Η ζωή θέλει τρέλα

Παρτ 11ο

ΣΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ:Τον σπρωχνω και φευγω γρηγορα απο κει, χωρις να χω σκοπο να παω σπιτι γιατι ξερω οτι θα με βρει..

'Αρχισα να περπατάω, χωρίς κάποια συγκεκριμένη κατεύθυνση, με την εικόνα του Τζόρνταν να θολώνει στο μυαλό μου.
Μα πώς έγινε αυτο; Γιατί παλι μπροστά μου αυτός ;
Μπαινω σε ενα σκοτεινό στενό..Νιώθω λίγο περίεργα μιας και ειναι μεσανυχτα και ειμαι μονη μου περπατώντας στα σκοτάδια, βλέποντας αχνά μονο τις φιγούρες των αμαξιων.
Το κεφάλι μου έχει γίνει πιο ανάλαφρο μιας και εχω πιει και καπνισει αρκετά για τα δικά μου δεδομένα.

Τα ματια μου αρχίζουν να θολώνουν. Νιωθω οτι θα πέσω αλλα προσπαθώ να κρατηθω. Πιανομαι απο ενα αυτοκίνητο για να μην πέσω στο πάτωμα. Εχω αρχίσει να ζαλιζομαι υπερβολικά. Πεφτω στα γόνατα έτοιμη να λιποθυμησω.
"Σε παρακαλώ Μάγκυ σήκω όρθια , πρεπει να 'σαι δυνατή" λεω στον εαυτο μου.
Ολα αρχίζουν να θολώνουν ,δεν μπορω να αντιδρασω.

Ξαφνικα ενα χερι τυλιγεται στη μέση μου και με σηκωνει στον αέρα. Δεν μπορω να καταλάβω ποιος ειναι , απλα αφηνομαι πανω του...ολα σκοτεινιασαν.

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Μολις ξυπνησα. Δεν εχω κοιταξει που βρίσκομαι ,πάντως το ξύλινο ταβάνι μου θυμίζει κατι.
Εχω τρελό πονοκέφαλο και νιώθω κουρασμενη.
Προσπαθώ να σηκωθω με όλες μου τις δυνάμεις, και τελικα τα καταφερα.
"Οχι.Μα οχι δεν μπορεί.Πως βρέθηκα εδώ;"

Εχω μείνει αναυδη , βρίσκομαι μέσα στο δωμάτιο μου στο σπιτι των γονιών μου.
Ποιος με έφερε εδώ;
Εμαθαν οι γονεις μου τι έγινε;
Σηκωνομαι, προσπαθώ να σταθώ και αρχίζω να κοιταω γύρω γύρω. Να δω αν όντως ολα αυτά ειναι αληθινά.
Παω να ανοιξω την πόρτα, αλλα για κάποιο λογο δεν ανοίγει. Προσπαθώ ξανα μεχρι που ακουγεται ένας δυνατός ήχος που με εκανε να πέσω κάτω απο τον πόνο που μου προκάλεσε. Ακούω κλειδιά. Οι γονεις μου θα ναι. Παω να σηκωθω, ομως μια ανδρική φιγούρα ενος μεγαλόσωμου άντρα με μαύρη κουκούλα και φουλφεΪς εμφανιζεται.
Με σηκωνει με το ενα του χερι με πιάνει και με κοιτάει με ενα θυμωμένο βλέμμα απο πανω ως κάτω. Δεν μπορω να τον κοιταξω.
Φοβαμαι.
Μου πιάνει το προσωπο με τα γάντια του και με κοιτάει στα μάτια.
Πολυ γνώριμα.
Κοιταζομασταν για πανω απο 20δευτερόλεπτα,μέχρι που κατάλαβα πως κάπου τα ήξερα αυτά τα ματια.Φαινονται θυμωμένα αλλα παράλληλα πληγωμένα. Προσπαθω να του αγγιξω το προσωπο , να καταλάβω αν όντως είναι αυτός. Μα δεν με άφησε . μου πιανει τα χέρια και μου τα δένει με ενα σκοινί πίσω στη μέση.Με ακινητοποιησε δενοντας με ενα σκοινι τα ποδια  και μου εκλεισε τα μετια με ενα μαντηλι.Ξαφωνικα με σηκωνει και με βάζει στον ώμο του. Δεν μπορω να κανω τίποτα. προχωραει γρήγορα και με βάζει να κάτσω σε ενα τραπεζι ξεδενωντας μου αρχικα τα ματια και μετα τα χερια. Μα καλα γιατι να με δέσει για να με φέρει εδώ; Τριβω τα μάτια μου και κοιτάζω γύρω. Βρίσκομαι στη κουζίνα του σπιτιού μου. Σηκωνομαι και παω να πιω λιγο νερό μιας και διψαω αρκετά.
Κοιτάζω λιγο το χώρο γύρω μου, μη μπορώντας να πιστέψω οτι ειμαι παλι πίσω σπιτι αλλα με εναν άγνωστο να με κανει ο,τι θέλει.
Τι θέλει απο μένα γαμω;
Σηκωνομαι και ετοιμαζομαι να αμυνθω ψάχνω μαχαίρια , η κατι κοφτερό να τον πληγωσω μα δεν υπάρχει τίποτα.
Αυτος αρχιζει να ρχεται πιο κοντα μου.
Προσπαθώ να τον σπρωξω , αλλα ειναι πολυ πιο δυνατός απο μένα. Με πιάνει και με βάζει πανω στο τραπεζι. Παει να με δεσει.

Απο εκεί που θελω να τον χτυπησω, σκεφτομαι πως το καλυτερο θα ηταν να τον αναψω και μετα να το χτυπησω.
Γιατί ετσι κι αλλιως τι πιο ευκολο να αναψει μια γυναικα εναν άντρα;

Τον αφήνω να μου δέσει τα χέρια, και έρχομαι πιο κοντά του. Βάζω το στήθος μου πιο κοντά του μέχρι να τον αγγιξει. Και παω την περιοχή μου κοντά στη δική του. Με κοιταει με ύπουλο βλέμμα. Συνεχιζω την ίδια τακτική ,αρχίζω να του τριβομαι και να έρχομαι πιο κοντά στο προσωπο του.Νιώθω κατι να σκληραινει και να πιέζει τη περιοχή μου.
*Τζακ ποτ πέτυχαν αυτο που ηθελα.*

Μολις εχουμε φτασει σε απόσταση αναπνοής μου πιάνει το μαλλί με δυναμη το τραβάει και μου ψιθυρίζει
"Προσπάθησε να με ρίξεις; Θα τα πληρωσεις στη συνεχεια."
Μου δένει τα ματια και με βγαζει εξω.
προχωραει παλι γρήγορα , αρχίζει να ανεβαίνει τις σκαλες.
*Μα γιατι να μου δένει τα ματια εφόσον ξερω το σπιτι μου;
Θα 'ναι ηλίθιος.*
Ανοίγει τη πόρτα ενος δωματίου και με πετάει στο κρεβάτι. Μου ξελυνει τα ματια και με αφήνει να επεξεργαστώ το χώρο. Αυτο το δωματιο δεν υπάρχει σπιτι μου.
Που βρισκομαι;

"Που είμαι;Τι σπιτι ειναι αυτο που μοιάζει με το δικο μου;"

"Εδω είναι το σπιτι που θα μένεις απο δω και πέρα"

"Και οι γονεις μου; Θα με ψάχνουν"

"Οι γονεις σου δεν ήθελαν να στο πουν, αλλα μετακομισαν. Θα ερχόντουσαν και θα σε παιρναν κατευθείαν. Απλα δεν ήθελαν να σου χαλάσουν τις τελευταίες μέρες σου εδώ."

Ακούω αυτά που μου λεει ο άντρας με τη βαριά του φωνη. Εχω πάθει σοκ.
Τι εγινε τώρα; Τι φουμαρα μου πουλάει; Ισχυει τώρα αυτο;

"Δεν μπορω να σε πιστέψω.Που τα ξέρεις ολα αυτά για μένα ενω δεν σε ξερω."

"Κι ομως, με ξερεις."
Βγάζει τη κουκουλα του, αφήνωντας τις ξανθές τούφες του να πέσουν στο προσωπο του, και βγάζει και το φουλφεις.
Μα αυτός , δεν ειναι ο Τζόρνταν.
Αλλα ο Μήτσος.

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Γεια σας κουτσουνια τι κάνετε;

Είχα να γράψω αρκετό καιρό η αλήθεια ειναι αλλα ξαναρχιζω δυναμικα(!)

Τι λέτε οτι θα συμβει αναμεσα στη Μάγκυ και στο Μήτσο;

παμε Νext?🌹

comment your opinion and if you want next part ❤