"ေအာ္ သားျပန္လာျပီလား"
"nae appa "
"appa တုိ့အကုန္ျပင္ဆင္ျပီးျပီ
သြားရေအာင္"
"nae appa"
"appa တုိ့ေတာင္းပန္ပါတယ္သား
ရယ္ အေႀကြးေတြအကုန္ျပန္ဆပ္ျပီး
တဲ့ အခ်ိန္ထိပဲ သည္းခံေပးပါေနာ္
appa ႀကဳိးစာပါ့မယ္ "
"ရပါတယ္ appa ရယ္ သားကဒီ
အိမ္ရဲ့ တစ္ဦးတည္းသားပဲ
သားမွာတာဝန္ရွိပါတယ္ "
"appa သိပါတယ္ သားhunnie
ကုိခ်စ္တာ သားတင္မဟုတ္ဘူး
omma နဲ့ appaလဲခ်စ္တာပဲ
ငယ္ငယ္ကေပးခဲ့တဲ့ ဂတိကုိေတာ့
ျဖတ္လုိက္ရတာေတာ့ တကယ္
စိတ္မေကာင္းဘူးသားရယ္
ဒါေပမဲ့ appaသူတုိ့ကုိ appa
ေႀကာင့္ ဒုကၡမေပးခ်င္လုိ့ပါ
appaကုိနားလည္တယ္မလားဟင္"
"naee နားလည္ပါတယ္appa
ဒါေပမဲ့ သားႏွလုံးသားထဲမွာ
ေနရာျပည့္ယူထားတာ hunnie
တစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္ ဘယ္သူ
မွလည္း အဝင္ခံမွာမဟုတ္ဘူး
saraကုိ အားနာေပမဲ့ သား
ရဲ့အရာအားလုံးကုိ ပုိင္ဆုိင္ခ်င္
လုိ့ရေပမဲ့ သားႏွလုံးသားကုိ
ေတာ့ မပုိင္ေစရဘူး
အဲ့ဒါသားရဲ့ hunnieေပၚထား
တဲ့ သားရဲ့အခ်စ္ပဲ"
ေျပာရင္းနဲ့ မ်က္ရည္ေတြေတာင္
စီးက်ေနတဲ့ သူ့သားကုိႀကည့္ျပီး
ကုိယ့္ကုိကုိယ္ အျပစ္တင္မိသည္
(appa အျပစ္ေတြပါသားရယ္
သားကုိေရာင္းစားသလုိျဖစ္သြားျပီ
ဒါေပမဲ့ appa ဂတိေပးပါတယ္သား
appa ႀကဳိးစားမွာ သူတုိ့ထက္သာ
ေအာင္ appaႀကဳိးစားပါ့မယ္)
hunnie တုိ့တစ္မိသားစုလုံးသိ
မွာဆုိး၍ ညပုိင္းသာ ေျပာင္းခဲ့ႀက
သည္
မသြားခင္ hunnieခန္းေလးကုိ
ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ လွမ္းႀကည့္
ရင္းး
"miyanal hunnie ျပီးေတာ့
saranhal"
-------------------------------------------
at morning
"အင္းးးးးးအိပ္လုိ့ေကာင္းလုိက္
တာ ဟင္ ဘာလုိ့ ငါအိပ္ယာႀကီး
လဲ ကုိကုိ ကေရာ ဘာလုိ့ ဒီမွာထား ့္သြားတာလည္း သူ့ရင္ခြင္ထဲ
မွာပဲ အိပ္ခ်င္တာပါ ဆုိမွ ေတြ့မယ္
မေန့ကလည္း လူအမ်ားကုိ အသား
ယူသြားတယ္ ဟြန့္ ေတြ့မယ္ "
အိပ္ခ်င္မူးတူးရုပ္နဲ့ pinku pinku
ရုပ္ေလးကုိ လက္က ဆဲြကာ
ဟုိဘက္အိမ္ကုိ သြားဖုိ့ျပင္ေနတဲ့
hunnie ေလး ကဘာမွမသိနား
မလည္တဲ့ ကေလးေလး တစ္ေယာက္လုိ အျပစ္ကင္းစင္လြန္းွ
သည္
"ဟင္ တံခါးႀကီးက ဘာလုိ့ပိတ္ထား
တာရဲတိဘူး မႏူိးႀကေသးဘူးရား
တိဘူး"
"omma appa ကုိႀကီးးးးးး
hunnie ကုိ ဂ်ကားဖြင့္ေပးဦး"
"------------"
"------------"
"-------------"
"ကုိႀကီးးးးးးးဟင္ တံခါးကုိ ေသာ့
ခက္ထားတာပဲ ဘယ္တြားတာရဲ
တိဘူး hunnie ကုိလည္း ဘာမွ
ေျပာမသြားဘူး ေက်ာင္းကုိအေစာ
ႀကီးသြားလုိ့မ်ားလား အဲ့တာဆုိရင္
ေတာင္ ommaရွိမွာပါ "
ႏူတ္ခမ္းေလးေထာ္ အရုပ္ေလးကုိ
တရြန့္တုိက္ဆဲြသြားျပန္သည္
"mamaaaa "
"ဟင္ သားေလး ဘယ္သြားတာလဲ
ေစာေစာစီးစီး"
"mama ကုိႀကီးတုိ့အိမ္က ဘာလုိ့
ေသာ့ခက္ထားတာလဲဟင္"
"ဟင္ ဟုတ္လား mamaလည္း
မသိရပါလား papa ကုိ သြားေမး
ႀကည့္ပါလား"
"nae mama"
အမွန္တကယ္ suho လည္းမသိ၍သာ
"papa "
"awww သားငယ္ေလး လာေလ
papa ႏူိးျပီ"
"papa "
သူ့သားကုိ သူ့ေပါင္ေပၚတင္လုိက္
သည္
"inn ေျပာ ဘာပူဆာမလုိ့လဲ"
"ဘာမွပူဆာပါဘူး papa
ကုိႀကီးတုိ့ဘယ္သြားတာလဲဟင္
ဂ်ကားႀကီးပိတ္ထားတယ္
ဘယ္သြားႀကတာလဲဟင္"
"ဟင္ ဟုတ္လား papaကုိ lay arjushi က ဘာမွမေျပာပါဘူး ဘာလုိ့ပါလိမ့္"
"မဟုတ္မွလဲႊေရာ အိမ္ေျပာင္း
သြား တာလားမသိဘူး္
papa အီးးးးဟီးးးးးျဗဲ ျဗဲ "
"မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး သားရယ္
သူတုိ့ ခရီးသြားေနလုိ့ ေနမွာပါ
မငုိနဲ့ေတာ့ေနာ္"
"ခရီးသြားမယ္ဆုိလည္း ဘာလုိ့သား
တုိ့ကုိ မေျပာတာလဲ"
"အဲ့တာေတာ့ သားရယ္ ရုတ္တရက္
ႀကီးသြားရလုိ့ေနမွာပါ "
"ရုတ္တရက္ႀကီးေပမဲ့ အိမ္ခ်င္းက
ကပ္ေနတာကုိ ဘာလုိ့မေျပာဘဲ
နဲ့ထြတ္သြားရတာလဲ အီးးးးးဟီးးးးးးးးး"
"papa စုံစမ္းႀကည့္ပါဦးမယ္
သားရယ္ မငုိပါနဲ့ေတာ့ သား
ေက်ာင္းသြားရဦးမယ္ေလ
ေက်ာင္းမွာ yeol ေလးကုိေတြ့
ရင္ေတြ့မွာေပါ့ အဲ့ခါက်မွ ေမးႀကည့္
ေပါ့"
"ဟင့္ ဟုတ္တယ္ေနာ္ ဟင့္ အဲ့တာ
ဆုိ သားေက်ာင္းဖုိ့ျပင္လုိက္ေတာ့
မယ္ေနာ္ ဟင့္ papa ေအာက္မွာ
ေစာင့္ေန"
"inn ပါ papa ေစာင့္ေနမယ္"
