Happy Birthday Kiss "Chanbaek,oneshot "

Sen değil ben sana geleceğim...

''Baek Baekkie ,Baekland ,Baekhyunnie!''

Baekhyun sabah sabah tepesinde dikilen Chen'e tekme atıp bir köşeye fırlatmak istese de elinden hiçbir şey gelmediği ve gelmeyeceği için bıkkınlıkla yataktan kalkmıştı.

Chanyeolun olmadığı günlere uyanmaktan nefret ediyordu ve üç yıldır o günlere uyanıyordu.Chanyeol gideli  ,gökyüzü karanlığa boyanalı  üç koca yıl olmuştu.

''Uyandım Chen gidebilirsin."diyerek yataktan kaydığında  Chen acı bir gülümseme vererek odadan çıkmıştı.Eskiden en iyi arkadaşları onu uyandırma görevini zevkle yapardı.Herkes Chanyeolün deliler gibi Baekhyuna taptığını bilirdi ve Baekhyunun asırlar geçse de onsuz nefes alamayacağını da...

Ama şimdi o günden sonra her şey tamamen dağılmış sarpa sarmıştı.Baekhyun tüm suçu kendinde bulup koca bir yıl ortadan kaybolmuştu.Şimdi ise sadece iyi bir oyunculuk sergileyip  polyana gibi etrafta dolaşıyordu.

Arkadaşları onun hala atlatmadığını konserde Chanyeolün eskiden durduğu yerden en uzak köşelerde olmasından ,birlikte yemek yenildiğinde elinde tabakla ayakta durmasından  yada en basiti herkes uyuduktan sonra   Chanyeolün stüdyosunda hıçkıra hıçkıra ağlamasından  anlıyorlardı.

.

.

.

"Ee Chanyeol cehennem gibi bir güne daha uyandım.Yanımda olacaksın değil mi ?"diye aynadaki aksine baktığında arkasında duvara yaslanmış gülümseyen yüzle oda her sabah olduğu gibi tek gerçek gülümsemesini göstermişti.

"Seninle olan her gün cennet gibiydi  Baekhyun."diye beline sarılan ve boynuna  dokunan dudaklarla Baekhyun derin bir iç çekmişti.

Bunlar gerçek değildi.Eski, çok eski  anılarını hatırlamaktan hiçbir zaman rahatsız olmaz hatta  mutlu olurdu ama  bu gün zayıf kalbine onu görmek  ağır gelmişti.

Bugünün o gün olduğunu biliyordu.Unutmasına da imkan yoktu.Kim  dünyaya gözlerini açtığı o günde kendinden  daha çok değer verdiği insanı kaybederdi ki ?

Baekhyun kaybetmişti.Hemde kendi silinip yok olması gerekirken  masum, bu güne kadar yalnızca onu severek yaşayan insanın sonunu getirmişti.

''Chanyeol bende yanına gelmek istiyorum.Sadece seninle olmak istiyorum sende beni özlemedin mi ?"diye beline sarılı kolları açmadan döndüğünde Chanyeolün kaşları çatılmıştı.

"Çok yakında yine birlikte olacağız Baekhyun.Sen değil ben sana yine geleceğim."diye alnına bir öpücük kondurduğunda kapının önünden Sehunun sesinin gelmesiyle irkilmişti.

"Geliyorum "diyerek kapıya doğru söyleyip döndüğünde Chanyeolün olmadığını görünce acı ile gülümsedi.

Yine gitmişti...

.
.
.

''Son on dakika çocuklar hazırlanın.''

Herkes ön sahneye çıkıp kendi dans pozisyonlarını alırken Baekhyun ne aradığını bilmeden kuliste deli gibi dolanıyordu.

Bir şeyler eksikti.Ama eksik olan neydi ,beklediği neydi bilmiyordu.
Sadece bulacakmış gibi etrafında dolanıyordu.

"Park Hyun"

Baekhyun her sabah kulağına dolan sesi umursamayıp etrafta dolanırken omuzlarına dokunan parmaklarla bir an duraksasa da parmakları itip devam etti.

''Hayal görmeyi bırak gerizekalı ''diye söylenmişti ki bileğinden tutulup çevrilmesiyle dengesini sağlayamayıp düşmüştü.

''Baek! Tanrım özür dilerim birden oldu ."diye uzun olan panikle kısa olanı yerden kaldırmaya çalışırken Baekhyundan yüksek bir çığlık yükselmişti.