"Bernard, saan tayo pupunta?" tanong ni Bianca.
Nginitian ko siya at hinawakan ang kaniyang kamay.
"Somewhere. A place that is very memorable to us." Ngiting ngiti kong sagot.
"Ang sweet naman po ng asawa niyo, miss Bianca." Si Yngrid naman itong nagsalita mula sa likuran ng kotse.
Sumagot din naman ng ngiti si Bianca.
Ilang sandali lamang ay narating na namin ang destinasyon namin.
"Ok, we're here. Tara na." sabi ko at tinanggal na ang aking seatbelt at nagmadaling lumabas ng sasakyan upang pagbuksan si Bianca.
"Tara." Sabi ko at hinawakan ang kaniyang kamay.
"Teka, si Yngrid hindi pa lumalabas."
Lumingon naman ako at kinatok ang bintana ng sasakyan. Binuksan niya ito at naka seat belt pa siya.
"Uh, hindi ko kasi maalis ang seat belt ko. Its ok, mauna na kayo susunod na lamang ako." sabi nito at pinipilit na alisin ang kaniyang seat belt.
Hindi na ako nag dalawang isip na lapitan siya at tulungan.
"Wait a minute." Sabi ko rito at hinawakan ang seat belt.
"No, Bernard. Ako na, kaya ko na 'to."
"Don't refuse me, Yngrid. Uh, what's with this seat bealt?" medyo irita na ako dahil ginawa ko na ang lahat para lang maalis iyon.
"Argh!"
Maya-maya ay si Bianca ang lumapit sa kotse.
"Let me do it." Sabi niya at wala man lang limang segundo e naialis niya iyon.
"How did you do that?" tanong ko.
"I did not remove it in to its usual way. I-I cut it off."
"Wh-what?"
"There is no other way. Tatagal tayo kapag 'di ko ginawa 'yun. So, come on?" aya nito at nauna ng mag lakad.
Sumunod na rin kami ni Yngrid. Ngunit, ilang hakbang pa lamang ang nararating namin ng huminto siya.
"Uh, what is that smell?!" reklamo niya.
"Ano 'yun, Bianca?" tanong ko naman kaagad.
"That awful smell."
I sniff to know if what is Bianca's talking about the smell.
"What? It smells good naman. Aish, halika nga kumain na lang tayo." Sabi ko rito at hinatak siya sa mga stall.
Sinusulyapan ko ang mga nagtitinda ngunit hindi ko makita 'yung manang na usual na nagtitinda ng street foods.
"Wait lang." sabi ko sa dalawa at lumapit sa isang tindera.
"Boss, excuse me. Saan lumipat 'yung matandang babae na may kasamang lalaki na kasing tangkad ko. Siguro anak niya 'yun."
Nag-isip muna siya ng kaonti at sinagot ako.
"ah, naku sir wala na ho iyon. Magmula nang matapos ng pag-aaral niya 'yung anak niya hindi na siya nagtinda pa."
Napatango na lamang ako at bumalik na kung saan naroroon sina Bianca at Yngrid.
"Where did you go?" iritang tanong ni Bianca.
"Ah, hinahanap ko 'yung si manang. Suki tayo nun dito e. Kaso, wala na daw." sabi ko at medyo napa pout.
Malay natin baka maging way din si manang para maibalik ang memories ni Bianca. Since, siya itong nag encourage sa amin na magpakasal kami ni Bianca.
"Ano bang ginagawa natin rito?" sa tono ng boses niya ay iritang irita na siya. Kinusot pa niya ang kaniyang ilong at umirap.
"Kakain tayo rito." Naka ngiti kong sagot.
"Tara na."
Naka harap na kami sa isang stall at medyo natatakam na talaga ako sa mga niluluto nila. Matagal tagal na rin bago ako naka kain ng street foods.
"Ano? Ayoko, Bernard. Ayoko." Tanggi niya.
"Bakit? Ikaw kaya ang nagturo sa akin na kumain ng ganito." Sabi ko sa kaniya at tumusok ng fish ball at kikiam.
"anong gusto mo?" tanong ko at sumubo ng isang kikiam.
Nagmake face naman siya bigla at umiling.
"No. Wala. Wala akong gusto. Stop eating those stuff, Bernard." Suway niya sa akin.
"Oo nga, Bernard. Hindi mo alam kung malinis ba 'yan o hindi." Singit nitong si Yngrid.
Muli akong sumubo nito at sila naman ay tila ba masusuka na sila sa kanilang nakikita.
"What? Masarap kaya, try niyo kasi. My treat."
"Uh! Stop it, Bernard. Stop eating that, omy GOD!" – Bianca
Kumuha ako ng disposable na baso at iniabot sa kanila. "Itry niyo lang. Kahit, minsan lang, please??"
Kinuha naman nila iyon.
"Anong gagawin namin dito?" – yngrid.
Pinakita ko ang aking hawak.
"Diyan ninyo ilagay 'yung street foods." Sagot ko.
"Ahh, hindi dapat sa plastic nilalagay 'yung mainit na pagkain. Pwede magmelt 'yung plastic at mahalo sa pagkain." – Yngrid.
"O, narinig mo si Yngrid ha? Hindi iyan nakakabuti kaya ibalik mo na ito at umalis na tayo rito. Kasi, hindi ko na makaya ang amoy." Sabi naman nitong si Bianca.
Inagaw nito ang baso na ibinigay ko kay Yngrid at binalik ang mga ito sa akin.
"You want to know about your past, diba?" sabi ko rito
"O, bakit ba? Itry niyo lang naman. Para kayong hindi taga mundo ah? Alien, alien?" sabi ko naman at ibinalik ulit sa kanila ang disposable na baso.
"Here, hold this."
"Bernard, no." – Bianca.
"Ano ba, Bianca. Parang kailan lang na ikaw 'tong nagsasabi ng Alien sa akin."
Nag pout naman ako sa kaniyang harapan.
"Pleaaaaaase. Pleaaaaase! Pretty please."
"I'll try na, miss Bianca." Sabi ni Yngrid at sumungit sa kumpol ng mga tao na bumibili rin sa stall.
"Only one shot. One shot of that cup." Sabi ko kay Bianca at nginitian siya.
Napa buga siya ng marahas na hangin.
"fine, fine."
Parang naghesitate pa siyang lumapit doon sa stall.
"Come here, Bianca. I'll introduce them to you." Sabi ko at hinatak ang kaniyang kamay patungo sa stall.
"Ano? Sino?"
Natawa naman ako sa kaniyang tanong.
"What I mean, 'yung mga kakainin natin. 'yung mga street foods na kakainin mo."
"Uh, Bernard... are you sure this is safe? Truth is, I don't want to try it. Uhm, m-medyo gross kasi." Naka pout nitong sabi.
"Nako, my love.... you cannot fool me. Don't pout in front of me. You know why?" sabi ko rito at lumapit sa kaniya.
"I'm going to kiss you. No joke." Bulong ko saka pa tumingin sa kaniyang labi.
Nakita ko mula sa kaniyang leeg ang kaniyang pagtikhim.
"A-ano ba, we're in a public place."
"So, kung nasa private place tayo you'll give me a permission to kiss you?" tanong ko na may nanunuksong ngiti.
"H-hindi 'yun sa ganun no! I mean, this is not the right place to talk about that kiss thing. Huwag mo nga akong..—"
"Ano? Huwag kitang sineseduce? Hmm, you started it. Sana matandaan mo 'yun." Sabi ko sa kaniya.
--
