11.bölüm"mutluluk & mutsuzluk "

104 22 9
                                    

vee ...
sınav haftasından sonra karşınızdayım hem sahur hemde bölüm ikisi bir arada güzel oluyormuş ya 😂

neyse iyi okumalar!umarım beğenirsiniz. Bu arada hayırlı ramazanlar :)

KEREM TAŞKIN'DAN:

Çalışma masamda resimlerimi sıraya sokarken 10.10.2016 tarihli resme gelmişti resmi diğerlerinin arasında arıyordum. ama bulamıyordum''siktir!''nerede bu resim.masanın altına baktığımda resmi görüp içim rahatladı.eğip resmi yerden aldım ve baktım.

''N'oluyor be''!! arkamdaki sese döndüğümde ellerini sıkmış yeşil gözlü bir kız bana bağırıyordu.sesi kulağımı tırmaladığı için

''N' bağırıyorsun iki dakika bilet alıp çıkacağım''diyerek tekrar önüme dönüp bilet istediğimi söyleyecektim ama arkamdaki cadının sinirli sesi buna engel oldu.

'' o zaman sıraya girseydin '' altı üstü iki dakika daha bekleyecekti ama bunu bile çok büyüten insanlar yok mu? sinir ediyorlar insanı. Sakin kalmaya çalışarak:

''iki dakika için bu kadar tantanaya gerek yok! '' diye konuştum.yeşil gözleri sinirden koyulaşırken birden dudakları alayla kırıldı

''madem iki dakika geçiver o zaman iki dakika arkaya''.

Bu kadar konuşmasaydı şimdiye biletleri alıp çıkmıştım. ama yok! bu cadı illa bana bela olacaktı anlaşılan.

''neden bu kadar büyütüyorsun 4 bilet alıp çıkacağım '' son sabır kırıntılarını kullandığımda yeşil gözlü cadı en nefret ettiğim sözleri söyledi.

'' ben öncelikle bir kızım. Daha nazik olabilirsin '' bu söz yok mu beni çilden çıkarıyordu.daha fazla dayanamayarak konuştum

''zaten hep böyle olur. İşinize geldiğinizde hemen ben kızım deyin ''

oh lan.

bu kadar dayanmama bile şaşmak gerek zaten.ah!Derin senin şu film merakının yüzünden başıma gelmedik kalmadı prenses.

Resme baktığımda yine o gün gelmişti aklıma.Her şey o sinamada başlamış ondan sonraki günlerde de hep karşılaşmıştık. şimdi bana o günü sorsanız bu kızla bir daha karşılaşmak istemezdim ama şimdi garip bir şekilde o yeşilleri beni mutlu ediyordu.

En son petekle bu kadar mutluyken. Onun yerini idilin alması garipti.onun yerini kimse alamaz sanıyordum ama şu sıralar hep idil vardı aklımda. Garip bir kızdı. Hırçın, kendinden taviz vermeyen ,tek zayıf noktası çocuklar olan,yeşil gözlü bir cadı. Nasılda bir anda girmişti hayatıma...

Elimden bir resim düşerken diğer resimleri masaya bırakarak yerdeki resmi aldım.

06.08.2014

''kerem.hadi gel şuraya''

petek elindeki fıskiyeyi havaya tutarak kendini ıslatırken, beni de yanına çağırıyordu ama benim hiç hamaktan çıkıp oraya gitmeye niyetim yoktu.

''uyuyacağım güzelim.''

ben hamakta kıpırdanırken peteğin homurdanma sesi kulağıma geliyordu.

''ah''

bahçede bir çığlık yankılandığında petek yere düşmüş bileğini tutuyordu.hamaktan kalkarak koşmaya başladım.

''petek iyi misin?.birşey oldu mu güzelim?''

dediğimde petek

''çok acıyor''

SARMAŞIK|-00:00-|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin