De volgende ochtend ga ik naar een nieuwe school. Een nieuw begin. Maar ik blijf maar denken aan die flits en dat geluid erbij. Wat raar. Eenmaal op mijn college, zie ik allemaal nieuwe mensen. Maar dan zie ik een meisje alleen op een bankje zitten. Ik wandel rustig naar haar toe. "Hallo?", vraag ik. "Hallo", zegt ze. "Mijn naam is Melissa en die van jou", vraag ik. "Shanni" zegt het meisje dat blijkbaar Shanni heet. "mooie naam", reageer ik daar op. Er komt nog een meisje naar ons toe gewandeld. "Tiffany!",riep Shanni. "Wie is dit?", vroeg volgens mij Tiffany. "Melissa", antwoord ik. "wel, leuk je te leren kennen", zegt Tiffany. "Ik ben Tiffany en ik vindt het leuk jou te ontmoeten". Ik lach, al twee nieuwe vrienden dacht ik. Op dat moment komt er nog een meisje naar ons toe. Ze ziet er moe uit. "ik ben moe", zegt ze. "Dit is Melissa", zegt Tiffany al wijzend naar mij. "hallo, leuk je te leren kennen", antwoord ik. Het meisje lacht: "Ik ben Noémy". Op dat moment gaat de bel, de dag vliegt voorbij.
Onderweg naar huis heb ik het gevoel dat ik wordt gevolgd. Ik draai mij om en verschiet. "MELISSA!", hoor ik Noémy roepen. "Waar woon je?", vraagt ze. "Berendrecht", zeg ik. Waarop zij antwoordt: "Leuk, dan zijn we bus/tram maatjes". Eenmaal terug thuis, krijg ik een heel kruisverhoor naar mij dag. En welke vakken ik heb, welke leerkrachten. Ik antwoord al mijn moeder haar vragen en dan loop ik naar boven. Ik open mijn agenda en maak al mijn huiswerk. Net als ik klaar ben, roept mijn moeder dat ik moet komen eten. Ik loop de trap af en ruik de heerlijke spaghetti geur al. Na het eten kruip ik in mijn bed.
