Dahil Minahal Kita

KABANATA 7

NAKARAAN...

YVANA...

"TEN YEARS! seryoso ka yvana? paghihintayin mo ng ganun katagal si wayne?"

gilalas na tanong ni cathy sakin nang maikuwento ko sa kaniya ang pinag-usapan namin ni wayne isang linggo na ang nakakaraan. ilang araw na din mula ng mailibing si tatang at hanggang ngayon nalulungkot pa din ako sa pagkawala niya. isama na ang problemang naiisip ko din tungkol sa maiilit na naming lupa.

sa totoo lang aaminin ko, nang dahil sa presensiya palagi ni wayne pakiramdam ko gumagaan ang pakiramdam ko kapag nakikita ko siya. hindi ko alam kung anong klaseng magic ba ang nangyari sakin dahil kung tutuusin wala pang dalawang linggo mula nang magkita at magkakilala kami ni wayne. heto ako para bang nahuhulog na ata sa kaniya.

masaya ako kapag nakikita ko siya, nakakasama ko siya at nakakausap. para bang ayoko ng matapos ang oras sa tuwing magkasama kaming dalawa.

"siya ang may sabi e, sabi niya maghihintay daw siya kahit ten years pa. hayun tinanggap ko ang sinabi niya at doon masusubukan kung sincere nga ba talaga si wayne sa sinasabi niya"

sagot ko habang inaayos ko ang mga file na dapat ko ng ayusin na nasa mesa ko. nasa trabaho kami ngayon ni cathy at yun nga napagkukuwentuhan namin nito si wayne.

"alam mo ikaw, hindi ko alam kung ano din ba ang nandiyan sa utak mo noh? hindi mo ba naisip na sa sampung taon e napakadaming bagay ang puwedeng mangyari?"

hindi pa ding makapaniwalang saad ni cathy at ako naman itinigil ko muna ang ginagawa ko para sagutin ang kaibigan ko.

"alam ko naman yun e. kaya lang..."

huminga muna ako ng malalim bago muling nagpatuloy sa aking sasabihin.

"okay aamin ko na. sinabi ko lang naman yun kay wayne para malaman ko nga kung seryoso o sincere ba siya sa mga sinasabi niya sakin. alam ko namang masyadong matagal ang sampung taon. siyempre hindi ko naman siya paghihintayin ng ganung katagal na panahon. ang akin lang kasi, gusto kong makita kay wayne at gusto kong mapatunayan niya sakin na gusto talaga niya ako at... ah basta ganun na yun"

pag amin ko sa aking kaibigan at agad namang ngumiti si cathy sakin ng kakaiba.

"hhmm.. teka nga muna.. ano ang ibig mong sabihin diyan sa mga sinabi mo ha?. type mo din si wayne noh? may nararamdaman ka ding something para sa kaniya.. akala ko ba hindi mo priority ang mga lalake? e bakit ngayon sinasabi mo yan at parang biglang may nakikita akong kislap sa mga mata mo habang binabanggit mo ang pangalan niya?.. naiinlove kana sa kaniya noh?"

nanunudyong saad ni cathy at nag-iwas naman ako ng tingin sandali sa kaibigan ko dahil sa nahihiya ako.. nahihiya ako sa kaniya dahil kinain ko ang mga sinabi ko na hindi ko priority ang lalake at ngayon nga, heto ako nagkakagusto na agad kay wayne na halos kakakilala ko lang.. hindi lang gusto. mukhang nahuhulog na ata talaga ako.

"hoy yvana bakit ka umiiwas ng tingin ha? umamin ka sakin, naiinlove kana kay wayne noh?"

patuloy ni cathy at wala akong nagawa kundi sabihin sa kaniya kung ano ang nararamdaman ko para kay wayne.

"sige na nga aaminin ko na.. oo nasabi ko nga sayong hindi ko priority ang magkaroon ng boyfriend dahil hindi naman ako naghahanap at masaya ako sa pagiging single ko. pero nang makilala ko si wayne.. ewan ko ba? parang may magic na nangyari sakin. alam kong kakakilala ko lang sa kaniya. parang ang bilis lang kung sasabihin kong nahuhulog na ako or may iba na akong nadarama para sa kaniya.. pero cathy yun talaga ang nararamdaman ko e. masaya ako kapag nakikita ko si wayne o kapag nakakasama ko siya.. pakiramdam ko nahuhulog na yata talaga ako sa kaniya"