Boy next door 2

hoofdstuk 16

Amelia pov
Ik heb nu al 3 echo's zonder Shawn gehad. Volgende week is mijn 20 weken echo en Shawn is daar waarschijnlijk niet bij. Moe kijk ik om mij heen. 'Shawn komt terug' fluister ik. Ik zie het boekje liggen en sla het open.
21 augustus 2015
Ze zei ja. Ik was zo bang dat ze nee zou zeggen. Ik kan haar eindelijk mijn vriendin noemen. Binnenkort gaan we samen naar New York en Parijs en Nederland. Als ze meegaat word het zowieso een feest. Ik hou zoveel van haar niet normaal.
Ik stop het boekje in mijn tas en loop naar buiten. Ik ga opwegnnaar het ziekemhuis. Eenmaal in het ziekenhuis zie ik Shawn nog steeds liggen. Ik ga naast hem zitten en pak het boekje. Ik begin voor te lezen.
31 oktober 2015
Ze is weg meegenomen door iemand. Het is allemaal mijn schuld. Ik beschermde haar niet. Het meisje waarvan ik zielsveel hou is verdwenen. Het is zo leeg. Zo stil. Al het vrolijke is weg. En ik hou alles zo in. Ik wil niet huilen ik wil sterk zijn voor haar. Ik wil dat ze weet dat ik er altijd voor haar ben ookal ben ik niet in de buurt of niet aanspreekbaar ben. Ik wil dat ze weet dat ze mag huilen als ik ziek of dood ben. Als ik niet meer wakker word moet ze weten dat ik van haar hou. Dat ze altijd mijn beste vriendin is geweest en het mooiste liefste en grappigste vriendinnetje is. Ik heb tegen mijn ouders gezegd dat ze altijd voor haar moeten zorgen als hun eigen dochter. Ik wil samen met haar oud worden. Shawn.

Ik slik wat tranen weg en sla een groot deel over

28 februari 2016
Ik word vader met het leukste liefste en grappigste meisje ooit. Ik heb mij nog nooit zo blij gevoeld als vandaag. Met haar wilde ik altijd al ouders worden. Ik ben zo blij.  Ik hoop dat we een dochter krijgen. Dat ze net zo mooi als Lia word. Ik hoop dat ze dan ons talent krijgt en altijd iedereen wilt helpen net zoals haar moeder.

10 april 2016.
WE KRIJGEN EEN TWEELING. Toch blijf ik erbij dat ik dochters wil. En als het 2 zoons worden leer ik ze alles om respectvol om te gaan met meisjes/vrouwen. Dat dames geen producten zijn. Als het 2 dochters zijn zou ik ze leren dat ze nooit een slaaf van een man moeten worden. Dat ze respect hebben voor iedereen maar het meest voor hun zelf. Ik wil mijn kinderen leren dat ze altijd naar ons toe kunnen komen als er iets is. Dat ze niet bang hoeven te zijn om ons iets te vertellen waarmee ze zitten.

Ik sla het boekje dicht en veeg wat tranen weg. 'Je word een van de beste vader ooit'.Ik stoot perongeluk het boekje van bed en het valt open op de grond. Er vallen foto's uit. Ik pak ze op en bekijk ze. Het zijn foto's van de eerste echo's, van zijn verjaardag. Van alles. Ik bekijk ze en stop ze in mijn tas. Ik ga voorzichtig naast Shawn op bed liggen. Als ik met zijn haar begin te spelen hoor ik het apparaat snel piepen. Ik kijk naar het scherm en zie zijn hartslag snel gaan. 'Na al die maanden laat ik je hart nog steeds sneller gaan' fluister ik zacht. Ik ga tegen hem aanliggen en sluit mijn ogen.

Shawn pov.
Ze is er weer ik hoor haar. Hoe kan ik haar laten merken dat ik er nog steeds ben. Dat ik niet dood ben. Ze leest uit iets voor. Ik herken het want ik heb het zelf geschreven. Ik ben blij dat ze door het boekje troost vind. Dat was precies de bedoeling voor als ik er niet ben zoals nu. Zou ze het weten dat ik luister. Volgens mij weet ze het wel anders zou ze niet voorlezen. Had ze het er niet een keer over dat mensen die in een coma liggen je nog steeds kunnen horen. Dan weet ze dat ik er ben. Ze weet het.

Andrew pov
Ik loop de tourbus in en ik zie dat het leeg is. Amelia haar tas is ook weg. Ik loop naar de auto en stap in. Ik rij naar het ziekenhuis en loop naar binnen. Als ik bij Shawn zijn kamer kom zie ik dat de deur op een kier staat. 'Zijn vriendin is binnen' zegt een vrouwenstem naast mij. Ik kijk opzij en zie een zuster staan. Ze kwam rond 2 uur toen ik net keek lag ze naast hem op bed te slapen'. Ik loop de kamer binnen en zie dat Amelia inderdaad naast Shawn op bed ligt te slapen. Dat had ze al een tijdje nodig slaap. Je kon merken dat ze slecht tot niet sliep. Ik kijk op de klok en zie dat het 12 uur is. Zachtjes maak ik Amelia wakker. 'Ga maar wat eten beneden halen ik blijf hier' zeg ik tegen haar. Ze knikt en vertrekt. 'Ze houd echt van je Shawn. Ze is hier elke dag. Ze praat uren lang met je. Jij bent de enige waarmee ze over de baby's praat en over de echo's. Ze wilt zo graag dat jij er bij bent volgende week. Je moeder belt ook elke dag met haar om te vragen hoe het gaat. Morgen komt ze bij je langs om volgende week met Amelia mee naar de echo te gaan. Ze gaat alles filmen. Amelia wilt alleen nog niet het geslacht weten totdat jij terug bent. Als je weer met ons bent laat ze aan iedereen het geslacht weten. Ze laat het op een briefje schrijven en ik doe hem dan in een kluisje. Ze weet dat je haar hoort Shawn. Ik weet ook dat je dit hoort. Ze mist je'.

Shawn pov
Andrew is er. Hoe ga ik hem laten merken dat ik er ben. Ik luister naar wat hij verteld. Ik weet dat ze mij mist. Ik hoor het aan haar stem hoe gebroken ze is. Ik hoor het aan haar manier van praten. Ze praat met moeite en een schorre stem van het huilen. Ik hoop dat ze zich nog kan herinneren wat ik zei de eerste keer dat ik haar ontmoette. De persoon die je mist zit niet alleen in je hoofd maar ook in je hart.