26.BÖLÜM

5.2K 593 150
                                    

Yazar; coffeeortea

Çeviri; UzumluCikolata

"Baek-!" Chanyeol tesadüfen odalarından dışarı çıktıklarında elini kaldırıp kısa olanı selamlamıştı. Ancak, Baekhyun'un tepkisi olacağını düşündüğünden tamamen farklıydı. 

Ona parlak bir gülümseme vermek ya da en azından el sallayışına karşılık vermek yerine, Baekhyun öylece kapıyı arkasından kapattı ve Chanyeol'ü şok içinde ve kafa karışıklığıyla gözlerini kırpıştırır halde bırakıp koridorda yürüyerek uzaklaşmaya başladı. 

Chanyeol Baekhyun'un arkasından koşmadan önce algılarını geri kazanması birkaç saniye sürmüştü ve diğerinin temposuna ayak uydurmak için yavaşladı. 

"Baekhyun! Hey, dün neden gelmedin? Tüm gece boyunca seni bekliyordum ama sen gelm-"

"Üzgünüm ben meşgul bir insanım dolayısıyla önden gidiyor olacağım." dedi Baekhyun, yürüyüp uzaklaşmadan önce Chanyeol'e zar zor bir bakış attı.

Chanyeol Baekhyun'un uzaklaşarak yurt binasından çıkışını izlerken kaşlarını çatmıştı. Belki de iyi uyuyamadı, diye düşündü Chanyeol. 

-

"Aman tanrım yemin ederim bir an pes edecektim!" Baekhyun bir elini göğsüne koyduğunda kalbinin gergedanların çılgınca kaçışması gibi attığını hissetti. Yönünü yemekhaneye çevirirken birkaç nefes temiz hava almaya çalıştı. "Baekhyun, ondan uzak durmak istiyorsan bundan çok daha fazla irade sahibi olmak zorundasın-"

"Kimden uzak durmak için?"

Baekhyun kızsı bir çığlık attı ve kolunu şimdi omzuna atmış kişiye döndü.

 "Yah! Jongin! Az kalsın bana kalp krizi geçirttiriyordun!" 

Jongin omuz silkti ve içten olmayan bir özür homurdandı. "Her neyse, kimden uzak durmaya çalışıyorsun? Benim tanıdığım biri mi?"

Baekhyun'un gözleri genişledi ve hemen başını iki yana salladı. "H-Hayır ben kimseden uzak durmuyorum, aha!"

Jongin ona en 'eğer sana inanacağımı sanıyorsan bir salaksın' ifadesiyle baktı. Baekhyun dudaklarını içeriye doğru büzmüştü. 

"Chanyeol'den mi?"

Baekhyun adını duyunca neredeyse takılıp yere düşecekti. "N-Neden ondan uzak durayım ki?"

Jongin gözlerini kısmıştı. "Pekala, dün Chanyeollere gitmedin. Ve şu an da onunla değilsin. Siz ikiniz genelde kahvaltıya beraber geliyorsunuz.." 

"Pıft," Baekhyun yutkundu. "Chanyeol muhtemelen uyuyo-"

"Onu arkandan yürürken gördüm oysaki. Yüzünde aksi bir somurtuş vardı, sanki en iyi arkadaşı tarafından reddedilmiş gibi.." diye kışkırttı Jongin. Baekhun kafasını kaldırıp arkasını döndü ancak orada kimseyi görmedi. 

"Sadece şaka yapıyorum. Kyungsoo'yu kontrol etmeye gittim ve binadan ayrıldığımda, Chanyeol çoktan uyanmış binadan çıkıyordu." 

Baekhyun rahat bir nefes aldı. 

"Ayrıca, erkek arkadaşım bana her şeyi anlattı." 

Baekhyun kaşlarını çattı. "Bana ona asla bir şey söylememem gerektiğini hatırlat."

Jongin güldü. "Endişelenme. Gerekçeni anlıyorum. Onsuz yaşayabileceğimi ona ve kendime göstermek istediğimde Kyungsoo hyungdan uzak durduğum bir dönem olmuştu...ama açıkçası işe yaramadı."

PROTECTORWhere stories live. Discover now