Chapter 7
SKY’S POV
Sh*it... Bakit ganito?... Pakiramdam ko abot langit ang ngiti ko.
Hawak- hawak ngayon ni Krissan ang kamay ko at hinihingla niya.
Ewan ko kung bakit pero ang saya ko habang naglalakad kasama niya at holding hands pa kami.
Ganito ba talga ang effect sakin ni Krissan? Halos hindi ko na maalis sa mukha ko yung ngiti ko.
Mukha na nga yata akong baliw pero ayos lang kahit nananakit na ang pisngi ko. ^.^
“Nandito na tayo.” – krissan
“nasan na tayo?” – ako
Bakit parang gubat na to? Ang daming halaman at puno. Wala na ba kami sa University?
“Wag ka mamangha. Nasa loob pa rin tayo ng university. Ayun lang yung building natin oh!” – krissan
Oo nga noh. Ayun lang yung building namin.
“mind reader ka ba?”- ako
“hindi. Masyado ka lang obvious.”- krissan
“ano namang gagawin natin dito?” –ako
“tatambay, magpapahangin at papalipasin natin yang pagtatampo mo.” –krissan
“tsk”- ako
Nakita ko syang umuupo sa ilalim ng isang puno.
आप पढ़ रहे हैं
Make-Up (On-Hold)
किशोर उपन्यासGen as DL, hindi madali para sa kanya ang kalimutan ang kanyang nakaraan. Pero nang dahil sa isang MAKE-UP nagbago ang takbo nang kanyang buhay. HINDI PO ITO FANTASY, SCIENCE FICTION AT LALONG LALO NA HINDI PO ITO HORROR STORY, ROMANCE PO ITO , ROM...
