စတုဂံလွင်ပြင်

ေႂကြ

ေႂကြ

...............
လိုခ်င္​လို႔သူခူး အ႐ူးအမူးခ်စ္​ျပလို႔
ငါ့အညႇာ ငါ​ေႁခြ ငါကိုယ္​တိုင္​​ေႂကြ​ေပးခဲ့တာ...
ႏုပ်ိဳမႈေတြကို တရိွဳက္​မက္​မက္​ခြ​်တ္​ယူစားသံုး
သူ​ေျပာတဲ့ တစ္​​ေထာင္​့တစ္​ညပံုျပင္​​ေတြထဲမွာ
မ်က္​လံုးကိုစံုမွိတ္​ၿပီး အိပ္​စက္​ခဲ့ဖူးတယ္​​ေလ....
ထိလြယ္​ ႐ွလြန္​းတဲ့ အသည္​းႏုႏုအူ႐ိုင္​း​ေလး
အခ်စ္​အတြက္​ ရမၼက္​​ေသြး​ေတြ ဆူပြက္​ခဲ့ရ
​ေနာက္​မ​ွသိလိုက္​ရတာ
သူ ငါ့ဘက္​ လွည္​့မၾကည္​့ခဲ့ဘူး....
အ႐ိုးထိ​ေအာင္​ စူး စူး စူး
​ေသမတက္​ ငါ႐ူးၿပီ
သူ စြန္​႔ပစ္​ခဲ့တဲ့ ငါ့ရဲ႕ယံုၾကည္​မႈေတြ
​ေမ​​ွ်ာ္လင္​့ျခင္​း​ေတြ​ေရာ ဘာမွမထူး​ေတာ့....
အခု​ေတာ့ ငါဟာ
အ႐ိုး​ေျခာက္​​ေျခာက္​ အရြက္​ဖားဖားနဲ
အဆံုးမ႐ွိတဲ့ လမ္​းမထက္​က ​ေႂကြရြက္​​ေလး​ေတြလို
တန္​ဖိုးမဲ့ ဘဝပ်က္​ခဲ့ရၿပီ.....

မင္​းသု​ေဝ(စိန္​ပန္​း​ေျမ)