Camping With School

Hoofdstuk 5

Maxime's POV

"Wat heb ik gedaan!?" Roept Sophie. We zijn nog maar net wakker en ik heb haar verteld wat er gisteren allemaal in de jongenstent is gebeurd, alleen niet het stuk dat ik mijn kleren voor de jongens heb uitgedaan. "Je hebt Pieter gezoend," zeg ik terwijl ik lach. Het is best grappig dat ze het niet meer weet, komt vast door de alcohol. "Oh god, ik had geen bier moeten drinken." "Als je niet tegen alcohol kunt, had je dat inderdaad beter niet gedaan." Ze zucht en loopt naar haar koffer toe. Ze doet een blauw jurkje aan dat haar fantastisch staat en doet nog snel haar make-up en haar. Ik had me al omgekleed en mijn make-up gedaan. Mijn haar zit los, ik heb mijn zwarte vans aan en voor kleding heb ik gewoon een jeansshort en een zwart topje aan. Ik heb eigenlijk best veel zwarte topjes, misschien wel te veel..
"Zie ik er zo goed uit? Ik wil er niet als een idioot uitzien en in deze situatie zeker niet!" "Ja, Sophie! Maak je niet druk, hij vindt je leuk." Ik pak de trui van Mike die ik gisteren aanhad en loop dan samen met Sophie naar de jongenstent. Het is nog vroeg, dus waarschijnlijk slapen de leerkrachten toch nog. "Opstaan!" Roepen Sophie en ik super hard, de jongens schrikken en zijn meteen wakker. "Wat komen jullie hier zo vroeg doen?" Vraagt Alex geeuwend. Ik kijk Mike met een grijns aan als ik zie dat hij weer aan het slapen is. Ik loop langzaam naar hem toe, ga voorzichtig op hem zitten en schreeuw dan weer super hard dat hij moet opstaan. Hij schrikt en grijnst als hij ziet dat ik op hem zit. Oh god, ben ik nu echt op hem gaan zitten? Ik ga snel van hem af met een rood gezicht van schaamte en geef hem dan zijn trui. "Bedankt. Ik heb jouw kleding ook nog, maar als je die terug wilt, moet je er iets voor doen." "Wat bedoelt hij met jouw kleding?" Vraagt Sophie. Ik schud mijn hoofd en doe alsof ik niet weet waar hij het over heeft. "Ze moest gisteren strippen," zegt Mike met een grote glimlach. "Wat!? En dat heb jij echt gedaan?" "Komt door de alcohol, Sophie!" Man, wat schaam ik me nu! Iedereen lacht en ik kijk boos, ik draai me om naar Alex en ga voor hem staan. "Stop allemaal met lachen en vooral jij!" Roep ik met een rood gezicht. Ze kijken me allemaal geschrokken aan en dan opent Alex zijn mond. "En waarom vooral ik?" "Nou jij had gisteren een stijve door mij, dus nu moet je niet dom gaan lachen." Hij bloost en de andere lachen weer, ik draai me me super snel om en ze stoppen meteen met lachen. Ik kijk weer naar Alex, zijn gezicht is weer normaal. "Volgende mag je het trouwens afmaken, nu heb ik het zelf moeten doen," zegt hij met een grijns. Oke, dit is echt niet iets wat ik moest horen. Ik zucht geiriteerd en kijk naar Mike die mijn topje en stoffe short die ik gisteren aanhad in zijn hand heeft, ik loop naar hem toe en probeer het uit zijn hand te trekken. Hij staat op waardoor hij nu veel groter dan mij is houd de kledingstukken hoog boven zijn hoofd, waar ik er niet aankan. "Geef terug!" Roep ik. Hij grijnst en schud zijn hoofd. Ik word lichtjes boos nu, waarom doen ze allemaal zo dom? "Geef alsjeblieft terug!" "Alleen als ik een kusje krijg." Hij buigt zich voorover en kijkt me nog steeds met een grijns aan. "Loser!" Ik duw hem wat naar achteren en loop dan de tent uit, dit was de druppel die de emmer heeft laten overlopen.

Sophie's POV

"Maxime, wacht!" Roept Mike en loopt meteen achter haar aan, ik houd hem tegen en schud mijn hoofd. "Je laat haar beter even alleen, ik ken haar al heel lang en ondertussen weet ik al dat ze nu niemand wilt die haar allemaal onzin vertelt." "Onzin!?" Herhaalt hij boos. "Oh, rustig! Ze wilt nu gewoon je excuses of wat je ook wilde vertellen niet horen." "En wat als ik nu niet naar je luister en toch naar haar toe ga?" Hij is nog altijd boos. Ik snap niet cht aarom, ik wil hem helpen. Ik heb Maxime niet weggejaagd, maar hij. "Doe wat je niet laten kunt, maar weet dat ik je heb gewaarschuwd." Hij kijkt me nog eens heel boos aan en gaat dan op zijn slaapzak zitten, met zijn rug naar me toe gekeerd. Ik zucht en ga naast Pieter zitten, ik moet mijn excuses nog aanbieden voor gisteren. "Heey," zegt hij met een glimlach. "Het spijt me voor gisteren, ik was dronken." Mijn wangen worden warm, ik hoop echt zo hard dat ik niet bloos. "Het was niet zo erg, misschien moeten we het nog wel een keer doen." Ik kijk hem geschrokken aan, wilt hij nu echt dat ik weer dronken wordt? "Ik bedoel dat we samen iets doen, niet dat stuk van toen je dronken was," zegt hij er snel achter. Het was net alsof hij mijn gedachten kon lezen. "Lijkt me leuk, maar ik ga maar eens." Ik sta op en zwaai nog even naar de jongens, Mik kijkt me niet eens aan. Wat een grote baby zeg..

Ik loop naar onze tent in de hoop om Maxime daar tegen te komen, maar ik zie haar niet. Ik loop weer naar buiten en zie haar dan in de verte tegen een boom zitten. "Maxime! Gaat het een beetje?" Vraag ik als ik naast haar ben gaan zitten. Ze zegt niks en begint te huilen terwijl ze me omhelst. "Oh.. Meisje toch, kom maar hier." Ik sla mijn armen om haar heen en zo blijven we een tijdje zitten, tot ze is uitgehuild. Ik veeg de uitgelopen mascara onder haar ogen weg en ze glimlacht dankbaar naar me. "Bedankt, ik ben toch soms zo'n sukkel," zegt ze zacht terwijl ze met haar hand door haar haar gaat. "Je bent geen sukkel." "Oh nee? Welke normale persoon gaat dan strippen voor 5 jongens?" "Het komt door de alcohol, ik heb me anders ook niet zo normaal gedragen," zeg ik met een knipoog. Ze lacht even als ze eraan denkt en schud dan zacht haar hoofd. "En dat doet Mike nog zo lullig tegen me. Ik had hem altijd gezien als de grappige, lieve, populaire jongen, maar dat is hij niet." "Dat is hij wel hoor." Ze schud haar hoofd weer en veegt een traan die over haar wang glijdt weg. "Jawel. Hij wilde zelf naar je toe komen, maar ik hield hem tegen en toen werd hij boos." Ze kijkt me niet gelovig aan. "Maxime, ik denk dat hij je leuk vindt."

Ik ga dus vanaf nu veel minder updaten, ik hoop dat jullie daardoor niet boos worden ofzo. Ik ga me de volgende maanden gewoon heel erg consentreren op school. De laatste maanden heb ik dat niet gedaan en ik denk dat ik dat ook ga zien aan mijn punten. Ze gaan niet enorm laag zijn, maar toch wil ik niet in de 60 of 70 hebben op mijn rapport. Dus nog eens sorry! x
Ik wil jullie ook heel erg bedanken voor de lieve reacties en het condoleren! Het betekent meer voor me dan je denkt. Jullie zijn echt geweldig! 

Oh en ik heb nog niet zo lang geleden nieuwe boeken gekocht, 'I am number four' is echt een aanrader! Ik ben nog maar aan hoofdstuk 8, maar tot nu toe is het echt een geweldig boek! :)