The Badboy

Chapter 1

First of all, hindi ko sinasadyang mainlove sa kanya. Nung una nga may Love-Hate relationship kami eh. Pano ba naman kasi ang taray niya, at bully pa. At sa totoo lang naiinis ako sa mga taong katulad niya. At sino kamo siya? Ang pangalan niya ay Daniel Padilla.

It all started last June. I moved to this new area in Marikina, at kakalipat lang namin ng bahay. Natripan kong lumabas muna at magikot ikot ng subdivision. Habang naglalakad ako, I was looking down, tapos may bigla akong nabunggo mas matangkad pa sa akin, naimpress ako considering the fact that I'm tall for an 18 year old girl. Tumingin ako pataas at nakita ko ang nabunggo ko. Ang pogi, ang ganda ng mata, ang tangos ng ilong. Tapos nakabasketball attire pa.

"Sorry ha.. hindi ako nakatingin sa dinadaanan ko." sabi ko sa mysterious guy

"Buti alam mo! Next time nga mag ingat ka kung sino mabubunggo mo!" bigla biglang sumigaw si mystery guy. Sino ba siya para ganunin ako, I'm not that person who'll be stepped on.

"Excuse me? Sino ka ba para ganyanin ako? Ang taray mo ah. Kala mo kung sino ka kung maka asta." tatarayan ko rin talaga sya.

"You must be new here huh? My name's Daniel Padilla. My dad's the mayor, and I'm telling you not to mess with me." paenglish english pa, kala naman nitong Daniel na to hindi ako marunong.

"Oh.. Just because you are the son of the mayor doesn't mean you own the place, and it definitely doesn't mean that you need to be an asshole." yan ang comeback ko sakanya.

"Alam mo, nakakairita ka. Bahala ka nga dyan nalate tuloy ako sa basketball game ko." ang sabi ng magaling na Daniel.

"Bahala ka rin diyan." Ano ba yan, bagong lipat ko palang may kaaway na ako. War-freak daw kasi ako. Hindi naman, I just don't wanna be stepped on. Ikot lang ako ng ikot hanggang mapadpad ko sa basketball court. May park, na may garden. Ang ganda dito ah, naglakad ako papunta dun sa may pond, and ang daming nakatingin sa akin na lalaki. Ngayon lang ba sila nakakita ng babae? May dumi ba ako sa muka? Maganda naman suot ka. Nagwonder ako hanggang may narinig ako may sumigaw

"Uy pare ang ganda nung chiks"

"Bago ba yun? Yun daw yung sumagot sagot kay Daniel kanina"

"Ligawan mo pre. Ang sexy!"

Ako ba tinutukoy nila? Lumingon lingon ako, wala namang babae na malapit sakin eh halos lahat sila nakatingin sa direction Ko. Awkward.

Since medyo anti social ako lumipat ako dun sa may covered basketball court. Medyo susyal kasi may bleachers pa, and may cr. May mga lalaking dumadaan sakin sinasabi ng hi, ang ganda mo. So I chose to be a loner and sat on the bleachers. Naattract ako sa basketball kasi ang intense ng laban nila. So nanood ako, pero may isang lalake na nakakuha ng attention ko. Nakasuot siya ng jersey nakakagay sa likod "Gil" number 12. Ang galing niya magbasketball nag thre-3 points siya.Lahat shoot. Nung magsho-shoot na ulit siya ng 3 points bigla siyang tumingin sakin. Deretso, tas nang pagkashoot niya pasok. Hindi ako assuming. I swear that he looked at me.

Nung nagbreak sila bigla siyang lumapit, ang gwapo rin. Ganun ba talaga mga tao dito parang artista ang mga dating.

"Hi, My name's Enrique." tapos nireach out niya yung hand niya for a shake hand.

"Hi I'm Kath" as shinake ko yung hand niya

"So I heard, you're the girl who stood up" anong stood up, saan?

"What do you mean?" sorry medyo slow ako

"You're the girl who stood up to the famous Daniel Padilla." Ano? agad agad alam nila. Ganun ba kabilis umikot ang chismis dito?