That girl

1

Ik loop de winkel uit en daar staat een groepje jongens. Beter gaan ze niks zeggen. Daar heb ik op dit moment totaal geen behoefte aan. Maar jammer genoeg keert het lot zich tegen me,want er word natuurlijk wel wat gezegd. 'Hey girl!"zegt een jongen. Hij heeft bruin/blond haar en groene ogen,een breed lichaam en een uitdagende blik in zijn ogen. Zeker weten een badboy. Ik heb hem nog nooit eerder gezien hij moet haast wel nieuw zijn want het dorpje waar ik in woon is heel klein. Maargoed "wat is je naam?"vraagt een andere jongen. "Maya Parker."zeg ik. Ze kennen mijn vader blijkbaar al want ze kijken verrast. "Parker als in de Parker familie?"vraagt de eerste jongen. "Ja,problemen mee?"zeg ik en rol met mij ogen. "Nee,maar je bent zo,zo." Zegt hij en kijkt naar mijn kleding en houding. "Dus omdat ik de dochter ben van de directeur moet ik roze jurkjes dragen en braaf zijn?" "Euhhhh,ja!"zeggen ze allemaal tegelijk. "En ben je nieuw ofzo?"vraag ik arrogant aan de jongen die ik nog nooit heb gezien. "Nope." "Hoe kan het dan dat ik je nooit heb gezien?" "Euhh je houd je ogen niet open ofzo?"zegt hij dom. Ugh. Ik loop door naar huis en ik word natuurlijk ontvangen door mijn lieve moeder en vader *kokhals*. "We zagen je praten met die jongens."zegt mijn moeder streng. Ik rol met mijn ogen en negeer ze,ik loop langs ze de trap op naar mijn kamer. Of ja...kamer? Meer een hol. Mijn vieze kleding overal op de grond en er licht zoveel op mijn bureau stoel dat je niet eens ziet dat het een bureau stoel is...en overal vieze bekers en borden en het MEURT Man... Ik moet echt wat aan mijn kamer doen. Ik ga gewoon opruimen!!!! Maar eerst Emily bellen! "Heeeeeeeuuuyyyy Em!!"roep ik enthousiast. "Oh nee wat nu weer?"zucht ze,ik moet lachen want ze weet al dat ik haar om een gunst ga vragen. Ik schraap mijn keel en zet mijn liefste stem op. "Wil je met mij mijn kamer opruimen?" "WHAHAHAHAHAHAHAHAAHHAAHHAHA!"lacht ze spottend. "Ik? Jouw kamer opruimen? WHAHAHAHAHAHAAA!"lacht ze weer. "Ahh toeee!!!! Alsjeblieefttt!!!"smeek ik haar "oke dan,ik ben er over 5 minuutjes." Zucht ze. "YAAAAAAAAAASSSSS!!"gil ik terwijl ik een vreugde dansje doe. "Oke doeiii!"roep ik en hang op. Oh yeah! Oh yeah! Emily gaat me hellpunnn... Oh yeah! Oh yeah!  5 minuten later staat Emily in mijn kamer. Emily is het tegenovergestelde van mij...ze draagt roze jurkjes en veel make up,ze heeft een grote bos rode krullen en is altijd vrolijk tegen iedereen. Ze begint te praten. "Wat een rotzooi,nog erger dan vorige keer toen ik hier was!" Lacht ze. "Nou en." "En dat was gister." Ik schiet in de lach ze heeft wel gelijk ja. "Maar jou ouders zijn zooooooo irritant." Ineens begint ze over mijn ouders. "Emily doe je schoenen uit,Emily kan je de wasmand ff boven brengen."gaat ze verder met een irritant stemmetje dat mijn moeder moet voorstellen. "Euhh hallo! Ik ben hun kind niet!"lacht ze gemeen. "Hou op over mijn ouders."zeg ik bot. "Zooooo wat is er ineens met jou aan de hand? Indacht dat je je ouders haatte!" "Haten is een groot woord Emily,ik heb gewoon vaak ruzie en ze maken me gek."zeg ik. "Dat noem ik haten.."mompelt ze. "Nou ik niet,gaan we nu opruimen?!"zeg ik om dit vervelende gesprek te stoppen. "Nehh,geen zin in."zegt ze onbeschoft. "What de fuck Emily? Je komt hier voor opruimen en dan begin je al slecht te praten over mijn ouder,en daar was je niet voor gekomen. Nee je was gekomen voor opruimen.maar dat doe je niet." "Nou en ik heb geen zin meer dwing me niet!"roept ze bitchy. "Je hoeft niet zo bitchy te doen!"roep ik bot. "Doe ik niet,dat jij zo dom bent dat je dat niet ziet is niet mijn probleem!"roept ze. OMG echt dom. Als je dom bent betekent het niet dat je niet kan zien. Wat een gerimpelde knakworst is zij. "Je bent echt zoo dom."mompel ik. "Wat zei je daar?"vraagt ze bitchy. Dat je naar ouwe kont ruikt. "Niks." "Ik zou trouwens echt wat aan je haar doen want het ziet er niet uit."kaatst ze naar me. "ik zou wat doen aan je hele gezicht!"kaats ik terug. "En nu het huis uit!"roep ik. Ze loopt arrogant weg. Jezus wat een kutwijf. Dat word maar zelf opruimen.

Skip opruiming

OMG het is nu 3 uur later en mijn kamer is tip top netjes. Mijn bed opgemaakt,alle vieze borden en beker beneden,alle vieze kleding in de was en alle schone kleding in de kast. En mijn bureau opgeruimd,kleding van de vloer en alles. Net voordat ik Netflix wou gaan kijken hoor ik mijn moeder "ETEN!"roepen. YEAAAAHH. Ik ren de trap af en ik plof neer op de stoel. Op mijn bord liggen krieltjes,een biefstukje en wat salade. Ik schenk wat melk bij mezelf in en begin dan aan mijn eten. Stuk voor stuk werk ik het naar binnen. En daarna nog mijn melk. Yess mijn ouders hebben nog niks gezegd over vanmiddag. Ik sta snel op om naar mijn kamer te lopen,maar het was te vroeg gejuicht. "Maya,zitten!"roept mijn moeder streng. Jezus ik ben je kaulo hondje niet. Ik luister toch en ga weer op mijn plek zitten. "Ja?"vraag ik zo onopvallend mogelijk. "Ik wil niet dat je m--"ik onderbreek haar "je wilt niet dat ik met zulke jongens omga want het heeft en slechte invloed op me,jajaja nou ik ben zo geboren dus veel gaat het niet helpen."zucht ik en sta dan weer op om weg te lopen. "Maya!"roept mijn vader. Ugh. Ik rol met mijn ogen en ga weer zitten. "We hebben Adam uitgenodigd om morgen te komen eten. Misschien word het wel wat tussen jullie. "Hebben jullie weer zo'n rijkeluis joch uitgenodigd?" Ugh. Mijn ouders geven ook nooit op he,ze nodigen altijd van die bekakte jochies uit. In de hoop dat ze invloed op me hebben. Mooi niet dus. "Ja,hij komt morgen en maak je dan op!"roept mijn moeder. Ik zucht en sta op. "Maya!" "Ja mama,ik ga me opmaken en mijn best doen."zucht ik. Mijn moeder knikt goedkeurend en ik loop door naar mijn kamer. Ik zal jullie is wat vertellen over mijn familie, we zijn rijk. En nee niet om op te scheppen maar echt rijk. Mijn ouders zijn bekakte mensen maar toch wonen ze in een klein dorpje en niet in het gooi. Ik ben de ongewenste dochter,de nachtmerrie van elke Gooise vrouw:de niet bekakte dochter,de dochter die geen jurkjes aan wil. En mijn moeder probeert  niet eens te verbergen dat ze me wil veranderen en dat ze het vreselijk vind. Ik ben en zal altijd een teleurstelling zijn voor de familie. Maar dat boeit me niks...en morgen moet ik een jurk aan :'\

Heey iedereen... Ik hoop dat jullie het verhaal leuk vinden en dat jullie verder willen lezen...
Ik schrijf dit met een vriend van me maar hij heeft geen wattpad dus doen we het via whatsapp. Dus eh de halve credits naar:Rens