Torn

Chapter 4 So gay

#SoGay

"Trix?!! Trix c'mon!! Dont joke like this please!"    Naluluhang sambit ni jharyd. then,  i cough. Maraming tubig ang lumabas sa bibig ko kaya hirap na hirap akong huminga at ang bigat-bigat nang katawan ko.

"Thank God you're alive!"    Iyak ni jharyd habang niyayakap ako nang mahigpit. Naluluha na rin ang kambal paglingon ko.

"Im sorry."   Pilit at mahina kong sabi. Sobrang sakit nang lalamunan ko, siguro dahil to sa tubig dagat na nainom ko.

"No ate trix, ang importante okay kana. Bakit ka ba nalunod? You are a good swimmer, aren't you?"   Mabilis na tanong ni genny.

"Cramps"    tipid kong sagot habang nag-aakmang umupo. Di pa rin binibitawan ni jharyd ang mga kamay ko. I understand him. kahit nuon pa, ganito na tong mag-alala everytime bad and unexpected things occur.

"We should all rest now. Play time is over."    Singit ni jharyd. Halatang-halata ang pag-aalala sa mukha niya. Di ko siya masisisi. Kahit  magpalit kami nang sitwasyon, sobrang mag-aalala rin ako kapag may mangyaring di maganda sa kanya.

Jharyd put my towel on para mabawasan ang lamig na nararamdaman ko habang pumapanhik na kami pabalik sa bahay. Sobrang higpit nang hawak niya sa braso ko. Kung di lang ako umayaw sa alok niyang kargahin ako, nasa braso na sana niya ang buong katawan ko.

After kong magbanlaw, lumabas na ako nang banyo para makapaghanda nang matulog.

"You feelin' okay now?"    Tanong niya nang buksan niya ang pinto nang kwarto ko. Kahit mag-iisang oras na ang nakalipas since the incident, ramdam na ramdam ko pa rin talaga ang pag-aalala sa boses ni jharyd.

"Yeah! A bit. Thank you talaga kanina ah, kung di dahil sayo baka pinagpyestahan na ako nang mga pating sa laot."     i jokingly said.

"Don't mention it. Responsibilidad kita kasi ako ang nagdala sayo dito sa lugar na'to."   Matigas niyang sabi.

"Aren't you sleeping yet? It's 10pm already, baka mapuyat ka."    I told him to change the topic.

"Yeah right. Can i sleep here? Kahit sa couch lang, para may kasama ka dito sa kwarto."     Suggestion ni jharyd.

"Baka sumakit ang liig mo dyan, ang tangkad mo pa naman tapos ang ikli-ikli nang sofa."    I worriedly said. Bakit ba kasi ang tangkad nang lalaking to, di pwedeng pahigain kung saan-saan.

"It's okay. As long as i assured that you're safe."    He said with a smile. Ang caring at maaalalahanin talaga nito kahit kailan.

"Tabi nalang tayo sa kama, total bata palang tayo palagi ka nang tumatabi sa pagtulog ko sa kwarto."    I said habang inaalala ang mga panahon na halos agawin na ni jharyd ang kwarto ko sa dalas nang pagtulog niya dun.

Minsan nga mapapatanong na ako kung kaninong bahay ba talaga yung tinitirhan namin dahil sa halos 24hrs na pagtambay ni jharyd doon.

"We already grown up, you know. Nakakahiya nang tumabi sayo. May boobs ka na, unlike the past years na kahit masakal na kita sa yakap habang natutulog tayo eh okay lang. At pa'no kung magaya ka kay mama Mary na nabuntis lang bigla, baka ako pa mapagbintangan."     Nakakunot noo niyang sabi sabay tawa sa huling linya niya. Gago talaga tong lalaking to, kung anu-ano nalang ang naiisip.

" ewan ko sayo!"    I said habang sinasabayan siya sa pagtawa.   "Well, iba na nga naman talaga ngayun. May pagnanasa ka na sa katawan ko."    I joked back, habang niyayakap ang sarili ko. Masarap kasing kulitin tong si jharyd, dahil ang daling mapikon. Namumula pa nga ang tenga niya kaya sobrang halata.

"Wah! Wag mong ipasa sa'kin ang kamanyakan mo trix, ikaw kaya tong namimisil bigla nang pwet."    Jharyd uttered. Pero halata namang guilty siya sa sinabi ko. Madalas ko siyang mahuling tumititig sa'kin. Kung di ko lang to bestfriend baka pinablotter ko na sa barangay nang mabigyan nang restriction order.

"Okay sige na. Kunwari naniniwala ako. Happy now?"   I said in defeat. For all i know, he will not admit the obvious. Mabuti na rin baka magka-ilangan pa kami nito. We are more better being friends than to push our status into another level, baka yun lang ang makasira sa pagkakaibigan namin. Sayang din yung mga years na pinaghirapan naming maging masaya at umabot sa ganito ka tagal na okay pa rin.

"Whatever"   he mouth, while giving me the WHATEVER sign then rolled both of his eyes upward.

"Ewww!!! So gay jha! So gay!"     I laughed and show him my nandidiri face.

"Dito na ako sa sofa, just pass me a pair of pillow and blanket."    He commanded like a boss. Ganito talaga to kung mang-utos, gusto ko ngang sapakin. Pero sweet din naman to kahit papaano.

I throw both the soft object onto his laughing face before lying on my bed to sleep.

"Goodnight jha!"     I said then closed my eyes.

"Goodnight trix!"    He murmured then we both fell asleep.

. . . . .

When morning came, i found jharyd sitting beside my bed while reading some magazine.i eyed him thoroughly from head to toe. He is so handsome with his outfit. Nakawhite shirt and cargo shorts lang pero nangingibabaw talaga ang kagwapohan nito. Maliban kasi sa pagiging matangkad niya, nakakaagaw pansin din ang ilong niyang matangos.

"Good morning!"    I greeted as i snap my eyes off him nang namalayan kong tumatagal na ang pagmamasid ko sa kanya.

"Finally you're awake! Let's go down stairs, Breakfast na tayo gutom na ako."     He suggested while rubbing his tummy and put aside the magazine.

"You have to go first, susunod nalang ako after kong maghilamos."     I told him para makakain na siya.

After doing my morning rituals bumaba na ako to join jha's family having their breakfast.

We spent the whole week enjoying the calmness and atttaction of palawan. It is really beautiful and full of life. God really made things on purpose.  Nakakakalma and nakakarelax tong lugar na to.  Babalik ako dito with mama and kuya miguel para makapagbonding kami ulit.

Before we go back to manila, we bought souvenirs and t-shirts first for remembrance and pasalubong na rin sa family ko at mga pinsan nila jharyd. We went back after buying lots of attractive things that we saw at the souvenir shop, for us to pack and prepare our things.

Sinigurado ko na wala akong nakalimutan na mga gamit before turning my back out of the room then close the door. Naabutan ko sa sala ang pamilyang cortez na ready na ring umuwi. We are all set and ready to greet manila with smiling and excited faces.

---------
Author's note: yeyy!! Another update. Enjoy reading  ☺☺☺