This is His Story

Chapter 1

A/N : Salamat, salamat sa nagbasa nung Prologue, mas lalo na ang nag vote. I lab u xD Ang Story na Ito ay tungkol sa Kapatid ni Eclair Gonzales (From my story, Left Alone. Basahin nyo! xD) na si Rhythm Gonzales. so... Sana masuportahan niyo po ako. Please *Puppy dog eyes*

------------Tingin multimedia----->

That's Rockelle Isidro (Thank you Dorky_Vampire for the Banner!)

Start na tayo~ this is dedicated to aqua_aqui Napakabait yan. She's very nice <3

------------------------------

"They're the door, He's The lock and I'm the key" - Rockelle Isidro

Rockelle Isidro's POV

Today is the start of my new story, a new life, or is it?

yun nalang ang parati kong iniisip. 2nd year collage na kasi ako, and I just transfered schools. I was supposed to finish computer engineering in my old school but I begged my father na palipatin ako...

you know why?

because I was always alone, they always tease me, at parati akong pinagtatawanan, I just don't understand why. Even my friends left me without me knowing what I did wrong... It's so Unfair.

And then, I was left alone. Pathetic right? pero ngayon, lilipat ako ng ibang school hoping that I could start again and be happy. I'm trying to change, trying to hide my old self, trying to make friends and today is that day.

"Miss Rockelle, andito na po tayo." sabi ng driver ko.

Bumaba ako sa sasakyan at naglakad na papunta sa loob. Nahalata kong tumitingin yung mga tao saakin, Is there something on my face? wala naman ahh? I hope na wala nga... nakakahiya. I should just ignore them.

I went to my room and opened the door, wala pang masyadong laman yung mga seats, since di ako pumasok nung first day, di ko alam ang mga silyang may nakaupo na so I just sat down near the window hoping na walang nakaupo doon. I looked at my watch, 2:45 pm palang. Ang simula ng class namin ay 3:00 pm, yun yung pinili kong oras. 

Ilang minuto na ang nakalipas, wala paring nagsasabi na may nakaupo dito at may tatlong upuan ang wala pang tao, I can also feel that people are staring at me, pero di ko nalang pinapansin. Ang boring naman wala akong kausap, nahihiya ako ehh.. actually... I'm scared.

"Umm... excuse me miss, may nakaupo jan." sabi ng isang boses. pero di ko pinansin kasi di ko alam kung ako ang pinagsasabihan niya o ibang tao.

"Miss?" may naramdaman akong kumalabit saakin, pero di ko lang pinansin.

"HOY MISS!!" mahina niyang sigaw tapos napatayo tuloy ako sa gulat. Then, I saw his face, matangkad, kayumanggi ang skin color, singkit at matangos ang ilong. Yung para bang model na parati mong nakikita sa magazines?

"I'm so sorry!! Forgive me for spacing out and ignoring you!!" at nag bow ako. NAKAKAHIYA!!

"AH! o-okay lang yun. kung wala kang upuan, merong vaccant doon sa huli." tapos may tinuro siyang vaccant chair, swerte at malapit rin sa bintana. Nag sorry ako ulit at umupo na dun. Ngayon, may katabi akong babae. Mukhang lady. Maayos ang upo at mukhang mahinhin. Maganda, sexy, maputi, singkit, mahabang ang buhok, sige nasa kanya na ang lahat! Sa harap ko naman ay isang lalaki. maputi, at matangkad, kahit nakatalikod halatang maganda ang body figure pero di ko alam ang itsura. sa left ko naman ay yung bintana. swerte nga ako at napunta dito eh. Manipis lang ang kurtina kaya kita paring ang view sa labas.