"Zaman her şeyin ilacıdır" derler gerçekten zaman her şeyin ilacımıdır? Yoksa biz acıya mı alışıyoruz?
Oda öyleydi BADE SÜER.
Ailesinin ölümünden sonra her şeyden ve herkesden soyutlanmış, koskoca dünyada tek başına olduğuna inanmış ayrıca buna alışmıştı.
Birkaç yıldır saatlerce oturup dertleşeceği, uzun uzun içini dökebileceği beyaz sayfaları vardı yalnızca.
17 yıllık hayatında kendi kocaman dünyasını kurmuştu
Kimi zaman acıyla, kimi zamanda hafif bir tebessümle...
O çevresindeki yanlışlara aldırmadan, bir başına kalabalıklar yaratan, soğuk görünümlü klasik BADE SÜER.
Onun aksine Başaran Ailesinin tek veliahtı, umursamaz, koyu kızıl bakıra çalan elmacık kemikleri belirgin, çevresinde çekiciliğine rağmen az kız bulunduran MURAT BAŞARAN.
Peki ya Murat bu iki farklı hayatı tek bir hayatta birleştirmek isterse?
(Arkadaşlar bölümleri okuma sayısına göre günden güne yayınlıcam daha kişilerin hepsi tanıtılmadığı için medyayı boş bıraktım yorumlarınızı bekliyorum)
