Broken. H.S

Κεφάλαιο 14ο

"Εγω λεω να κάτσω λιγο ακομη. Εχω κάποιες εκκρεμότητες. Πάρε ταξί και πηγαινε.." ειπε σοβαρα ο Ραιντερ και έφυγε βιαστικά χωρίς να περιμένει απάντηση.

Μεριά Κυβέλης.

Τι ηταν τωρα αυτο; Τι τον εκανε να αλλάξω γνώμη και να ξαναπάει μεσα χωρίς εμενα; Ελπίζω να μην έβαλε στο ματι καμια κοπελα.. Πριν απο λιγο μου ελεγε ποσο του αρεσει η Αλις. Αχ Ραιντερ ελπίζω να μην κανεις κατι που θα το μετανιώσεις..

Εξω απο το μαγαζί το κρυο ηταν διαπεραστικό και αν και το σπίτι μου ηταν κοντα αποφάσισα να ψάξω για ενα ταξί. Πραγμα δύσκολο μιας και το μέρος ειναι απόμερο. Δεν ειχα καταλαβει πως τόση ωρα περπατούσα μέχρι που ακουσα μια βαριά αντρική φωνή καπου κοντα μου. "Που πας κουκλα τετοια ωρα μόνη;" προσπάθησα να αγνοήσω την άγνωστη φωνή και επιτάχυνα το βήμα μου. "Ωω θελεις να παίξουμε παιχνιδάκια; Πολυ καλα λοιπόν." Ειπε γελώντας μεθυσμένα ο άντρας πισω μου καθώς τα βήματα του ακουγοντουσαν όλο και πιο δυνατά δίπλα μου. Εγω έντρομη αρχισα να τρέχω. Έτρεχα γρήγορα, τοσο γρήγορα που δεν ένιωθα τα πόδια μου. Αχ Ραιντερ γιατι με άφησες μόνη μου; δυνατά γελια ηχούσαν στα αυτιά μου. Πλησίαζε όλο και πιο κοντα. Κατι πρεπει να κανω. Αποφάσισα να στρίψω στα αριστερά μου κι ετσι σε πολυ λιγο θα βρισκόμουν στο σπίτι μου. Για κακή μου τύχη ομως το σώμα μου συγκρούστηκε με ενα ανδρικό σώμα κι αυτο ειχε ως αποτέλεσμα να χασω την ισορροπία μου αλλα λιγο πριν πέσω δυο δυνατά χέρια με κράτησαν σταθερή. Η αδρεναλίνη μου ειχε χτυπήσει κόκκινο και έτρεμα. "Κυβέλη;" ειπε μια γνώριμη φωνή γεμάτη ανησυχία. "Τι κανεις τετοια ωρα εδω; γιατι τρέχεις; εισαι καλα;" "Niall;" ρωτησα ανίκανη να απαντησω στις υπόλοιπες ερωτήσεις. "Ναι εγω ειμαι. Ηρέμησε ολα καλα, τι εγινε;" ρωτησε καθώς με αγκαλιασε. "Γυρνούσα απο το μπαρ εδω δίπλα και κάποιος με κυνηγούσε." Ειπα με τρεμάμενη φωνή καθώς γυρισα πισω να κοιτάξω μηπως ηταν ακομη εκει ο άντρας απο πριν. Το ιδιο εκανε και ο Niall. Αλλα δεν υπήρχε κανενας εκει. "Ενταξει φαινεται ότι οποίος κι αν ηταν εχει φυγει τωρα. Ελα θα σε παω σπίτι σου." Ειπε και μου εκανε νόημα να προχωρήσω. "Niall δεν χρειάζεται ειμαι καλα αληθ-" "Ενταξει Κυβέλη εισαι καλα αλλα δεν υπάρχει περίπτωση να σε αφήσω να γυρίσεις μόνη σου τοσο αργα παμε." Ειπε και μου χαμογέλασε και φυσικα του ανταπέδωσα το χαμόγελο. "Ευχαριστω." Ειπα και τον κοίταξα. "Εσυ πως και εισαι τετοια ωρα στην γειτονιά." Τον ρωτησα περίεργα. "Ψάχνω τον Harry. Ειχαμε κανονισει να βγουμε με αυτον και την Eden, αλλα μαλλον το ξέχασε." Ειπε και στο βλέμμα του δεν υπήρχε ίχνος ενοχλήσεις, το ελεγε σαν να το ειχε συνηθίσει. "O Harry ηταν στο μαγαζί." Ειπα παγερά καθώς μου ήρθαν στο μυαλο εικόνες απο εκείνον και την ξανθιά κοπελα να κάθεται πανω του. "Μαζι ήσασταν;" ρωτησε έκπληκτος. Εγω γέλασα λιγο. "Οχι Οχι, ηταν με μια κοπελα." Ο Niall σταμάτησε να περπατάει και τοτε καταλαβα πως είχαμε φτάσει σπίτι μου. "Κυβέλη, τι συμβαίνει πραγματικά με εσενα και τον Harry;" με ρωτησε εκείνος. "Πραγματικά.. δεν ξερω. Απο την μια μου ζητάει να βγουμε κι ολα ειναι καλα, κι απο την αλλη μου μιλαει άσχημα και υποτιμητικά. Δεν ξερω τι πρεπει να περιμένω απο αυτον ούτε αν θεκω κατι απο αυτον." Απαντησα και τπν κοίταξα με ενα βλέμμα απελπισίας. "Να εισαι καλη μαζι του Κυβέλη, και κανε υπομονή. Δεν ειναι τοσο κακός όσο φαινεται. Καληνυχτα." Ειπε κλείνοντας μου το ματι και εξαφανίστηκε. Εγω αναστέναξα και μπήκα μεσα στο σπίτι μου. Η τηλεόραση στο σαλονι ηταν ανοιχτή και την μαμα μου την ειχε παρει ο υπνος στον καναπέ, ετσι την έκλεισα κι ανέβηκα στο δωματιο μου. Ήμουν πολυ κουρασμένη για να σκεφτω το οτιδήποτε. Ελπίζω σημερα οι δαίμονες μου να με αφήσουν να ξεκουραστώ..

Πλευρά Ραιντερ.

Αφου άφησαν την Κυβέλη να βρει ταξί για να παει σπίτι ξαναμπήκε στο μαγαζί. Ήξερα ότι κατι δεν πηγαινε καλα. Όση ωρα ήμασταν στο μπαρ φαινόταν ότι κατι τις αποσπούσε την προσοχή, και ήξερα ακριβως που. Ηταν εκείνος εκει. Αυτος ο Σταιλς. Έπρεπε να τον βρω και να του μιλήσω. Δεν θα τον άφηνα να την πληγώσει. Αυτος ηταν και ο λόγος που ήρθα, δεν μπορούσα να την ακουω να κλαίει και να ειμαι τοσο μακρυά χωρίς να μπορω να κανω κατι. Ετσι πηρα την Λόρενς τηλεφωνο και ήρθα κατευθειαν. Έπρεπε να βρίσκομαι δίπλα της. Οταν μπήκα μεσα κατευθύνθηκα προς τον μπάρμαν. Το μαγαζί ηταν μικρό και ο τύπος ηταν γνωστός στην περιοχή, Οποτε ήμουν σίγουρος πως θα ξερει που να τον βρω. Του εκανα νόημα να ερθει προς το μέρος μου και εκείνος έγνεψε και ηρθε κατευθειαν. "Ξερεις που μπορω να βρω τον Σταιλς;" φώναξα για να μπορέσει να με ακούσει μεσα στην εκκωφαντική μουσική. Εκείνος μου εκανε νόημα με το κεφαλι προς το πλάι. Οταν γυρισα το κεφαλι μου ειδα ενα αγορι στην ηλικία μου με σγουρά μαλλια που μιλουσε σε δυο κορίτσια. Αυτο θα εχει πλακα..

Vote.⭐️