Hello leydiys en centilmens ✋🍂
🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
Şimdi en sevdiğiniz müziği açın ve bu bölümü o güzel şarkıyla dinleyin 🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
--------------7----------------+----0-----------------
"Anne acaba bu önümüzdeki 'bir kaç ayı' neden hiç tanımadığım bir erkekle aynı evde kalarak geçirmek zorunda olduğumu bir daha açıklar mısın? "
Annen doğradığı salatalıklardan başını kaldırıp sana tuhaf bir bakış attı.
"Öyle sanki sadece ikiniz başbaşa kalacakmışsınız gibi konuşma bakayım! Teyzen de sizinle kalacak! "
"Peki ama nedeğğn niçin yani niye? "
"Yavrum gerizekalı mısın sen kaç kere söyledim. Çocukcağız babanın bir arkadaşının oğluymuş. Burda bir okulu kazandığı için kalacak bir yer bulana kadar senin evinde kalacak ama başbaşa değil tabii ki teyzen de sizinle kalacak! "
Tabi annen bilmiyordu ki teyzenin daha yeni otuz yaşına girdiği için eve neredeyse hiç gelmediğini. Bilse her gece senin kapının önünde tavayla nöbet tutardı herhalde.
Tam o anda iyi insan lafın üstüne gelir misali teyzen içeri girdi ve kolunu omzuna attı.
"Abloş ya yine niye kızıyorsun benim yiğenime? "
Annen göz devirip kendi kendine konuşmaya başladı.
"Sanki kime güveniyorsam?! Al birini vur ötekine!? Acaba ben de mi gelsem? "
"Ayy yok yok abloş olur mu öyle şey ben bütün sorumluluk alma kabiliyetimle korurum yiğenimi. "
Annen teyzenin ani tepkisine yandan bir bakış atsa da umursamayıp işine döndü.
Teyzen sana dönüp göz kırptı.
"Pişt güzellik hadi gel kapının önünde valizlerim var ev sahibi olarak onları taşıman gerek 🙃😁"
"Ne ama-"
"Tamam yani benim yerime annen kalsın istersen sen bilirsin tabi"
Daha teyzen lafını bitirmeden sen çoktan kapıya koşmuş, ayakkabılarını giymiş valizleri almıştın.
Neredeyse yolu yarılamıştın ama mübarek valizlerin içinde artık her ne varsa ki bu eşek ölüsü de olabilirdi o kadar ağırdı ki kan ter içince kalmıştın.
Uzaktan evinin kapısını gördüğün zaman ağzındaki anahtarlığı eline aldın. Anahtarlığı ağzınla getirmiştin çünkü yani ellerin eşek ölüsü taşımakla meşguldü.
Üstelik tependeki güneş de pek yardımcı olmuyordu.
Nefes nefese kapının önüne gelince valizleri kapının önüne yığıp kendini yere attın ve sırt üstü dönerek gözlerini kapattın.
Bir şey güneşini kesince nefesini normale döndürmeye çalışmayı bırakıp tek gözünü açtın.
Bir şey hayır biri neredeyse burunlarınız birbirine değecek mesafede yüzünün dibine girmiş dikkatlice yüzünü inceliyordu.
Hemen diğer gözünü de kocaman açıp yattığın yerden doğrulmaya çalıştın.
Çocuk ayağa kalkıp sana tepeden bakmaya başladı. Bakışları fazla sertti.
"Sen ev sahibi olmalısın. Öldüğünü düşünmüştüm."
Azı dişlerinle yanağının içini dişleyerek zar zor ayağa kalkıp ellerini ve üstünü silkeleyerek dengeni sağladın.
