Black Heart

Chapter 8-I'm just here

NATHAN'S POV

Woaah,di ako makapaniwalang andito talaga si Steph sa Korea.Ano kayang nangyare sakanya?bat kaya siya biglang pumunta dito sa Korea.
Sige..To be honest,sinundan ko siya.
Di kasi ako mapakali eh.

"Kuya,dali!ilagay mo na dito sa cabinet ang mga damit mo at ilagay mo diyan sa sofa ang mga iba mong gamit,dali!kasi susundan pa natin si Ate Steph!"

Haysh kahit kailan talaga to si Mikha eh,di ba siya napapagod?kakatapos lang ng byahe namin eh,pero eroplano naman yun eh.Bat ako napapagod?tsk.Weirdo ko din minsan.
Siguro tama si mikha,kailangan naming puntahan ngayon si Steph.
Di na ako mapakaling makausap siya eh.Ang problema diko alam kung saan siya ngayon..AHA!tatawagan ko nalang siya.

"Sige,ilalagay kona.Mauna kana sa sasakyan,at tatawagan ko lang si Steph para ipaalam na andito tayo sa Korea"

"O sige"

Naglakad na siya palayo.Sinigurado ko muna na wala na talaga siya,baka kasi mamaya may marinig pa yung kung ano-ano.Tsk,matawagan na nga lang si Steph.

[Annyeong!]

"Steph,Si Nathan to"

[Ahhh,bakit?]

"Pwede ba tayong magkita,andito ako sa Korea.Sinundan kita.Sorry"

Rinig ko ang pagtawa niya sa kabilang linya.Anong nakakatawa?dapat nga
Magagalit siya kasi sinundan ko siya.
Tsk.

[Haha,ano kaba?okay lang noh,alam ko na man.Kanina ko pa nalaman nung nasa eroplano pa!nakakatawa nga eh.Naririnig ko kayo ni Mikha na nagbubulungan haha!"

Aish!si mikha kasi eh,kahit anong sinasabi.Narinig nalang tuloy kami!
Kahit keilan talaga tong si Mikha oh!
Aish,nakakahiya naman.Ano na tuloy sasabihin ko ngayon.Humanda ka sakin mamaya Mikha!

"Ah-eh,ga-ganun ba?pwede ba tayong magusap?asan ka ngayon?"

[Ah,sige.Andito ako kila lola.Seoul,
Block 3?ewan diko alam kung ano to.
Mas mabuti pa magkita tayo sa isang
Restaurant.Ahmmm,dun sa malapit sa may airport.Okay ba?]

"O-okay,see you"

END CALL

***

"Ui!Mikha dito ka lang ha?!wag kang sususnod.Nagkakaintindihan ba tayo?"

"Ne!"

"Korean-korean pa to!tsk"

***

"Nathan!"

Rinig ko ang pagsigaw ni Steph,nakita ko siya sa may dulo malapit sa isang bintana.Woah,ang ganda,ganda talaga niya.Dyosa.Bat ganto?bat pagnakikita
Ko siya bat biglang nag slow motion ang paligid.Parang siya lang yung nakikita ko.Yung pag flip niya ng hair niya,slow motion din,Dahilan para bumilis lalo ang tibok ng puso ko.
Okaaaay!focus.

"He-hello!Ahh,nag order ka na ba?"

"Wala pa eh,pwede bang ikaw nlang muna mag order para saken?"

"Sure,ano order mo?"

"Garli--,ahm,hindi pala.Coffee nlang"

Bat kaya niya di tinuloy ang pagsabi ng Garlic?siguro garlic chicken.Ahy ewan.

"Sige"

***

Matapos kung mag order ay bumalik na ako sa table na inuupuan namin kanina ni Steph.

"Ah,thanks"

"Welcome"

Umupo na ako sa tabi niya.Okay nawala na yung slow motion.Good.
Bat ang hina-hina niya,tama nga siguro yung hinala kong may problema siya.Siguro family problem?
Ampon kaya siya?Aish!ano ba pinagsasabi ko.Nonsense Nathan!nonsense.

"So,ano yung mga tanong mo"

Napatingin ako sa kanya nang siya ang unang magsalita.Ano nga ba itatanong ko sakanya?ahhh okay,tama
Here we go Nathan,you can do this.

"A-ano kasi,m-may problema ka?
Bat ka napapunta dito sa Korea?
Bat mo naisip na pumunta dito?"

"Ah,yan pala.Mmm well.."parang naiiyak na siya,may problema talaga.
Aish!wag ka ngang umiyak dyan!
Naiiyak din ako eh."Ka-kasi..Ano eh"
At umiyak na talaga siya.

"Ano?I'm willing to listen Steph"

"Kasi ano eh,Ampon lang si Daph.Then lumayas ako ng bahay,
And i decided na pumunta dito para
Makalimutan si Daph?that's it.I guess,
I was really,really hurted"

Wha!ampon lang si Daph?di halata
Kamukhang-kamukha kasi sila ni Steph eh.Imposible.Humahagulgol
Na siya sa kakaiyak.Diko na mapigilan at niyakap ko na siya.

Bumulong ako sakanya at siniguradong maririnig niya,at di niya iyon makakalimutan.

"I'm just here Steph,i'm just here"

"Alam ko na naman yan Nathan eh!
Kaya nga i really,really hate you eh! kasi kahit anong gawin kong iwas.
Anyan ka paren!di moko iniiwan,samantalang ako.Wala talagang nagagawa"umiyak pa siya.
At tumingin saken."Sorry,sorry talaga
Nathan ha?pero only friendship lang talaga ang ma-ioffer ko sayo"

Bilang parang may dumurog na kung ano sa puso ko.Ouch!"Only Friendship LANG ang ma-ioffer ko sayo"paulit-ulit ko yung nariring.
Hanggang dito nalang ba Steph?
Susuko na ba ako sayo?NO!Hindi pa no!Baliw ka talaga Nathan eh.

"I-i understand,kung yan yung gusto mo.So..I'll accept your offer"

"Salamat,sa pagintindi"

"Walang anuman,tara hatid na kita?"

"O sige,ipapakilala na din kita kila
Lola't lolo,as my friend.I'm sure
magiging happy sila"

Another ouch!oo na!Friend lang,friend lang.Di ako TANGA para di yun malaman!nakakainis!Friend lang ba talaga?sige.Friends tayo for now,
Pero i'll make sure na mafa-fall ka din saken.

***

"Yeoboseyo,halmuni!i'm home!"

"Aigoo!ya!!Fred,Come here Steph is here na"

Woah,koreano pala lolo niya.Ay,teka may mali.Di pa pala nila ako kilala.
Ang sama ata ng tingin ng lola niya saken?bakit?may ginawa bakong mali?aish!ikaw naman kasi Steph eh!
Bahala na nga,magpapakilala nalang ako.Kaso wait...

"Steph,di ako marunong mag korean eh"sabay kamot ko sa batok ko.

"Haha,don't worry ako nalang mag sasabi sa kanila"

"Ah,okay.Thanks"

Kinakabahan na ako,baka kasi i torture ako ng lolo niya,at pagsigawan ng lola niya.Teka Nathan?bat mo ba yan iniisip.Tsk.

"Halmuni,he's my Friend.Ahm actually,ngayon lang kami naging friends.Pero,he's not a stranger.Alam mo na, kilala ko na po siya.Hehe,He's name is,is Nathan Sparks."

"Oh,i see.Nathan?"

Eto na nga sinasabi ko eh,tama ata hinala ko eh,pagsisigawan niya ako
Huhu!help me!

"Yes,po?ha-hal.."

"It's hal-mu-ni,Nathan,it's a korean word.It means Grand mother.Gets?"

"Ahh,yes"

Ahh,halmuni pala korean sa grand mother?well..Salamat sa pagturo Steph.Nako tumitingin nanaman lola niya saken eh.Ang lolo niya okay lang naman.

"I like you/i like you being his friend"
Sabay na sabi ng lolo at lola niya.

Really??!hays salamat po!malaking tulong po kayo,para magustuhan ako ng apo niyo.Di ko po talaga to ineexpect na gugustuhin niyo ako.
I think my chance pa.Fighting!

"Thanks po"

"Your welcome ijo,marunong kabang mag korean?"

Napakamot ako sa ulo ko at sumagot
"Ah-eh,hindi po eh"

"Haha,ahh ganun ba.Don't worry
Marunong kami mag tagalog.It is nice meeting yoh ijo"

And she smiled.

***

A/N:Hope you'll like this chapter.