Death Clock

Chapter 3: Desperate Damon

Pagkatapos kong magsulat sa notebook ko ay bumaba muna ako para kumain. Ang hapunan ko? Ito, nagnoodles lang ako. Kulang na kasi ang pera ko. Naubos na ang ipon ko at ang naiwan ng mom and dad ko. 5,000 pesos ang isang cup noodles. Feeling ko nga ay pulubi na ako.

"Paano na ako bukas? Ano ng kakainin ko? Kailangan ko na ng income" napabuntong hininga na lang ako at ipinagpatuloy ang pagkain ko.

Matapos kong kumain ay tulad ng dati, binuksan ko ang TV para manood ng balita.

"Let's see what's happening."

*****
Reporter: News Update! 434,657 ang naiulat na namatay ngayong araw. Hindi lamang ito dahil sa life limit kung hindi sa gutom at patayan ng isa't isa.Wala paring maipaliwanag ang mga propesyonal sa iba't ibang larangan tungkol sa nangyayari. Nangako naman ang pamahalaan na gagawin nila ang lahat para malutas ito. Samantala, asahan na magmamahal pa ang bilihin bukas. Ako po si Mitsuo WP News!
****

"Namatay na pala talaga siya."

Nagdesisyon na akong matulog.

April 9, 4040 4:23 am

Maaga akong nagising para tumungo na sa Kiba Park.

4:54 am [Kiba Park]

Nakita kong nandoon na silang lahat at ako na lamang ang hinihintay. Seryoso talaga sila sa bagay na ito.

"Light! Akala ko pa naman ay maaga ka ngayon." Hindi pa man ako nakakalapit ay nasermunan agad ako ni Amane.

"It's okay Amane. Ang mahalaga ay dumating siya." Pagtatanggol sa akin ni Mia.

"Sorry, my fault. Hindi ko napansin ang oras." Sabi ko na lang.

"Ayos lang. Sakto ka lang masyado lang kaming maaga. Hahaha." Wika naman ni Damon.

"O sige na. Time is running. Tick tock tick tock." - Marie.

"Marie's right. We should start now." Pagsang-ayon naman ni Hans.

"I agree." - Ash.

"Okay. Umupo ka na Light." Tinapik tapik ni Zedd ang space sa tabi niya.

"Mausog ka nga dun Ash. " tinulak niya pa ng kaunti si Ash na katabi niya sa bandang kanan."

"Oo na. Huwag ka ng manulak!" Si Ash.

"Aray ko naman! Tumigil na nga kayo!" Saway ni Karin Kay Zedd at Ash habang nagbabatuhan ito ng papel.

"Light! Tara na!" Umupo na ako ng tawagin ako ni Takeshi.

Nakaupo kami sa stone chair na nakaharap sa circular stone table kaya magkakalapit talaga kami. Siksikan pa nga kami dahil na rin sa ayaw naming maghiwahiwalay.

"Okay let's start. Ako ang secretary. Hahaha. " tumatawa rin pala si Amane. Akala ko ay si Angry lang at Disgust ang nasa utak niya.

"Any suggestion guys?! Hmmm?" Inihampas pa ni Amane ang ballpen niya pagkasabi nito.

Lahat naman kami ay nagsalita. Pero lahat ay rejected. Hindi kasi ito gagana. Nag-aksaya kami ng 3 oras.

"Wala na ba???!!" Tanong ni Ash sa lahat.

"Zedd, ano bang ginawa mo at nadagdagan ang araw mo? Anything. Baka makatulong." Pati ako ay napatingin kay Zedd matapos itong tanungin ni Hans para maghintay ng sagot. Kahit ako'y gusto ko itong itanong pero naramdaman Kong ayaw niyang sabihin.

××××××

Zedd's POV

Natulala ako ng tanungin ni Hans ang iniiwasan kong tanong. Ayaw ko lang talagang sabihin sa kanila ang ginawa ko at baka magbago ang tingin nila sa akin. Alam kong gusto rin itong itanong ni Light pero nararamdaman niya sigurong ayaw ko itong pag-usapan. Alam ko ring ganoon din sila, pero wala naman silang magagawa buhay ni Damon ang nakataya rito.

"Ano? Isipin mo lang Zedd. Kahit sobrang maliit na detalye." Hindi ko maiwasang pagpawisan habang nakatitig sa akin si Amane.

"Ang ginawa ko lang naman ay ang daily routine ko. Talos pumunta ako sa bahay ni Light."

"Wala ng iba?" Inilapit ni Marie ang mukha niya sa akin na parang binabasa ang mata ko. Feeling ko nga ay nasa interrogation room ako at trial ko na bukas.

Hinawakan ko ang bulsa ko dahil pakiramdam ko ay kakapkapan nila ako at baka makita pa nila ang ID ko. At hindi nga ako nagkamali.

"Kapkapan siya." Pati si Light ay nagulat dahil sa sinabi ni Amane. Wala na akong kawala lagot na. Tumayo ako para makapkapan nila ako.

"We hope you understand Zedd. Hindi naman sa wala kaming tiwala sa ito. Baka lang may clues sa gamit mo." Wika ni Mia.

Itinaas ko na lang ang kamay ko tanda ng pagsang-ayon. At sinimulan na nila akong kapkapan.

"Sabi na nga ba may tinatago ka!!!" Itinaas ni Karin ang hawak niya. Napatingin kaming lahat hindi ko rin alam kung anong hawak niya.

"I-isang pulang panyo. Panyo? Panyo guys. Panyo ang nakita ko."

"Okay. Noted." Kumunot ang noo ni Amane habang sinusulat ang salitang panyo. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako dahil hindi nakuha ang ID ko o mangangamba dahil nawawala ito.

"Okay let's continue this later. Medyo maputla na si Ash dahil sa gutom." - Amane.

Saka ko lang napansin ang oras. 12:15 na pala. Kaniya -kaniya na kaming naglipatan ng pwesto para kumain.

×××××××

Napansin Kong hindi mapakali si Zedd. Marahil ay dahil sa ID niya. Nagdesisyon na akong lapitan siya.

"What's wrong?"

"Ah, nothing light."

"Are you looking for your-" hindi ko natuloy ang sasabihin ko dahil agad niyang tinakpan ang bibig ko.

"Ano ka ba naman! Mabuti walang nakarinig. Ikaw lang ang nakakaalam ng tungkol dun."

Inalis ko ang kamay niya saka ako nagsalita. "Oo na!"

"Nasa iyo?" Hindi ako nakapagsalita. "Sabi na nga ba. Akin na." Inilahad niya ang palad niya saka itinaas ang kilay niya.

"Pasalamat ka nga at nakuha ko. Dinukot ko to kanina. Alam kong ayaw mong sabihin at hindi ko alam kung anong rason mo. Pero, sana makipag-cooperate ka para Kay Damon." Napansin niyang seryoso ang mukha ko kaya sinabi niya na lang na pag-iisipan niya.

"So anong gusto mong gawin ko para ibalik mo sa akin yan?"

"M-may extra foods ka ba ? Wala kasi akong dala." Napangiti siya at saka sumagot.

"Pagkain lang pala ang katapat mo eh. Meron." Palihim Kong ibinigay ang ID niya.

Nang matapos na ang lahat kumain ay bumalik na kaming lahat sa pwesto at nag-usap.

"Okay, what if kung pumunta ka ng ibang bansa Damon? Baka sa dito lang nangyayari ito." Lahat ay nabuhayan sa ideya ni Takeshi.

"Pwede yun! May utak ka pala?" Si Karin

"Kaso hindi pwede." Ako.

"Huh?" Paano mo nasabi?"-ash

"Kasi napag-alaman kong ganito rin sa ibang bansa.' Sagot ko.

"Ang sabi pa nga worst pa sa iba."- Hans

" kung ganoon, wala na pala talagang pag-asa. But Thanks anyway guys. Alam kong ginawa niyo ang lahat." Ang lahat ay nalungkot na naman dahil sa sinabi ni Damon. Isa na lang ang pag-asa. Si Zedd. May ideya na ako pero hindi ko pa sure at ayaw kong pangunahan siya. Tumingin ako kay Zedd at napatingin siya sa akin. Tumango na lang ako at tumango rin siya.

3:51 pm, oras kung saan nagsalita na rin si Zedd tungkol sa ginawa niya noong araw na iyon.

A/N:
Guys please continue to support this story. Please vote and comment para madiscover ito ng iba.

Slow update dahil sa kanonood ng anime and kalalaro ng coc at clash royale. ☺

Thanks. Pasensya na wala pa Kong matinong plot. But for you guys, I'll try my best.