misunderstanding

2.9K 207 64
                                    

Son Feci Bisiklet- Gece

MERHABA MORUKS

GEÇEN BÖLÜM KADAR DRAM YOK ÇÜNKÜ DEDİM Kİ KENDİ KENDİME İNSANLARIN İÇİNİ DAĞLAMAYA NE GEREK VAR LEN MQ

bİR DE EN SON BU NOTU YAZARKEN FARK ETTİM Kİ BİLİNMEYEN NUMARAYI BÖLÜME KATMAYI UNUTMUŞUM AMA NEYSE BİR DAHAKİNE ARTIK KSAHDISXJXNKMXN

sİZİ SEVİYORUM OY VE YORUMLARLA BİRLİKTE GELEN DESTEKLERİNİZİ ESİRGEMEYİN LÜTFEN ❣❤







"Çok garip davranıyorsun." dedi bir yandan masayı hazırlayıp bir yandan da bana nasihat vermeye başlamışken. Bunu her ne kadar sinir bozucu bulsam da ona karşı kendimi en azından buna katlanmaya borçlu hissediyordum. "Ne?" gözlerimi elimdeki telefonun ekranından onun yüzüne çevirdiğimde ellerini beline koyarak bana ters bakışlar attı. 

Üzgünüm ama az önce gözlerim Zayn'in fotoğrafına odaklıyken hayal dünyamdan vazgeçip onun söylediği saçmalıklara odaklanmak biraz zor oluyordu. "İşte bundan bahsediyorum." elinde ki bezi bangoya bırakıp yanıma adımlamaya başladığında aceleyle ekranı kapatıp telefonumun güvende olduğundan emin oldum. "Eskiden beni ne olursa olsun dinlerdin ama şuan aramızda büyük bir uçurum varmış gibi hissediyorum. Benim olduğum yerlerden kaçıyormuş gibisin."

Gözleri, bunu gerçekten büyük bir sorun haline getirdiğinin kanıtı olmak ister gibi ışıltısını yok etti ve yüzü sıkıntılı bir hal alırken beni inceledi.

"Aramızda bir problem varsa bilmek istiyorum." 

"Hayır, yok." dedim oturduğum yerden kalkıp boğazımı temizlerken. "Sadece ben kendi sorunlarımla biraz fazla yoğunum ve sende sevgilinle olabildiğince vakit geçirmek istiyorsun, bunu kişisel algılama." konuşmamın ne kadar soğuk yada içten olmadığı umrumda değildi.

Sadece, üzerimde bir gerginlik vardı. Zayn'le aynı ortamda olduğum zaman üzerime sinen bir gerginlik ve o ortalıkta yokken bile bunu hissetmek kalbimin onun burada olma ihtimaliyle deli gibi atmasına sebep oldu.

Onu göremiyordum ama vücudumu kaplayan bu gerginlikle karışık midemi burkan, başımı döndürüp ellerimin buz kesmesine sebep olan heyecan sadece ona aitti.  

"Öğle yemeğimize bir ortak çıktı." Zoe, bana özür dilercesine attığı bakışlar sonrasında yaptığı alış verişin poşetlerini taşıttırdığı Zayn'le birlikte içeri girdi. Başımdan aşığa doğru gerçekleşen soğuk karıncalanma kalbime sıçrayıp yavaş ama fazla sert darbelerle atmasına sebep oldu.

Kalp atışlarım beynimin içinde yankılanıyordu.

Zayn, elinde ki poşetleri tezgahın üzerine bıraktıktan sonra tezgahın üzerinden uzanıp sevgilisinin dudaklarına uzun bir öpücük bıraktı. Bakışlarımı kaçırıp Zoe'ya baktım. Benim dışımda her yere bakıyorken yüzünden bile benim için üzüldüğünü anlayabiliyordum ama yine de bana mesajla bile olsa haber vermesini isterdim.

Çünkü onu gördüğümde hissettiğim tüm bu şeyler bana çokta iyi gelmiyordu ve o son garip karşılaşmamızdan sonra ondan köşe bucak kaçar olmuştum.

"Nereden esti bakalım gelmek?" dolaplara ilerledikten sonra Zayn'e de bir tabak çıkarırken söylediği sözler Zayn ve Zoe'nun gülmesine sebep oldu. 

"Öğle yemeği için izin almıştık ve bizim oradaki çocuklarla ucuz bir yerde yemek yemek konusunda konuşuyorduk, daha sonra elinde ki poşetler arasında kaybolan Zoe'yu gördüm ve yardım etmek için yanına gittim. O da bana bunun karşılığında bir öğle yemeği teklif edince üzerinde çok düşünmeden kabul ettim çünkü dışarıda yemek için harcayacak fazla param yoktu." hafifçe omuz silkerek elini pantolonuna sürerek temizledi ve elmalardan birini alıp ısırdı. Gerçekten aç olmalıydı çünkü onu daha önce hiç yemekten önce açlığını yatıştırmak için bir şeyler yerken görmemiştim. "Bir sorun yok değil mi?" dedi haber vermeden gelmesini kastederek.

Way TO Die ¤ z.mWhere stories live. Discover now