I'm Secretly Dating My FRENEMY

chapter 14: the day he left me

Flashback

Shan's point of view

"Salamat ah. Buti ka pa ang bait. Yung isa ko kasing kaibigan masama, lagi akong inaaway"

"Okey lang yun. Sige kumain ka pa. Hahah ang cute mo kumain."

"Baby lang ang cute no! Hmp. "

"Pakit baby ka naman ah hah- Aray! "

"Hoy malaki nako noh. 6 years old na ko eh" inaasar ako ni to ah

" hahah teka nga anong pangalan mo? Kanina pakita binibigyan ng sandwich di ka manlang nag pakilala" ay oo nga pala hehe kalimutan ko eh hehe.

"You can call me shan shan yun kasi tawag sakin ng mommy ko eh .ikawanong pangalan mo.? " tanong ko. Hehe ang cutie nya.

"Lucas nalang tawag mo sakin. Haha 7 na ko eh " tinatanong hmp.

" ano connect? Pangalan lang naman tinatanong ko eh.

" psh sungit mo" sabay pout. Huhu cute mo talaga. Pinisil ko ang pisngi nya . Cute eh hehe

" may mas masungit pa sakin noh! Si kurt . Ang sama sama nya kaya! Lagi nalang nya ko inaaway. " tasaka ko yumuko

" wag ka mag alala bestfriend na tayo. Gusto mo bayo.? " bigla akong napatingin ako kay lucas. At di nag dalawang isip...

" OO NAMAN!!! " tasaka kami natawa

Simula nun nakilala ko si lucas naging masaya na ako. Lagi na ako na papangiti. Kahit patuloy parin ako inaaway ni kurt, nandyan parin si lucas para pasayahin ako

After many years....

First year na ako ngayon at as you expect kasama ko parin si lucas. Lagi sya nasa tabi ko. He always protect me. Kahit mom nya na si tita sheila ay kilala ko na. And shhh lang kayo ha. May gusto ako kay lucas. Bakit naman hindi eh ang bait nya, pogi't cute pa at matalino pa. Oh saan ka pa. I think i falling in love with my bestfriend...

But one day...

Nasa bahay ako ngayon. At kasalukuyang kag bibihis . Sabi kasi saakin ni lucas na pumunta sa park. Di ko rin alam kung anong dahilan basta sabi njya pumunta daw. At ang seryoso ng pag kakasabi nya nun kinakabahan tuloy ako.

Agad akong pumunta sa park na sinasabi nya. Madilim at walang ka tao tao. Nasaan na kaya sya?

Bigla nalang nag ilaw ang mga poste . At may mga pulang ilaw sa sahig na nag bibigang ng track kaya sinundan ko . Wala naman masama diba? Sa dulo nun may lalaking nakatalikod ang nakita ko. Na ka puti syang polo at na ka pants.

"Ehem?! " kinuha ko ang etensyon ng lalaki. At satingin ko ay na kuha ko nga . Bahagya syang gumalaw at tuluyang humarap....si lucas

" shan shan dederetsohin na kita.... I-i just want you to know that...." Huminga sya ng malalim. Parang parang may kutob ako na masama. I hate thsi feeling... " i have to go"

And darn it. It hurts me.

" you'll kidding me right tell me youre kidding" na tatakot ako mawalan ng kaibigan..

" no aalis ako pupunta ako sa state ." Bigla ako naka dama ng mainit na tubig sa gilid ng mata ko.

" no youre joking. Please no wag mo akong iwan ang sabi mo- " na putol ang sasabi hin ko.

" then it just a lie!!! " he shouted. Na gulat ako ...

" s-sibigawan mo ko? " tumulo ang luha ko" OO NGA NILOKO MO AKO!!! Ekasi noon di mo naman ako sinisigawa. Eh hindi mo nag ako maway. Sabi mo si mo ako iiwan. Di mo ako sasaktan. Na gagalangin mo ako. Yun pala hindi. Kasi NOON PALANG niloko mo na ako. Noon palang nilinglang moko. " tumulo lang ang luha ko.

Umiwas lang sya ng tingin. Blangko ang expresyon nya.

" sige kung ganyan ang gusto mo. Umalis ka na . Pero sana mabago ka. Hah di bagay sayo. Alam mo okey lang na kilala kita eh. Kasi atleast nakaramdam ako ng saya but all of that was just a lie. Hindi kita ma sisisi at hindi na rin kita huhusgahan. " tumulo nanaman ang luha sa mata ko.

"Maling mahalin ka lucas at oo.... Minahal kita. Sa una akala ko gusto lang kita kaso Hindi! Minahal kita. Minahal ko ang taong man loloko. Na akal ko totoo sya, na hindi puro pag papanggap lang. " "Eh mas okey panga pala sayo si kurt eh! Si kurt totoo hindi sya nag tatago ng kunga no man. Ang tanga ko ang laki kong tanga!!! Bakit ganun si kurt masama ugali pero lahat yun totoo eh ikaw! Mabait ka sa pang labas eh sa pang loob kasinungalingan lang pala... At yun ang masakit. " lumapit sya sakin at sinampal. Na pa pikit balang ako. Huh iba nga talaga sya.

" sige saktan mo ko. Dyan ka pala magaling eh manakit. Hindilang sa pysical kundi dito( sabay turo sa puso) dito sa puso, sa emosyonal. Ang sakit ang sakit sakit"

" shut up shan!!! " he shouted again. " stop this nonsense."na nginig na ang buong katawan ko

"Nonsense? Huh lahat lang pala to nonsense. Para sayo wala lang to. Wow just wow" sacrista kong sabi.

" sinasaktan mo lang ang sarili mo eh" sabi nya. Wala akong pakealam. Para sabihin ko sakanya eh sya nga tong nag umpisa . Pero bakit ganun? Umaasa parin ako. Alam kong masakit umasa, pero hindi ko alam kung bakit ganun. Hindi ko alam...

" At alam mo kung anong mas masakit?!....... I fell in a wrong person, the person who don't know how to catch.Pero kahit ganun, ( pinunasan ko ang luhang tumutulo sa mata ko)....

...Maghihintay ako." At nag lakad na ako paalis. Hinding hindi ko ma kaka limutan ang nangyari sa araw na yun.

End of flashback

Simula non i change a lot. I become stronger but full of hope. Hope that he will come back, ang become real for me. Pero alam kong malabo yun. Kasi kahit kailan hindi nya ako minahal. He never show me. The thinh that he show is that im special not important. Hard to believe but its true. Even the spesial thingy is just a lie hes said. Ako lang naman tong nag aasume eh. Pero paasa namn talaga sya., tss. Nag panggap pa. Bata palang marunong na ng ganun aba iba.

Pero sana sa pag alis nya may dahilan iyon. Kasi kahit masakit umaasa parin ako. Eh ako kasi tong si umaasa nag papauto kay paasa. Pero ang dahilan sana meron talaga.Sana meron kasi ...

Mahal ko pa sya and yes ....i still do.

****
Keep reading guys mwahh<3

- mica