W Polsce brakuje dobrych ff
Na całe szczęście - w Anglii jest ich masa
(to robię, kiedy mam za dużo wolnego czasu, zamiast pożytecznych rzeczy lub pisania moich ff)
W hipsterskich nawiasach ("{...}") dopiski tłumaczki. ;)
PRZEPRASZAM, NIE MOGŁAM SIĘ POWSTRZYMAĆ ;-;
^°^°^°^°^°^°^°^°^°^°^°^°^
Kageyama naprawdę uwielbiał zimę. Uwielbiał chłodny powiew wiatru na policzkach, po ciężkim treningu. Uwielbiał wszechobecy śnieg, który powoli spadał z nieba i osiadał mu na rzęsach oraz skrzypiący dźwięk który wydawał pod butami. Uwielbiał nosić szalik i rękawiczki, i swetry z koszulą pod spodem. Uwielbiał popijać herbatę w kokonie z kocy, czytając jakąś spoko książkę. {spróbuj wyobrazić sobie Kageyame czytającego książkę... Challenge}
Ale najbardziej kochał święta. Światełka, sezonowe ozdoby, niewygodne, brzydkie swetry... Wszystkie te rzeczy były "jego ulubione".
Jeśli to nie jest wystarczająco żałosne - uwielbiał ideę całowania kogoś pod jemiołą.
Ideę całowania Hinaty pod jemiołą - będąc bardziej dokładnym.
Nie żeby coś takiego kiedykolwiek miało miejsce - oczywiście, że nie. Ale mógł marzyć.
Początek tego dziwnego zauroczenia był trudny do umiejscowienia w czasie. Po prostu: teraz nie mógł wyobrazić sobie swojego życia bez Hinaty.
Życie bez spotkania z rudzielcem wydawałoby się być... bezbarwne. Nudne.
Na kogo innego mogłoby się wydzierać i wyzywać od kretynów?
Z kim innym mógłby dzielić te krótkie momenty podczas rozgrywania szybkiej?
Z kim innym mógłby narzekać na pracę domową i kończyć grając w Mario Kart?
Faktem było to, że Kageyama nie miał przyjaciół. Miał jednego. {kageyama to taki japoński sherlock, tylko głupi}
Oczywiście - jego koledzy z drużyny byli świetni i uwielbiał z nimi grać, ale to w żaden sposób nie mogło to rywalizować z czasem spędzonym z Hinatą.
Może powinien to przewidzieć - w końcu nie było nikogo innego w kim mógłby się zakochać. Nie było nikogo, kto byłby wystarczająco blisko niego aby się w nim zauroczyć. Oprócz Hinaty.
To wszystko doprowadziło do tego, że Kageyama obudził się w wigilię z dziwnym uczuciem w brzuchu i Hinatą krążącym gdzieś po zakamarkach jego umysłu. {nie to nie to co myślicie, ja też tak myślałam, ale nie}
Drużyna świętowała jego urodziny kilka dni wcześniej, ale Hinata wydawał się być trochę wycofany.
Jakby próbował coś ukryć. To nie powinno zaboleć tak bardzo jak to zabolało, ale chłopak nigdy wcześniej nie próbował niczego przed nim ukryć, więc Kageyama po prostu się martwił.
