စတုဂံလွင်ပြင်

**၅၂၈ အလြမ္း**

**၅၂၈  အလြမ္း**

လက္ဝါးျဖန္႕လိုက္တိုင္း ေရာက္လာတဲ့
အစိမ္းေရာင္  အနီေရာင္ျခေသၤ့အေပါင္းတို႕...

သင္တို႕ဟာ
ေဖေဖ့ရဲ့ ခြန္အားေတြျဖစ္သလို
ေခ်ြးစက္အနႏၲေတြလည္းျဖစ္ေပရဲ့
အေမ့ေခါင္းက  ဆံပင္ျဖဴလြလြေတြျဖစ္သလို့
ဲ့အိပ္ေရးပ်က္ညေတြလည္း ျဖစ္ေလရဲ့။့

ပညာရွိလူသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို့
သူတို့ရဲ့ေပးဆပ္မွု ကိုေဖာ္ႀကဴးနိွုင္းယွဥ္လိုက္ဖို႔ရာ
ဘယ္မွာလည္း စကားလံုး
ဘယ္မွာလည္း  ေပလႊာခ်ပ္
ကၽြန္မ ရွာမေတြ႔ဘူး
ရွာမေတြေသးဘူးကြယ္……။

ျမိဳ႕ျပလမ္းေကြ႕မွာ
ေညွာ္နံ႕၀ေနတဲ့  စိတ္ေတြေယာင္ကိုင္းထ
ဝမ္းမီတစ္နပ္စာ ဘုစုခရုနဲ႕
ကမ႓ၻာႀကီးလည္း အပူနာထေနခဲ့ျပီေဖေဖ……။

လြမ္းတယ္
အဲ့ဒီအျပံဳးပြင့္ေတြလိႈင္လိႈင္ေပါတဲ့
ေမေမ့ရဲ့ေတာရြာေလးကိုလြမ္းတယ္…

လေရာင္ဆမ္းတဲ့ညမ်ားစြာထဲက               
ေလ်ာ့ရဲတိုးလ်ေနတဲ့ေမေမ့သံစဥ္ေလးမွာ
ကၽြန္မမ်က္လံုးေတြ ဗ်ိဳင္းတစ္အုပ္နဲအတူ့
ထာဝရေနညိုလိုက္ခ်င္တယ္…

''သမီးကေလးေရ……''လို႕အစခ်ီ
ဘဝနဲ႕ရင္းျပီးရလာတဲ့
ဲ့ ''တြင္း'' ႀကီးရဲ့အတိမ္အနက္အေႀကာင္း
က်ြန္မ  ႀကားခ်င္ေသးတယ္ေမေမ။

္မိုးလင္းမိုးခ်ဳပ္
သစၥာက်မ္းတစ္ေစာင္အျဖစ့္
က်ြန္မအာဂံုေဆာင္ထားခ်င္လို  ့ပါ ။

၀ိုင္း၀ိုင္း