disabiliofobia - strach przed rozebraniem się przed kimś, byciem nagim przy kimś
Jeśli chodzi o samo ciało, Anthony nie posiadał kompleksów. Dawniej nie krępował się odkrywaniem siebie, lecz do czasu.
Do czasu, gdy przestał prowadzić rozpustnicze życie, gdy został Iron Manem, bohaterem, gdy zmienił swoje poglądy, gdy uzyskał reaktor łukowy i wiele blizn.
Nie uważał ich za szczególnie szpecące rzeczy, ale nie chciał, by inni zobaczyli, co właściwie zyskał fizycznie ze staniem się bohaterem.
Szramy zdobiące ciało po niezliczonej ilości bitew i starć, ślady po wrogach, irytowało go, że nie mógł się ich pozbyć. Tak samo jak reaktora łukowego.
To ustrojstwo trzymało go przy życiu, nieustannie odpychając od serca szrapnel po Afganistanie. Nie dawało mu spać, było jego ułomnością, słabością.
Nie chciał nikomu pokazywać swoich słabości, bał się, iż padną pytania, które przywrócą do niego wspomnienia historii każdej z ran. Nie znosił widoku metalu w swojej klatce piersiowej, blizn, a szczególnie nie chciał się nimi dzielić z innymi. Wolał zachować swoje cierpienie dla siebie.
CZYTASZ
atelophobia | tony stark
Fanfictiongdy każdy się czegoś boi, a geniusz ma całą masę fobii - fanfiction by @wiks; 2017-2019 -
