Korku Hikayeleri

64. Hikaye

Annen seni aradı. Eve gelirken senden birkaç şey almanı istedi. Ekmek, Süt ve Mısır Gevreği. Bunları küçük bir kağıda yazdıktan sonra, isteksiz bir şekilde arabana bindin ve markete gittin. Malzemeleri aldın ve kasaya gittin. Kasiyer sana ''Biliyorsun, herhangi bir süt kıtlığı tehlikesinde değiliz.'' dedi. Kasiyerin yorumu sana garip geldi. Eve varıp bir kaç kez kapıyı çaldın. Cevap yok. Kapının kilitli olup olmadığına baktın. Kilitli değil, içeri girdin. Market poşetini mutfak masasının üzerine koydun. Garip. Tezgahın üzerinde getirdiğin poşetin aynısından 6 tane daha var. Üstelik içlerinde senin aldığın malzemelerin aynısından var. Poşetlerin içindeki sütlerin bozulduğunu görüyorsun. ''Anne.'' diye sesleniyorsun ama cevap yok. Mutfaktan oturma odasına geçiyorsun. Anneni başı kesik bir şekilde koltukta otururken buluyorsun. Başı kucağında duruyor. Polisi arıyorsun. Yaklaşık 1 haftadır annenin ölü olduğunu söylüyorlar. Ayrıca psikiyatri de olay yerinde. Ve ifadeni verdikten sonra seninle konuşuyor. Evinin önünde ki merdivende otururken psikiyatrinin olay yeri araştırmasıyla ilgili konuştuklarını duyuyorsun. Şöyle diyor ''Kendini tekrar eden olaylara bağlı olan şizofreni hastalığı. İnsanlar arasında çok yaygın değildir.'' Kendi kendine düşünüyorsun. Benim hakkımda konuşuyor olamazlar. Şizofreni? Yok daha neler. Kendini tekrar eden olaylar mı? Bunu benim yaptığımı mı düşünüyorlar? Aniden telefonun çalıyor.

-Merhaba?

-Merhaba canım, benim. Eve gelirken markette durup Süt ve Mısır Gevreği alır mısın? Ah ve bir kaç tane de ekmek.

-Sorun değil anne. Birazdan orada olurum.