Aşk Çıkmazı

5.bölüm

Aşağıya indigimizde emre Ayşegül'ün
Oturacağı koltuğun kapısını açtı .
Ayşegül bindiğinde bende ayakta kapımın açılmasını bekliyordum ama beklediğim gibi olmadı .
Emre, "Ayşegül kapı kendiliğinden otomatik açılmıyor " dedi .
Göz devirerek kendi kapımı kendim açarım dedim içimden , arabanın
Kapısını açıp koltuğa yerleştim bi güzel ..
.........................

Kahvaltı edeceğimiz masalara oturduk .
Etrafıma bakınmaya başladım
o sırada garson gelmiş ve emre
Kahvaltı tabağı sipariş vermiş.
Tabaklarımız geldiğinde tam yemeye
Başlayacakken "nerde kaldin kaldın be emir " dedi emre ..
"Geldim işte oğlum".
2 dakika önce isminin emir olduğunu
öğrendiğim çocuk masadaki herkesin
elini teker teker sıkmaya başladı .
Sıra bende olduğundan selamlaşmak
adına elimi uzattım sadece selamlaşmak .
Bu sefer elini o çekti
Anlamaz gözlerle emir'e bakarken
" beni bu güzel hanımefendiyle
taniştırmicak mısın emre " dedi
itici bir sırıtmasıyla.
Emre tam lafa girecekti ki ben atladım..
"Benin ağzım yok mu " diye çemkirdim emir'in yüzüne doğru ,
"Ben Ayşegül "
Emir,"memnun oldum güzellik bende Emir " dedi. Tekrar elini uzatırken
Elini sıktım . elimi geri çekerken
"Biliyorum sen gelmeden ünün geldi "
Diyip dalga geçer gibi kıkırdadım .
Masadaki herkes bana eşlik ederek
kıkırdadı .
......................

Kahvaltı yapmak üzere çatalımı elime almıştım ki emir 'in  bana baktığını sezdim umursamayarak kahvaltı tabağıma geri döndüm ciddi anlamda çok güzel görünüyordu kurt gibi de acıkmıştım , kahvaltı etmeye başladım 2 dakika geçti ve emir'in bakışlarını üzerimde sezdim tekrar.
Ona dönüp baktığımda bana bakıyordu tabi bakmak denirse sanki kahvaltılarını değil de beni yicekmiş
gibi . yada bana öyle geliyordu çok acıktığımdan
Benim de ona baktığımı anlayınca
"Biliyorum çok yakışıklıyım ama beni yiyecek gibi niye bakıyorsun " dedi
" Yakışıklı ve ukala " dedim birden boş bulunarak . yani bu ne demek onun yakışıklı olduğunu kabul ettiğim anlamına geliyordu bu . kahretsin .
" yani yakışıklı olduğumu kabul ediyorsun " diyip güldü .
Her zaman inkar etmek en iyi yöntemdir ama benim kaçışım yok gibiydi .
" hayır hiçte bile " diyip oturduğum
Sandalyeden kalkıp ilerledim .
Elif, " Ayşegül nereye gidiyorsun"
O an sinirle burnumdan  soludum
"Şimdi mi aklına geldim" dedim.
Şaşırmış şekilde bana baktı onu umursamadan banyoya doğru yürüdüm ..
Halbuki bugün ben onların burnundan getiricektim ama şimdiden kimin burnundan geliceği çok belliydi
..............................
Bir sonraki bölümde görüşmek üzere okurlarım .