HiNtLi SeVgİlİm

37.Bölüm

Son söylediği sözler daha da  acıtmıştı canımı.  Acılar içinde  kıvranıyordu kalbim . Bi cevap veremiyordum ki içime su serpilsin. Ben yine Kendi Kendime düşüncelere dalmışken Avashi yine söze girdi. Ve " artık bişey sorucam nasıl olsa açtım madem herşeyi ...içimi didikleyip duran Bu soruyu sorucam artık. Sen .... Beni gerçekten hiç mi sevmedin?" Dedi. Işte hayatımın en kötü sorusu olmalıydı bu soru. Ne diyecektim ben şimdi. Sevdim desem Avashiye zarar verirdi salman . Hatta öldürücem bile demişti. Ama sevmedim dersemde Manevi yönden  ölücekti onun çerçeve  parçaladığı zamanı  unutmamıştım elbette..  o ağlayışını  hiç birini unutmamıştım.  Saniye saniye kayıtlıydı beynimde. Onu manevi bi uçurumdan itemezdim. Ama gerçekten ölmesine de izin veremezdim. Ama belki tüm gerçeği, salmanın tehtitlerini anlatırsam Avashi kendini korumak için tedbirini alıp salmanı halledebilirdi. Evet olabilirdi. Hem burda ne salman ne adamları vardı.  Evet herşeyi söyleyip  sarılmalıydım ona ölene dek." Sevdim. Hemde o kadar çok sevdim ki kendi canımdan  vaz geçecek kadar sevdim . " dedim.   Avashinin yüzündeki şaşkın ifadeyi anlatmamın imkanı yoktu.  Avashi sadece " ne??" Diyebildi. Ben de " Evet dogru duydun .Seni çok sevdim ben" dedim.  Avashi hala aynı Yüz ifadesindeydi. Elini biraz alnında gezdirdi. Ve birazda dudaklarını yedi. Sanırım bu onun düşünme şekliydi. Ve Avashi birden söze girdi " o zaman neden gidip sevgili oldun Salmanla.. gelip bıçak mı dayamışlardı sanki boynuna. Neden?  Neden?  ... söyle hadi" dedi.  Ben de hiç tereddüt etmeden baştan sona anlattım herşeyi salmanı telefonda yakaladığım Günden bu yana herşeyi anlattım. Sözlerim bittiğinde Avashinin yanaklarından bi kaç damla yaş   süzülmüştü. Bi kaç dakika hareketsiz kalıp birden bana sarılmıştı.  O kadar sıkı sarılıyordu ki. Bi daha asla bırakmam diyordu sanki ...benle sarılırken bi yandan da" Çok Özür dilerim ... affet beni... inanmalıydım sana. ...  kanmamalıydım salmana ..... Çok özür dilerim çok. ..." diyordu. Hatta bi yandan da hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Benim de ondan bi farkım yoktu.  Bende hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.  Avashi  hıçkırıklarımı duyduğunda  bana sarılmayı bırakıp bi eliyle çenemi yukarı kaldırarak  yüzüne bakmamı sağladı. Ve Diger eliyle yanaklarım daki yaşları Silip alnımdan öptü.  Bende hemen ellerimi onun Yanaklarına götürüp  onun Yanaklarında ki yaşları  sildim. Avashi " bi daha ağlamak yok ...ikimizde ağlamıcaz  hep mutlu olucaz ...tamamı " dedi.  Bende kafamı sallayarak ona onay verdim.