Άτιτλο κεφάλαιο 37

544 58 4
                                    


Από την μεριά της Άριας

Οι ημέρες κυλάνε αργά και βασανιστικά , τον Λούκας έχω να τον δω από την ημέρα που ήρθε στο σπίτι μου για να απολογηθεί. Πλέον δεν έρχεται ούτε από το σπίτι, με τον Αντώνη συναντιούνται πάντα έξω. Τα μόνα νέα του που έχω είναι από μερικές μπηχτές του Αντώνη για το πόσο χάλια είναι και το πόσο έχει μετανιώσει... βλακείες . δεν πιστεύω τίποτα πλέον.

Η Τζίνα με τον Αντώνη χώρισαν με πιο άσχημο τρόπο. Με το που την πλησίασε να της ζητήσει συγνώμη κτλ του έριξε ένα γερό χαστούκι που είμαι σίγουρη ότι θα το θυμάται για όλη του την ζωή. Παίζει να του έφυγε και ένα σφράγισμα από την δύναμη που του το έριξε. Η αλήθεια είναι πως το ευχαριστήθηκα , καλά του έκανε. Βέβαια μετανιώνω πολύ που δεν έριξα και εγώ ένα στον Λούκας, του χρειαζόταν.

Παρόλο που τον έχω σβήσει από παντού, μπαίνω συνέχεια στο προφίλ του στο φβ... αλλά δεν μπορώ να δω και πολλά γιατί είναι κλειδωμένο , ίσως καλύτερα έτσι... ποιος ξέρει τι θα έβαζε... σίγουρα θα πληγωνόμουν περισσότερο αν τα έβλεπα.

Σήμερα θα λείπει ο Αντώνης από το σπίτι, οπότε είναι ευκαιρία να έρθει η Τζίνα σπίτι να κάτσουμε... από ότι καταλάβατε πλέον έρχεται μόνο όταν λείπει,

τώρα πια πάω εγώ πιο πολύ στο δικό της σπίτι.

Καθόμουν στην βεράντα και διάβαζα ένα λογοτεχνικό βιβλίο για να περάσει η ώρα και περίμενα πως και πως για να ξεκουμπιστεί ο Αντώνης από το σπίτι..

"φεύγω εγώ " μου φώναξε ο ηλίθιος αδερφός μου καθώς κατέβαινε τις σκάλες..

Δεν απάντησα καθόλου , απλά έκανα ένα νόημα με το κεφάλι μου.

Ναι ούτε με τον Αντώνη τα πάω καλά μετά από αυτό που έκανε στην κολλητή μου.

Το σπίτι είναι μια εμπόλεμη ζώνη.

Δεν χάνω ευκαιρία να του υπενθυμίζω πόσο βλάκας είναι.

Μόλις έφυγε , μετά από κάποια λεπτά , ήρθε και η κολλητή μου .

Φτιάξαμε καφέ και καθίσαμε στην βεράντα να τα πούμε.

Από την μεριά Λούκας

Δεν έχει περάσει μέρα που να μην την σκεφτώ..

Είναι συνέχεια στο μυαλό μου...

Είμαι μεγάλος μαλάκας.... Την έχασα για πάντα.. έχασα την μοναδική κοπέλα που αγάπησα πραγματικά .

Είμαι χάλια.... Προσπαθώ να μαθαίνω από παντού νέα της.

Πως είναι, τι κάνει, όλα..

Ευτυχώς που έχω και τον Αντώνη που είναι στο ίδιο σπίτι και μαθαίνω τίποτα.

Οι σχέσεις τους από ότι μου λέει δεν είναι καθόλου καλές από εκείνη την ημέρα, οπότε μου λέει λίγα πράγματα., γιατί δεν του πολύ μιλά.

Νιώθω απέσεια..

Όλη την ημέρα πίνω , καπνίζω και την σκέφτομαι.

Με έxουν μαζέψει αμέτρητες φορές ενώ προσπαθούσα να πάω σπίτι της μεθυσμένος.

Θέλω πάρα πολύ να την δω...

Την προηγούμενη εβδομάδα μου είπε ο Αντώνης ότι θα λείπει όλη την ημέρα από το σπίτι, μόλις το έμαθα έκανα 100 σενάρια στο μυαλό μου ότι βρήκε άλλον και τρελάθηκα, ήμουν έτοιμος να πάω να την βρω.. . αλλά τελικά θα πήγαινε να δει την γιαγιά της οπότε ηρέμισα κάπως.

Ήταν ευκαιρία μου είπε να πάω να κάτσουμε σπίτι του, όπως συνηθίζαμε.

Πήγα.

Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να πάω στο δωμάτιο της, όλα μύριζαν στο άρωμα της.

Μου είχε λείψει τόσο πολύ η μυρωδιά της, μου είχαν λείψει όλα.

Όταν ξαφνικά άκουσα την φωνή της από το σαλόνι..

Γύρισε πολύ πιο νωρίς από ότι περιμέναμε , δεν έλειπε ούτε μισή ώρα.

Τρέχω γρήγορα και κρύβομαι μέσα στην ντουλάπα.

Ελπίζω να μην την ανοίξει και φρικάρει .

Την είδα από την σχισμή της πόρτας που είχε η ντουλάπα της..

Ήταν πανέμορφη όπως πάντα .

Άρπαξε τα κλειδιά της από γραφείο της και ξανά έφυγε βιαστικά.

Μετά από λίγο αφού βεβαιώθηκα πως έφυγε ,βγήκα .

Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που την είδα.

*(· Δεν έχετε παράπονο σήμεραααα <3 ξανά έβαλα

· Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα !!!!!!

· Μου αρέσει πολύ να βλέπω σχόλια σας!!! Πραγματικά με κάνουν πολύ χαρούμενη!!!!!!<3 <3 <3 )

ChangeWhere stories live. Discover now