Existence Of A Peculiar Lady

Chapter 1

A/N: please enjoy the first chapter because I enjoyed writing it.

MORGIANA'S EXISTENCE

Morgiana

Naglalakad ako papunta sa paaralan kong nagngangalang High Angel Academy. Kita ko nanaman ang nangungutyang tingin ng mga tao sa paligid ko. Nang-aakusa ang kanilang tingin na tila ba wala na 'kong ginawang maganda sa buong buhay ko.

Malaki ang bahay na tinutuluyan ko at kada linggo, may pumupunta na mayayamang tao sa bahay ko para i-check ang kalagayan ko. Pero katabi ng bahay ko ay mga normal na bahay lang kaya ganyan nalang siguro ang galit nila sakin.

Wala akong mga magulang kung yun ang iniisip niyo. Literally.

Tinignan ko ang mga tao sa paligid ko. Yung iba umiwas ng tingin, pero may isang matandang babae na nakatitig pa rin sa akin at naka-ngiwi. Tinignan ko naman siya ng matalim.

Unti unti akong lumapit sakaniya.

"Ba't ka naka-tingin?" tanong ko sa matanda.

"Aba kita mo tong batang to, bastos! Palibhasa lumaking mayaman! Naku, kung ganyan ang anak ko, hindi na nakatagal ng buhay yun!" sabi ng matandang babae na tinanong ko kahit kaharap pa ako tapos lumayo na sa'kin. Narinig ko ang pagsang-ayon ng ilang mga tao.

Gusto ko sanang patulan kaso may nakita akong nagtitinda ng cotton candy kaya iniwan ko na sila dun at bumili na lang ng cotton candy.

Mga walang kwenta. Buti pala wala akong magulang.

Pinagpatuloy ko ang paglalakad ko hanggang makarating ako sa eskwelahan ko. Senior high school na ako at pumapasok ako sa eskuwelahang 'to para sa isang bagay na kailangan kong kunin para sa mga taong naging mabait sa'kin.

Kumakain ako ng cotton candy nang napansin ko nanaman ang tingin ng mga tao sakin. Kinuha ko lahat ng natirang cotton candy tapos sinubo ko 'yon lahat, pagkatapos ay agad ko iyong nilunok.

"Grabe! Ang weird talaga ng babaeng yan!"

"Isubo ba naman yung pagkadami-dami ng cotton candy!" saad nito at sinabayan pa ng isang malakas na pagtawa.

"Ba't sila tumatawa? Madali naman talaga matunaw ang cotton candy ah."

"Kakaiba to, pre. Dat pala vinideo-han natin. Pfft!"

Nilapitan ko yung isang lalaki na malapit sa'kin at parang may balak ding magsalita at gatungan yung ilan sa mga narinig ko.

"Magsasalita ka rin?" tanong ko sakaniya.

"A-ang weird mo kasi eh.. Pfftt!" sabi niya kaya naman sinuntok ko siya sa mukha tapos napahiga siya. Tumama yung ulo niya sa bato.

Agad na nagreact ang mga naka-kita at kinuyog yung lalaking na knock-out ko.

Hindi ko na sila pinansin at nagdire-diretso sa classroom.

May mga kaklase din ako na pumasok kasunod ko at tinitignan nila ako ng masama.

Unti-unting nakumpleto ang mga tao sa loob ng classroom at may isang grupo ang tingin ng tingin sa'kin tapos bumubulong sa kasama pagkatapos ay tatawa sila.