Neighbors

Hoofdstuk 6

POV Stacy
"Wie wat vertellen?" Ik kom de kamer binnen ze schrikken op. "E...euuuu...euuhhhh...... een vriendin van ons. Ze is verhuist." Zegt Lisa. Ik weet niet wat ik moet antwoorden. Ik knik. "We moeten maar eens gaan. We zien je morgen?" Zegt Lena. "Ja! Om 11 uur kom ik naar jullie?" Ze knikken. We geven en elkaar een knuffel. Als ze weg zijn plof ik op mijn bed.

Waar van ken ik ze? Ik heb ze eerder gezien!
Dom kind ze zijn je buren!
Neen! Toen waren ze op school!
Tja toen je aankwam ze hadden toch vrij!
Misschien ja. Maar nog ergens anders!
Dat een magazine dat je las toen je met Stephanie aan het Skype was!

Ik sta op. Waar is het magazine! Wow! Wacht! Ze zijn. Ik staar voor mij uit. Ik voel tranen op komen. Plots lopen de tranen over mijn wangen.

Hoo!!! Jij bent toch zo een onnozel kind ! Waarom begin je zelfs te huilen?!

Ik probeer te vechten tegen mijn tranen maar het lukt niet. Dat is waarover ze het hadden! Ik pak mijn mobiel en ga op mijn terrasje zitten met een dekentje.

POV Lena
Ik kom mijn kamer binnen en zie Stacy met rode ogen op haar terrasje zitten. Ik ga ook naar mijn terrasje. "Stacy?"
"Eum, ja?" Ze gaat met haar handen over haar wangen en veegt haar tranen weg. "Wat scheelt er?" Vraag ik voorzichtig. "Ooo gewoon, weinig geslapen en het ging er allemaal even over." Ze geeft me een kleine glimlach. "Aaa oké." Zeg ik opgelucht. We praten nog wat over koetjes en kalfjes. "Ik ga naar binnen." Zegt Stacy na een tijdje. "Morgen om 11 uur bij ons!?" "Jep!" Zegt ze met een brede glimlach op haar gezicht.

POV Lisa
Als ik Lena haar kamer binnen loop zie ik ze binnen komen. "Wat deed je?" Vraag ik nieuwsgierig. "Stacy zat huilend op haar terrasje en we hebben wat gepraat." Antwoord Lena. "Waarom moest ze wenen." Vraag ik geschrokken. "Ze was gewoon moe en het kwam ineens." Zegt Lena. Ik knik. "Lena? Hoe gaat we het haar morgen vertellen?" Zeg ik zacht terwijl ik naar de grond kijk. "Zo : 'Stacy? We moeten je iets zeggen. Kijk wij zijn zeg maar beroemd en we vonden dat jij het moest weten want soms word ons gevraagd voor een foto. Maar we wouden het niet direct zeggen omdat veel mensen ons dan gebruiken voor de roem. We hopen dat je het niet erg vind. Wil je wel nog gewoon tegen ons doen?'" Legt Lena uit. "Dankje Lena! Je bent de beste twin ever!" Ik geef Lena een knuffel. Ik kijk naar de kamer van Stacy. Ik zie ze een reusachtige beer knuffelen. Ik lach. Ik hoop dat ze gewoon blijft doen. Ik zucht diep. "Wat is er?" Lena kijkt me bezorgd aan. "Gewoon. Ik vind Stacy een heel lief meisje en ik wil dat het eens een keer gewoon gaat! Ik heb stress voor morgen!" Zeg ik zacht. Ik frutsel aan mijn ketting. Dat doe ik altijd als ik zenuwachtig, stress, lieg, ... ben. Lena is stil en staart naar mijn ketting waar ik aan zit te frutselen. De tranen wellen op in mijn ogen. Ik probeer ze tegen te gaan. Lena knuffelt me en ik kan het niet meer. Ik barst in tranen uit. Ik heb sinds we 'beroemd' zijn geen gewone vriend / vriendin meer gehad. Gelukkig heb ik Lena. "Misschien moeten we maar gaan slapen. Het gaat je goed doen! We moeten morgen vroeg op." Ik knik en geef Lena nog een knuffel. "Dankje. Ik hou van je." Fluister ik snikkend in Lena haar oor. "Geen probleem. Het komt wel goed. Ik hou van je." Fluister ze terug. Ik lach zwakjes. Ik sta op. Voor ik Lena haar deur toe doe zeg ik nog "Slaapwel." "Slaapwel." Zegt ze terug.

Halloooooooo!!!!!!!!!! Ja even wat ik wou zeggen. Jullie mogen altijd tips achterlaten! En wat ideeën voor dit verhaal en / of andere verhalen! Love you❤️