10 Simple Ways To Become A Badgirl

{Κεφ 57}

Ελπιδα:Λοιποον...Μικρε μου...Περασαν σχεδον 2 χρονια...Πως περναει ετσι ο καιρος σωστα?...Αυτο που ηθελα να σου πω ειναι πως σημερα θα επιστρεψουμε στην Αθηνα...Εσυ δεν την εχεις δει αλλα πιστευω θα σου αρεσει...Εκει θα ειναι και ο Αλλαν   που τον συναντησες μια φορα στο μαιευτητιριο..Το ξσρω δεν τον θυμασαι αλλα δεν πειραζει...Θα μεινουμε μαζι του μερικες μερες μεχρι να βρουμε ενα σπιτι...

Τοτε εκανα μια παυση και ξεροκαταπια...Ο Αλεξανδρος με κοιτουσε με τα ματακια του γουρλωμενα...

Ελπιδα:Ομως μικρε μου...Θα σου πω τα πραγματα οπως εχουν...Στην Αθηνα...Δεν θα μας αγαπησουκ ολοι...Μερικοι θα μας σχολιαζουν...Μερικοι μπορει να μην μας συμπαθησουν καθολου...Αλλα μην δωσεις ποτε σημασια στις βλακειες του κοσμου...Αυτο μου το ελεγε ο μπαμπακας πιο παλια...Εσυ εισαι το καλυτερο παιδακι...Και ολοι οι αλλοι απλως ζηλευουν...Εμ...Και στην Αθηνα μπορει να δουμε τον μπαμπακα...

Παρολο που δεν μιλαει ακομα...Με το που ακουσε την λεξη "μπαμπακα" αρχισε να γελαει και να χαμογελαει...Με την αντιδραση του ενα δακρυ κυλησε απο τα ματια μου αλλα το σκουπισα κατευθειαν...

Ελπιδα:Δυστυχως πριγκιπα μου..Ο..ο μπαμπακας και ργω μαλωσαμε την τελευταια φορα που συναντηθηκαμε...Ε..Ε..(Δεν ηξερα τι να πω ακριβως...)...Εγω εφταιγα ομως...Αυτος δεν εφταιγε καθολου...Για αυτο αν τον δουμε και μας μιλησει ασχημα ή μας φωναξει...Μην τον μισησεις μικρε μου...Θα μας φωναξει γιατι εγω τον νευριασα την τελευταια φορα που βρεθηκαμε...Σε αγαπαει καταβαθος μπουνιτσα...

Του ειπα και του αιδεψα την κοιλιτσα απαλα..Τοτε τον κοιταξα στα πανομοιοτιπα ματια του και του ειπα γλυκα...

Ελπιδα:Καποτε θα σου πω Ολη την αληθεια...Αλλα δεν ειναι ακομα η ωρα για αυτο...Σε αγαπαω μικρε μου..Και να θυμασαι βαθια μεσα σου πως σε αγαπαει και ο μπαμπας...

[...]

Μολις κατεβηκα απο το λεωφορειο...Πατρικα εδαφη ξανα...Αλλα εγω ηδη μισω που βρισκομαι εδω...Δεν ημουν ετοιμη αλλα δεν ειχα αλλη επιλογη...Οι σπουδες με ενοιαξαν...Με νοιαζει μονο ο Αλεξανδρος και για να τον προσεχω χρειαζομουν τη δουλεια..Και μονο βραδινη δουλεια μπορουσα να εχω αρα επρεπε να ερθω εδω...Και μαζι με την δουλεια θα παω και στο Πανεπιστημιο...

Αλλαν:ΕΛΠΙΔΑ?

Ακουσα καποιον να με φωναζει...Γυρισα και ειδα τον Αλλαν να στεκεται στον σαθμο του κτελ..Ετρεξε και με αγκαλιασε..Το ιδιο εκανα και εγω...Ο Αλεξανδρος πλεον 1 χρονου μπορουσε να περπατησει μονος του και μας κοιτουσε με τα μεγαλα μπλε ματακια του...