İki Yabancı Bir Ev

5.Bölüm "Küçük Mucizem."

Bölüm Şarkısı: Katy Perry - Hot N Cold

Hayatımın en uzun yolculuğu olabilirdi. Neden bayılma numarası yaptığımı bilmiyordum. Sadece, korkmuştum işte. Ona nasıl bir açıklama yapacaktım.

 Hayatımda ne zaman garip şeyler olsa beynim dururdu ama bu beynimin durmasıyla alakalı olamazdı çünkü beynimin durması anlık olurdu ben hala utanmadan numarayı gideceği yere kadar devam ettirmek istiyordum.

 Göz kapaklarım oynamasın diye büyük bir çaba harcıyordum. Hayır, hayır! Hıçkırık tutacak hissediyorum. Fazla gerginim... Nefes almam gerek.

 Araba aniden durduğunda hıçkırmıştım ve Poyraz bunu duymamıştı. Hızla kapısını açıp kapattı ve aniden benim kapım açıldı. Kucağına aldığında hapşırmamak için kendimi zor tuttum. Vücudum bile bana düşman olmuş, ele vermek için her şeyi yapıyordu. 

 Yüzümün kızardığını hissediyordum küçük bir hapşırık çıktığında Poyraz duymadı bunu. Adımları o kadar hızlıydı ki yüzüme çarpan soğuk rüzgarı hissedebiliyordum.

 "Doktor nerde? Kız arkadaşım bayıldı. Buraya bir baksın. Acil biri gelsin." 

 İç sesim 'Ne,' diye bağırırken yüzümü şekilden şekile sokmamak için uğraşıyordum. Kız arkadaşım derken?

 "Noldu? Neyi var kız arkadaşınızın."

 "Grip oldu vitamin almaya geldik.. Ordan neyi var gibi duruyor. Bayıldı görmüyor musun?" Sesindeki siniri hissediyordum ve kollarının arasında olduğum içinde gerilen kasları beni ayrıca korkutuyordu. Eğer bunun numara olduğunu anlarsa bana ne yapacağını tahmin etmek bile istemiyordum.

 "Bu odaya geçin doktor müsait." Dediğinde biri Poyrazın adımları ilerlemeye başladı. Kapı açılma sesi duyduktan sonra beni sedyeye koydu. Soğuk sedye sırtımı yakmıştı. Korkudan tam olarak ne hissedeceğimi bile bilmiyordum.

 "Siz çıkın ben şimdi ilgileneceğim."

 "Bende kalmak istiyorum." Dedi Poyraz

 "Aile yakını mısınız?"

 "Hayır ama kız arkadaşım."

 "Olmaz lütfen çıkın kapıda bekleyin." Poyraz uzatmadan dışarı çıktı.

 Kapının kapanma sesi ile derin bir nefes verdim ve yavaşça gözlerimi açıp etrafa baktım. Doktorla göz göze geldiğimde kadın şaşkınca bana bakıyordu. Hemen ayaklarımı aşağı indirip sedyede oturdum.

 "Sizden bir şey isteyebilir miyim?" Kadın o kadar şaşkına dönmüştü ki. O an utanmasam bir kaç dakika durup gülecektim

 "Buyrun." Dedi şaşkınca. Ona en baştan her şeyi anlatmıştım beni az önce odaya getiren adamı yanı Poyrazı öptüğümü ve o an açıklama yapmaktan korkup bu numarayı yaptığımı anlatmıştım. Biraz fazla derine girmiş olabilirdim ama doktorun bu yalana ortak olması içindi. Kadın her anlattığıma gülüyor durmadan 'Sakin ol.' diye yeniliyordu. Çünkü her şeyi o kadar hızlı ve nefes almadan anlatıyordum ki. 

 "Anlıyacağınız sizin yardımınıza çok ihtiyacım var." Diyip devam ettim, "Eğer bu odadan çıkarsam ona açıklama yapmam gerekecek. Bundan çok korkuyorum günlerce de bu odada kalamayacağıma göre." Durup aklıma süper bir fikir gelmiş gibi ellerimi şıklattım. 

"Buldum. Siz beni yoğun bakıma alın ben birkaç yıl orada kalayım belki Poyrazda unutur o zamana kadar."

 Kadın kahkaha atarken bir yandan da karnını tutuyordu. "Cidden hayatımda toplasan bu kadar gülmemişimdir. Tamam sana yardım edeceğim ama yoğun bakım falan olmaz onu aklından çıkar." Dediğinde arkasına döndü ve devam etti. "Deli kız ya."