Şuan odamda yatağımın üstüne oturmuş kulaklığımıda takıp müzik dinliyorum ve ağlıyorum evet ağlamayı çok seviyorum ; hangi bir insan ağlamayı sever ki , dışarda insanlar beni hiç ağlarken göremişlerdir belki ama çok nadir , çünkü hemen ezik muamelesi görüyorsun , o yüzden içimden ağlıyorum ,sevmiyorum insanları ve sahte yapmacık sevgilerini gülüşlerini ,onlarında beni sevmesini de İSTEMİYORUM çünkü her insana güveniyorum yaralarımı sarmaya geldi diyorum ama sonuç daha çok yaralarımı kanatıyorlar kendi çapımda yara bandı yapıştırmıştım ama yarabandı kalbe yapışmıyor yapışsa bile insanlar onu çekip daha fazla kanatıyor bu yüzden sevmiyorum insanları nefret ediyorum nefretime bile değmiyorlarmış anladım Zaman'la , zaten acılar sonsuza dek sürmez sadece alışırsın ,alışırsın, alışırsın ama asla unutmazsın , ama siz kalp kırıyorsunuz kalp kırmayın,etrafınıza bir çok kalp onarılmayı bekliyor hepsinin biraz güvene biraz da samimiyete ve biraz sevgiye ihtiyacı var hepsi bu ,kırmayın onarın sevin sevilin çok sevmenize de gerek yok güzel sevin
Herkes mükemmel değilki herkesin kusurları var önemli olan öyle sevmek , bazen içimden ağlıyorum bazen ise çığlık çığlığa her tarafı dağıtıyorum sonuç ben yıpranıyorum onlar değil , insanlar böyle zaten hiç iyi insan yokmu ya hepsi kötü ......
İnsanların en sevmediğim huyu sen gülerken görüyorlar tamam hemen çok mutlusun sanıyorlar ama farketmedikleri şey var sadece ağzıma bakıyorlar gülümsememe ama gözlerime baksalar orda küçük bir kız çocuğunu acı çektiğini rahatlıkla görebilirler .....
Biz nerde hata yapıyoruz biliyormusun birisi çıkıyor karşımıza hemen güveniyoruz seviyoruz içimizde olan küçücük dünyamızın merkezi yapıyoruz ama o içimizde yıkım yapıp hiç bir şey olmamış gibi gidiyorlar sadece arkasından bakıyorsun sonuç aşk acısı , hayal kırıklığı ..... Sonra birisi çıkıyor seni çok seviyor güzel seviyor ama o yıkımın altından kalkıp Nasıl güvenelim Zaman'la bizden umudunu kesiyor sonra onu sevmeye başlıyoruz yavaş
Yavaş ama o gitmişken ..........
Sonra birisi çıkıyor korkuyoruz ,ya bizi sevmese ya bırakırsa ya giderse hep hayatımızı tedirgin olarak yaşamıyormuyuz sanki ......
İnsanlar gidecekseler neden geliyorlar ki , gideceksen gelme istemiyorum
Sen gidince boğuluyorum tekrar tekrar ölüyorum nefes alamıyorum
Hani diyorlar ya daha kaç yaşındasın ne yaşadın bu kadar ,acı yaşta değil baştadır ,kapldedir
17 yaşında olan Bir genç kız daha hayatının başında ama o çok yorulmuş bedenen değil kalbi yorulmuş sonra dayanamayıp kalbini öldürmüş kalbine kimseyi almamış güvenmemeli öğrenmiş ama çok acı çekmiş.....
Biz de böyleyiz acı çekmekten zevk alıyoruz sanki de hep acı çekiyoruz
Zaten biz sevilmeyi beklemiyoruz sadece sevdiğimize pişman etmesinler yeter .....................
