Tanışma

5 0 0
                                    

O gün yine sıradan Bi gündü ve okula gitme vaktim gelmişti. Liseye yeni başlamıştım yeri ortam yeni öğretmenler yeni dostlar..
İlk geldiğim güne nazaran arkadaş ortamım çok iyiydi.Kardeş diyebileceğim 2-3 insan vardı.
Okula gittiğimde henüz hoca gelmemişti ve bizimkilerin toplandığı tarafa doğru yürüyerek "Günaydın gençler nabersiniz".dedim.Hepsi uykulu olduğu için bana tek cevap veren Büşraydı
"Nolsun be Elif aynı " diyerek karşılık verdi. İlk dersimiz matematik idi. En arka sırada Kemal'le oturuyodum. Kemal kardeşim dediğim nadir insanlardan biriydi. Hemen hemen her ders uyurdu .
Sıkıcı geçen dersin ardından duyduğumuz zil sesiyle rahata ermişdik . Çok fazla dolaşan her teneffüs dışarı çıkan bir kız değildim .Ve yine sınıfta oturmaya karar vermiştim Kemal'lerin dışarı çıkmasıyla Büşra'lar yanıma geldi .
Büşra benim okulda kendime samimi ve sıcak bulduğum tek kızdı .Bir de Sonay vardı onla da samimiydik fakat Büşrayı kendime daha yakın hissederdim .
Kemal , Hakan ve Furkan'la içeri girdi . "Elif telefonunu versene bizim Turgutu arayacam"
Turgut?
Turgut kimdi bilmiyorum ve merakla
"Turgut kim be Kemal ?"
"Hani anlatmıştım ya benim 9 yıllık kardeşim gibi olan Turgut "
Pek tanımasana hatırlar gibi olmamın verdiği şeyle telefonu uzattım .Cevap vermemiş olacaktı ki çok kısa bir sürede geri verdi telefonu.
Okul çıkışı gelmişti.Hepimiz servisleri bekliyorduk .Birden tanımadığım Bi numaradan
"Elif beni Kemal mi aradı telefonundan " diye bir mesaj .
Tabi kısa Bi süre sonra bunun Kemal'in aradığı Turgut olduğunu farkettim evet diye kısa Bi cevap verdim . Ardından Nasıl olduğunu bilmediğim bir şekilde Whattshaptan konuşmaya başladık .Normal arkadaş gibi sıradan Bi şekilde havadan sudan konuşuyoduk .
Bir gün okula geldiğimde öğleden sonraki derslerimizin boş olduğunu öğrenerek Kemal'lerle okuldan kaçtık . Biraz vakit geçirdikten sonra herkes evlerine dağıldıktan sonra evimizin yakın olması durumunda tek kalmıştık . Bi yerde oturduk öyle konuşuyoruz. Telefonuma gelen mesajın Turguttan geldiğini gören Kemal "Elif,Turgutu arasak o da mı gelse "
"Bilmem ki sen bilirsin "
Ardından Turgutu aradı başta gelmeyeceğini söyledi aradan kısa bir süre geçmiş olacaktı ki geri dönerek yolda olduğunu geldiğini söyleyerek kapattı . En tabi ilk kez görecem ama arkadaşım diye fazla şey yapmadım.Yine telefona gömülmüş olacaktım ki Turgutun geldiğini "Hoşgeldin kardeşim "diyerek farkettim ve bu başımı kaldırmama sebep oldu . O an Bi iki dakika durdum fotoğraflardaki gibi olmamasına rağmen çok sıcak yakışıklı ve tarz görünüyordu . Siyah bir kot ,tişört üstüne mavi kot gömlek giyerek çok tarz duruyordu . Hoşgeldin dedim ve elini uzattı elini tuttuğum an kıpkırmızı olduğumu farkettim. Nedenini bilmediğim Bi şey yüzden kızarmıştım. Neyse oturduk falan ben tabi yine telefona gömüldüm . Ama arada napıyolar diye bakıyorum tabi . Sonra geç olduğunu farketmem ile ayağı kalkıp "Artık kalkalım geç oldu girmem lazım "
Kemal ,"Tamam gel seni şu köşeye kadar bırakalım "
"Ya eve kadar bırakın işte tek başıma gitmek iste istemiyorum "
"Elif ! İstiyosan o köşeye de bırakmayalım"
"Tamam tamam ona da razıyım , hadi"
Köşeye doğru ilerledik . Yürürken Turguta karşı tarif edemediğim Bi duygu içerisindeydim . Köleye geldiğimizde Kemal'le tokalaşıp başlarımızı tokuşturduktan sora Turguta elimi uzatmıştım . Ve işte o an...
Yine tarif edemediğim ve anlam veremediğim Bi kızarıklık yaşayarak oradan ayrıldım.

Pandaliçeحيث تعيش القصص. اكتشف الآن