Brahim & Rachida (af)

#90

Rachida

Ik kijk hem verward aan en Jaouad pakt mijn hand vast. 'Je moet me niet verkeerd begrijpen Rachida, ik begrijp best dat je boos bent en waarschijnlijk zou ik precies net als jij gereageerd hebben in jou situatie. Maar als je van hem houd, doe dit jezelf niet aan en doe hem dit niet aan. Hij houd van je en vertrouw me, ik ken Brahim langer dan vandaag en ik heb hem nog nooit zo verdrietig gezien. Hij is me maatje, maar ook jij hebt me hart gestolen en ik zou geen beter vrouw voor hem kunnen wensen en als hij daadwerkelijk vreemd was gegaan, vertrouw me Rachida dan zou ik direct mijn vriendschap met hem hebben verbroken. Nu is de vraag hou je nog van hem Rachida of iets dat weer zou kunnen groeien tot de liefde die jullie samen deelde?' Ik voel hoe een brok zich in mijn keel vormt en ik kon niets uitbrengen. Hield ik nog van Brahim? Diep van binnen wist ik dat ik van hem hou. Maar mijn alter ego wou het niet toegeven. Ik moest kiezen. Koppigheid en een eenzaam leven zonder de gene die me kennis liet maken met liefde of moest ik mijn trots opzij zetten en me overgeven aan de gevoelens die ik koesterde voor Brahim? Ik opende mijn mond en liet me hart praten. 'Jaa Jaouad. Ik hou nog van hem' ik voelde hoe de wereld die ik het afgelopen jaar had gebouwd in elkaar stortte. Ik mocht het dan zo vaak ontkennen en negeren, maar mijn hart kon ik momenteel niet negeren noch ontkennen. Ik hield van hem en dat wist ik 100% procent zeker. Ik voelde hoe de eerste warme traan over mijn wang rolde en al snel volgde er meer. De sterke Rachida was opslag verdwenen en alle verdriet, gemis en pijn liet ik naar buiten komen.
Ik voelde hoe Jaoiad me stevig tegen zich aanhield en me rustig suste.
'Kom we gaan naar boven dan kan je rustig tot jezelf komen, want nog eventjes en we worden hier opgegeten door de ogen van bepaalde dames' antwoordde hij quasi bang.
Er ontsnapte een kleine lach/huil kreetje uit mijn keel, wat echt verschrikkelijk lelijk klonk en al snel lachte Jaouad en ik om de situatie.

Boven aangekomen ging ik in een rustig kamertje zitten. 'Ik ga wel even een glas water voor je halen, dan voel je je vast weer wat beter' zei hij liefjes. Ik knikte slechts, want mijn stem was te onstabiel om te praten.
Ik richtte me op de grote raam van de kamer ik voor even stond de tijd stil. Ik dacht even aan niets, mijn gedachte stond op nul. Ik werd uit mijn gedachtes gehaald door Jaouad die terug keerde met een glas water.  'Shokran' kwam er zacht uit me mond. Hij keek me slechts aan en knikte dat het goed was. Ik keek hem aan en al snel begon hij te grinniken 'Er hangt een spiegel in de gang en als je wilt kan ik vast ook wat toiletpapier voor je pakken, want volgens mij zal het je niet aanstaan hoe je er nu uit ziet' Ik wist precies wat hij bedoelde, mijn mascara was vast uitgelopen. Dit zou een reden zijn om waterproof mascara te kopen, alleen haat ik het dat als ik mijn gezicht ga wassen dat mijn mascara er niet vanaf wil omdat het waterproof is. Kijk nou waar ik me druk om maar. Ik sta op en loop naar de spiegel die in de gang hangt. Ik schrik van het iets dat me terug aankijkt. Ik loop snel de kamer weer in. 'Ga alsjeblieft héél snel toiletpapier en water halen' vraag ik Jaouad haast smekend. Voordat ik mijn zin nog had afgemaakt, was hij de kamer al uitgesprint. Ik zak weer terug in de stoel waar ik in zat en wachtte geduldig af totdat Jaouad terug zou keren met de spullen, waarmee ik mezelf weer fatsoenlijk kan maken.

Na een paar minuten gewacht te hebben op Jaouad begin ik ongeduldig te raken, wat als iemand me hier vind met deze enge ogen.
Wat als Brahim me hier vind! Ik schrik bij de gedachte en snel sus ik mezelf gerust dat het Shaytaan is die met me hoofd speelt. Het lijken wel eeuwen, maar in werkelijkheid zijn er pas 5 minuten verstreken. Jaouad keert al snel terug en ik zie dat hij de spiegel die in de gang hing ook heeft mee genomen. Zo hij denkt ook echt aan alles. Ik kijk hem raar aan 'Jaa, ik dacht ik neem de spiegel gewoon mee, zo hoef jij niet op de gang te staan. Dan bezorg je niemand een hartaanval op de gang of iets dergelijks, het is een feest en we willen het graag ook zo houden' blijkbaar vond hij zijn grap heel grappig want hij begon er hard om te lachen. Zijn lach is zo aanstekelijk, waardoor ik ook moest lachen.
Ik moest weer snel aanwezig zijn op het feest, want het zou een kwestie van tijd zijn voordat Souhaila me kwam zoeken. Ik deed wat water op het toilet papier en veegde rustig me mascara weg. Maar nu zat ik met een ander probleem. Ik moest nieuwe mascara aanbrengen. 'Jaouad ik heb het nu wel heel leuk weggeveegd, maar nu lijk ik op een zombie. Ik heb een oogpotlood nodig en mascara' roep ik verward. 'Oeff dames, ik help je nu alleen maar om alles plamuursel op je gezicht te krijgen omdat je dapper bent geweest om toe te geven dat je van Brahim houdt en omdat hij aanwezig is vanavond. Anders zou ik je er gewoon als zombie bij laten lopen' antwoord hij een tikkeltje arrogant. Hij pruts wat in de zak van zijn colbertje en haalt een zakje tevoorschijn. 'Alsjeblieft dame' antwoord hij trots. Ik pak het zakje snel aan en ik kijk hem dankbaar aan. 'Er zit zelf nieuwe lipstift in. Aangezien ik vrouwen door en door ken, je weet wel ben een lady killer, heb ik een zakje make up voor je gedaald bij de negaffa. Wees maar gerust het is nieuw dus je smeert niet de lipstift op je lippen die over de lippen zijn geweest van een berggeitje' Ik schiet in de lach en bekijk de kleur die hij heeft meegenomen. 'Knalrood? Ben je op je achterhoofd gevallen ofzo? roep ik vragend. 'Rood is de nieuwe modekleur en zal je vast prachtig staan met je grote zwarte ogen' antwoord hij op een homo toon.

Ik kijk hem scheef aan en ga vervolgens verder met opmaken.
Ik zal wel gek zijn om blind te vertrouwen op de smaak van Jaouad. 'Ik ga even bij me zusje kijken, ben zo terug' zegt Jaouad vlug voordat hij achter de deuren verdwijnt. Ik ben druk bezig met me oogpotlood en werk mijn lippenstift nog even bij.
Zo helemaal klaar. Ik bekijk mezelf in de spiegel en inderdaad knalrood staat me geweldig al zeg ik het zelf.
Ik hoor de deur open gaan en ik draai me met een modellen pose om, denkend dat het Jaouad is die in de deuropening zal staan..

---------------------------------------------------------Bij de 160 stemmen ga ik weer verder. xFaarttje❤