Sesini Duyur

Bölüm 1: Ateş

Multimedia: Tanıtım Filmi 

Yeni bir hikaye, yeni bir dünya... Umarım bu hikayede de yeni karakterlerimle yol alırsınız.

Not: Video da ismi yazmayan karakter olduğu gibi soyismi değişen karakter de vardır.

İyi okumalar!

*

Bora Ateş

Sakin ol, Bora. Derin nefes al...

Yüzüme en sahte gülümsememi yerleştirerek tüm sinirlerimden arınmış gibi karşımda duran herife baktım. Tek bir hareketim her şeyi mahvedebilirdi.

''Giray,'' dedim hala sırıtmaya devam ederek. ''Bu dâhiyane fikrini duymamış gibi yapıyorum ve hayatımıza kaldığımız yerden devam ediyoruz.''

Giray, gülümsememden daha da tedirgin olmuş gibiydi. Gergince dirseklerini dizine koydu ve öne doğru eğilerek benim oturduğum koltuğa yaklaştı.

''En doğrusu bu olacak. Kabul etmek zorundasın.''

Sahte sırıtışım hala yüzümdeyken, ellerim hafiften yumruk olmaya başlamıştı.

Sakin ol, Bora. Siktiğimin derin nefesini içine çek ve sakince bırak...

Garipleşen nefes alıp verişimi fark eden Giray şüpheyle gözlerini kıstı. Tek bir hareketimde beni rehabilitasyona gönderebilirdi.

''Gerçekten bunu kabul edeceğimi mi sanıyorsun?'' Sakince sorduğum sorudan sonra gözlerimi ondan çekip umursamaz bir tavırla tırnaklarımı inceledim. Biraz önce ağzından çıkmış olan her kelimeyi zihnimde döndürüp duruyordum.

Ciddi miydi bu?

''Ben ciddiyim, Bora. Bu iş olmak zorunda.''

Bakışlarım tekrar ona çevrildi. Başımı yana eğerek en ince ayrıntısına kadar yüz ifadesini süzdüm. O sırada koltuğunda hafifçe kıpırdandı ve sonunda gayet yılışık bir gülümsemeyle sırıttı.

Çok ciddiydi.

Sakın saldırma. Sakın saldırma.

Ayaklarımı önümüzdeki sehpaya uzattım. Giray denilen ahmağın suratına tıpkı onun gibi sırıttım.

''Böyle bir şeyi kabul edeceğimi düşünüyorsan, beni hiç tanımamışsın demektir.''

Söylediğim şeyden sonra yüzümdeki sahte sırıtış anında kayboldu ve yeniden ona dik dik bakmaya başladım. Karşılık olarak yeşil gözlerini devirerek siyah saçlarını karıştırdı.

''Ulaş gruptan ayrıldığı için boşluğu doldurmamız lazım. Sende kabul et, iyi bir soliste ihtiyacımız var.''

Ayağımı diğer bacağımın üzerine atıp ellerimi koltuğun koluna uzattım. Söylediği şeyden hiç etkilenmemiş gibi boş gözlerle ona bakınca, bu sefer Giray cinnet geçirecek gibiydi.

Bilmediği şeyse; asıl cinneti biraz daha bu saçma konuşmaya devam ederse ben geçirecektim.

''Şirket bunu istiyor, ben sadece aracıyım. Daha doğrusu seninle konuşmak için gönderilen kurban...'' Bıkkın bir nefes verdi.

Tek kaşım havaya kalktı ve dik bir bakış attım. ''Başarımızın düştüğü yok, henüz yolun başındayız.''

''Son konsere olan katılımı sende gördün. Solist olmadan nasıl idare etmeyi...''

''Uygar'ın sesi gayet güzel...'' Kestirip attığım cümle üzerine Giray şiddetli bir nefes verdi.

Evet, bir müzik grubumuz vardı.