MY YOUTUBE STALKER (MARKUS SAN DIEGO'S STORY - COMPLETED)

CHAPTER SEVENTEEN

Napatigil kami ni May sa paglalakad sa pasilyo ng third floor kung saan kami nagtatrabaho nang makitang halos napapatingin sa aming magkakaibigan ang lahat ng nadadaanan at nakakasalubong naming staff. Ang weird kasi. Yes, we were among the foreign trainees they hired for a three-month contract, but we never got that look even when we first came to the office. Bigla kaming kinabahan ni May.

"May kinalaman kaya kay Mr. Kostosomething 'to?" anas niya sa akin.

Naalala ko ang huli naming eksena sa elevator at bigla akong napalunok. Lalo kaming ninerbiyos nang makasalubong namin si Zenith, ang isa sa mga kabarkada ni Crystal na mortal naming kaaway sa campus. Doon din siya nag-o-OJT pero kabilang siya sa ibang departamento. Nakangisi siya sa amin na parang may gustong ipahiwatig. Nang magkasalubong ang mga mata namin, she gave me a hair flip. I was tempted to grab her hair and twirl them around my fingers.

"Mr. Franklin wants to see you guys," salubong sa amin ng isa sa mga senior staff na kasali sa team namin pagkakita niya sa amin ni May. We didn't even have time to put our things on our table or to freshen up.

"May, maayos ba'ng mukha ko? Hindi ba mukhang sabog ang hair ko?" Ang hangin kasi sa labas kaya worried akong nagmukha akong biktima ng bagyo.

"You look fabulous as ever, sistah! E ako naman? Check mo nga ang mascara ko baka kumalat na iyan. Tsaka ang false eyelashes ko, nakakabit pa ba?"

"Kung hindi bading si Mr. Franklin tiyak na magkaka-orgasm siya pagkakita sa hitsura mo," nakangisi kong biro kay May.

"Loka-loka!" singhal nito sa akin at dinukot ang maliit niyang salamin sa bag at tsinek ang hitsura habang naglalakad kami papunta sa upisina ng pinaka-bosing namin.

"Ms. Siciliano! Ms. Tevez!"

Nabitawan ni May ang maliit niyang salamin sa gulat at lumagapak ito sa nangingintab na tiles. Lalo kaming pinaningkitan ni Mrs. Johnson. Sa pagkataranta, dali-dali naming pinulot ang nagkalat na bubog kung kaya pareho kaming nasugatan. Kahit dumugo na mga kamay namin ni hindi namin siya kinakitaan ng simpatiya.

"You guys are pretty careless! Well, what can I expect from people like you?" ang sabi pa niya bago kami nilampasan. Nauna na siyang pumunta sa upisina ni Mr. Franklin.

Hindi tulad noong nakaraang araw, hindi maganda ang modo ng matanda nang makita niya kami. Katunayan, basta na lang kaming kinambatang parang aso. I didn't like it at all. Ni hindi pa kami pinaupo.

"It came to my attention that the two of you did something to make Mr. Kostopoulos change his mind," deretsahang sabi sa amin ng gurang. Mahina lang ang boses niya pero halata namin na nagpipigil lang siyang magalit. Ang bruhang Mrs. Johnson naman ay nakangiti sa gilid na para bang nagdiriwang dahil sinasabon kami ng matanda.

"We---we don't remember doing anything that could make him feel bad, sir," sagot ko agad. Si May ay nakatungo lang. Alam kong parang maiiyak na siya kaya ako na lang ang sumagot sa lahat ng tanong ni Mr. Franklin.

"Do you know how much we lost in this deal? It's close to 100 million dollars!"

"I hate to say this, Mr. Franklin, but I told you so. We should have recommended them for termination already. Just because they are personal friends of one of Mr. San Diego's sons doesn't mean they should be treated differently. When Mr. Magnus San Diego found out that we fucked this up, he would surely fry our butts."

Napahawak sa sentido niya si Mr. Franklin at hinilot-hilot ito. Magsasalita pa sana ako para mag-esplika pero nagtaas na ng kamay ang matanda at sinenyasan kaming umalis na.