Chapter 3

500 32 12
                                    

Nasa isang private beach resort ang magkasintahang Leo at Rhian.
They are celebrating their 4th year anniversary.
Simple yet intimate.
Halos hindi matulog ang dalawa.
Gustong gusto nila ang magkwentuhan ng magkwentuhan from the most silly to the most serious topic they could imagine.
May mga moments na nagkakaasaran at nagkakapikunan sa mga point of views nila sa mga petty na mga bagay hanggang sa pinakaseryoso.
Marerealize na lang nila na intense na ang usapan na sa simpleng topic lang nagsimula.
Magkakatinginan at magkakatawanan na lang hanggang sa mapagod,
in short they are making the most out of the beautiful days gaya nito.
Just the two of them.
Sulit na sulit ang panahon na tipong sila lang ang magkasama na walang ibang tao na tumitingin.

"Bae, sana ganito lang tayo ha?"
Paglalambing ni Rhian pagkatapos nilang magbreakfast and nakatunganga lang sa kagandahan ng morning sunshine.
Nakaangkla ang braso ng dalaga sa katawan ng binata na animo'y nagdedaydream habang nakatingin sa malayo at nakatanaw sa kagandahang nakapalibot.
"Sana ganito lang tayo for the rest of our lives.
Nakatanaw sa magagandang view with you my Prince.
Ang sarap isipin.
Masaya sa pakiramdam."
Humigpit at hinaplos haplos pa ng dalaga ang braso ni Leo.

"Don't worry My Princess, as much as possible we'll have so much more than this.
More beautiful times together
More beautiful days together, I promise.
All beautiful things for you, only for you my bundle of joy.
*kiss sa forehead

"Dalhin mo ako sa iyong palasyo
Maglakad sa hardin ng iyong kaharian 🎶🎶🎶"
Si Leo na napapakanta ng dahil sa mga kagandahang nakikita at nadadama nya ngayon.
Simple, tahimik at payapa ang kanyang pakiramdam ng mga oras na yun.
Priceless indeed!!

Naglalakad, naghahabulan, naghaharutan, kumakanta, nag aasaran, nagtatalo, tumatahimik at ninanamnam ang munting paraiso at nagpapahinga sa piling ng isat isa.
Kung pwde lang padamihin ang oras sa loob ng isang araw.

Pakiramdam ni Leo, buo na sya.
Wala na syang mahihiling pa.
Simple lang hiling nya sa buhay sa ngayon, may makasama habang nabubuhay sa isang glamorosong mundo na kanyang ginagalawan
Isang kagaya ni Rhian,
isang kagaya ni Rhian na kayang makipagsabayan, naiintindihan at iniintindi ang mga ginagawa nya.
Sinusuportahan sya ng kasintahan sa lahat ng ginagawa nya.
Yung tipong wala ata syang ginawa na hindi nito gusto. Sa wari nya ay walang masamang tinapay sa dalaga.
Kapag nagtatalo sila nagbibigay naman si Rhian ng opinyon regarding matters pero hindi sya nagdidiscourage, she lets you find out for yourself.
Naturingang mas bata ito sa kanya pero hanga sya sa wisdom and smarts ng dalaga.
More than the physical appearance ni Rhian, Leo is also head over heels sa intelligence nito.
Striking para sa kanya ang buong pagkatao ni Rhian.
A very great catch indeed!!!
Leo can't help but to smile sa thought na hindi sya nagkakamali ng minamahal so far and hindi rin nakaligtas sa kanyang hinagap ang mga alaala ng dating kasintahan.
Bigla nya naalala si Glaiza.
Ang mukha nito na bigla na lang lumitaw sa kanyang balintataw.
Si Glaiza ang kanyang "first love".
Sabi nila first love never dies.
Well sa kaso ng kanya, totoong totoo yun.
Ngunit sa kabila ng katotohanan na iyon alam nya sa sarili nya na hanggang dun na lang yun.
Glaiza will always have a special part in his heart pero wala ng espesyal na feelings.
Maybe Glaiza is a beautiful part of his life na natuldukan na.
Natuldukan na at kung magkikita man sila muli alam nya sa sarili nya na magiging mabuti na lang silang magkaibigan.
Si Rhian ang pinakaespesyal sa buhay nya ngayon.
Ang makakasama nya for the rest of his life.
Nakikini kinita nya na ang buhay na kasama si Rhian.
Dahan dahan na sinilip ni Leo ang himbing na himbing na kasintahan.
Nakatulog ang dalaga na nakahiga ang ulo sa kanyang kandungan.
Napagod ito sa mga activities nila.
Isang mapagpalang araw na naman ang lumipas.
Last day na nila ngayon at bukas ng umaga ay lilisanin na nila ang malaparaisong lugar na iyon.
Isang selebrasyon ng kanilang anibersayo na naman ang lumipas.
Worth it lahat. Sulit na sulit ang bawat segundo, ang bawat minuto, ang bawat oras at araw na inilagi nila sa naturang lugar.
They treat each day with each another as if it is the last.
Walang sasayangin na oras at pagkakataon si Leo na ipadama kay Rhian ang pagmamahal nito.
Hinding hindi nya hahayaang maramdaman ni Rhian na hindi sya mahalaga at nababawasan ang time and affection ni Leo para sa kanya.
Para kay Leo hinding hindi na maaaring maulit ang mga mistakes of the past.
Hanggat kaya nya, kahit ang tight ng sched nya he will surely make time for the people he loves especially his Princess, his life now..

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Apr 06, 2017 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

That Space Between UsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon