James P.O.V.
Bij het woord pudding verbrak Alexis onze kus. Ik kon wel van de daken schreeuwen dat ze mijn vriendin is! Ik ben echt nog nooit zo blij geweest. Het is het beste wat me ooit is overkomen! Alexis pakt mijn hand en trekt me naar de eetzaal. Een van de weinige dingen die ze wel weet te vinden. oké deze school is ook wel groot… ze stapelt haar dienblad vol met eten en pudding. Ik doe het zelfde. Vooral met pudding. Ik denk dat ik een beetje verslaaft er aan ben… maar het is ook zo lekker! En het wiebelt. We gaan aan een tafel zitten waar Austin ook aan zit. ‘hehe, dat duurde lang. Zijn jullie tortelduifjes ofzo?’ ik kijk Alexis aan en tegelijk schieten we in de lach. ‘misschien.’ ‘WAT! JIJ JAMES GRAY! DIE NOOIT EEN MEISJE HEEFT ZIEN STAAN HEEFT EEN VRIENDIN!’ ineens zijn alle blikken op mij gericht en is het doodstil. ‘uh… ja.’ ‘kan ik bevestigen.’ Alexis eet snel haar dienblad leeg en beschermt haar pudding tegen Eric. ‘wacht, ben je ook al zo’n puddingverslaafde als mijn broer?’ ‘misschien.’ Ze bloost. zo cute! ‘jullie passen echt bij elkaar.’ grinnikt Austin. Alexis is even afgeleid en Eric steelt haar pudding. Verbaast kijkt Alexis naar haar dienblad. ‘ERIC!’ Eric sluipt stilletjes weg, maar begint toch te rennen. ‘GEEF ME PUDDING TERUG!’ ‘ik ben zo terug.’ Ik heb inmiddels me pudding naar binnengewerkt, anders steelt Eric hem ook… ik pak de pudding uit Erics handen die me verbaast aankijkt en geef de pudding aan Alexis die me een lief kusje op me mond geeft. Daarvoor moet ze wel op haar tenen staan en dan is ze alsnog niet groot genoeg. Het is wel schattig. Ze gaat weer aan tafel zitten en eet snel haar pudding op. het verbaast me eigenlijk wel hoe snel de tijd wel niet gaat met Alexis in me buurt. Is ze een tijd versneller ofzo? ‘mmh Jamie, ik ga snel Amy even opzoeken.’ Ze sprint weg. ‘ik wist wel dat je het in je had James.’ Grinnikt Eric. ‘ik was altijd bang dat je stiekem homo was.’ ‘en bedankt Austin.’ ‘graag gedaan. Maar de hotste chick ever is hier net twee dagen en ze is al je vriendin!’ ik grijns. ‘gelukkig heb ik haar kunnen beschermen van de duivel genaamd Eric.’ Ik krijg een klap tegen me kop van hem. ‘het is de waarheid.’ Lach ik. ‘lieve leerlingen, het is tijd om naar de gemeenschappelijke kamer of je eigen kamer te gaan.’ Galmt de stem van me moeder door de luidsprekers. Ik slenter met Eric en Austin naar de gemeenschappelijke ruimte en plof neer in een zitzak.
