more thank you po sa mga nagbabasa nang story na to... sana po magustuhan niyo.. comment na lang po kayo if gusto niyo... hehehehe (^___^)
chapter 1:
<sam’s pov >
“Tae sige na samahan mu na ako “
Tae= endearment namin ng bestfriend ko
[Tae! gustuhin ko man pero hndi pwde may duty pa aku no]
Geez..sabi ko naman kasi wag na siyang pumasok ngayon. tigas talaga ng ulo
“paano na yan wala akung kasama”
[Eh bakit pa kasi kelangan pati ako kasama?]
“siempre bestfriend kita kelangan ko ng advice mo kung anu ang magandang iregalo kay gab “
3rd year anniversary na kasi naming ng honeybunch ko sa susunod na linggo kaya naman tinawagan ko tong bestfriend ko para naman may makasama akong mamili ang kaso hindi niya ko masasamahan too bad(T_T)
Duty kasi niya today well actually kaming dalawa kaya lang hindi muna ako pumasok ngayon dahil nga medyo hindi rin maganda ang pakiramdam ko.
[Excited much?? eh sa makalawa pa yung anniversary niyo ah? pwede namang bukas o sa susunod na araw ka na lang mamili baka masamahan pa kita non]
nuh! kung ipapasa ibang araw ko pa to baka mamaya mawalan na ko nang time para makapamili ito na nga lang yung time na meron ko kaya dapat ngayon makapamili na ko para wala na akong aasikasuhin pang iba
“mas mabuti na yung maaga para naman may time akung maka pamili ng maayos. saka anu bang pinagkaiba ng ibang araw sa ngayon aber?”
[haizt! bakit kasi hindi na lang yung boyfriend mu yung isama mo ngayon]
Duh? Ok lang ba siya? mamimili ako nang regalo para sa bf ko tapos sasama ko yung mismong tao na pagbibilan ko nang gift hello?
“tae naman common sense siempre hindi ko pwdeng isama yun no eh di nalaman niya yung ireregalo ko sa kanya”
[oo nga no? bakit di ko naisip yun?]
kasi nga wala ka non hehe pis yow baka mabatukan ako eh hobby pa naman neto ung mambatok
“hindi na ba talaga kita mapipilit?” pangungulit ko
panu na yan hindi pa naman aku sanay mamili nang aku lang ang mag-isa. pag mga ganto kasi siya lang yung lagi kong nakakasama sa hirap at sa ginhawa walang iwanan choz hehehe
[gustuhin ko man tae pero hindi talaga pwede eh sorry tah]
“Ok I understand” sad face (--__--)
And so I ended the call.
tumingin ako sa orasan na nakalagay sa table malapit sa gilid nang kama ko. maaga pa pala maya-maya na lang siguro ako aalis. naman oh hindi pa ako masasamahan ni tae..sabi na kasing wag na munang pumasok eh pasaway talaga…
“ anu kaya ang pwde kong iregalo?”
sabi ko habang pagulong-gulong sa kama ko. grabe hindi aku makapaniwala na mag tri-three years na kami ni Gab. Tama sila time really run fast parang kelan lang sinusulyapan ko lang siya nang tingin tapos ngayon magce-celebrate na kami nang aming three year anniversary.
saglit akong bumangon mula sa pagkakahiga at kinuha ang isang larawan na nakalagay sa table sa gilid nang kama ko. sabay balik muli sa pagkakahiga this time hawak ko ngayon yung picture ni Gab kasama ako kuha to nung nakaraang intrums.
YOU ARE READING
WHEN A WEAK FIGHTS BACK
Teen Fictionmay mga bagay na maaring makalimutan nang ating ISIP... pero hindi-hindi nang ating PUSO <3 kung nasaktan at iniwan ka wag kang oa (OVER ACTING) na tipong magpapakamatay ka.. bakit parte ba siya nang internal organ mo na kapag nawala eh mawawalan ka...
