına koydu , olabilir miydi ? Olacak olayları tahmin edebilmek , inancı sağlamdı geleceği bilmesinin imkansız olacağını biliyordu gaybı yalnızca Allah bilebilirdi ama yinede olasılıkları hesaplamak onu cezbetmişti bu fikir aklına yer etti , bir kaşını kaldırdı ve odasına tekrar bir göz gezdirdi bütün ayrıntılardan olasılık çıkarabilirdi. Neden yapamayacaktı ki ? Yavaş yavaş uyku gözlerine düşmeye başlayınca kitap ayracını döşeğin yanından aldı en son okuduğu sayfaların arasına yerleştirdi , kitabı da hemen baş ucuna bıraktı. Aklından geçen düşüncelerle uykuya dalarken kendince mırıldandı

FISILTIDonde viven las historias. Descúbrelo ahora