Το αφεντικό

Ένα ορεκτικό

Το βράδυ τον περίμενα έξω απο το σπίτι όπως είχαμε ή μάλλον είχε κανονίσει ο διευθυντής.Ήρθε και με πήρε μα το αμάξι του.Μπήκα μέσα και φόρεσα τη ζώνη.
"Που θα πάμε;"τον ρώτησα γεμάτη περιέργεια.
"Θα σε πάω σπιτι μου"είπε άνετος και με κοίταξε
"Ωρ...τί; στο σπιτι σου;"ρώτησα έκπληκτη...δεν το περίμενα.Αυτός δεν είπε κάτι άλλο παρα μόνο με κοιτούσε με ειρωνικό χαμόγελο καθώς έλυνε το χειρόφρενο για να φύγουμε.
Μόλις φτάσαμε σπίτι του αυτός βγήκε απο το αμάξι...εγώ ήμουν ακόμα μέσα προσπαθώντας να χωνέψω το οτι με έφερε σπίτι του με αποτέλεσμα να έρθει αυτός και να μου ανοίξει την πόρτα...
"Τι κάνεις;δε θα βγείς;"με ρώτησε
Βγήκα έξω κρατώντας σφιχτά το λουράκι της τσάντας μου...."απλά...δεν νιώθω άνετα να είμαι στο σπίτι σου και μάλιστα τέτοια ώρα..."του είπα..
"Γιατί είσαι κατακόκκινη στο πρόσωπο;"με ρώτησε..
"Ορίστε;"
"Μην σου μπαινουν περίεργες ιδέες και απλά πάμε μέσα..."μου είπε "πεινάω"
Μπήκαμε μέσα στο σπίτι."επειδή ήμαστε στο σπίτι μου,θα μαγειρέψω εγώ"μου είπε καθώς έβγαζε το σακάκι του.
Εγώ κοιτούσα δεξιά και αριστερά στο σαλόνι...είχε έναν μεγάλο μαύρο δερμάτινο καναπέ και πάνω υπήρχε μία κουβερτούλα.."Γιατί έχεις εδώ αυτή την κουβέρτα;" τον ρωτησα.
"Α αυτο;απλά δυσκολεύομαι να κοιμηθώ τα βράδια"απάντησε καθώς ξεκούμπωνε τα κουμπιά στα μανίκια απο το πουκάμισό του.
"Απο ποτε έχεις αυτό το πρόβλημα...;"
"Δεν θυμάμαι να σου πω την αλήθεια..."απάντησε και πήγε προς την κουζίνα.
Τον ακολούθησα εκεί και έκατσα στο τραπέζι.Τον κοιτούσα που έκοβε κρεμμύδια....έβλεπα την πλάτη του και την κίνηση του χεριού του.
"Είσαι καλός με το μαχαίρι...γιατι δεν μου το είχες πεί;" ρώτησα καθώς τον χάζευα.
"Δεμ με ρώτησες ποτέ;"μου απάντησε και συνέχισε να κόβει
"Μάλλον θα έχεις μαγειρέψει πολλές φορές για άλλες κοπέλες που έρχονται σπίτι σου..."είπα λίγο ειρωνικά...θέλοντας να μάθω κιόλας..
"Αυρή είναι η πρώτη φορά που φέρνω κοπέλα στο σπίτι μου"απάντησε αδιάφορα
"Ναι είμαι σίγουρη..."αυτός γύρισε και με κοίταξε.
"Πριν λίγο δεν ήθελες να μπείς μέσα και τώρα ζηλεύεις;"με ρωτησε με σοβαρό ύφος
"Π..ποιος ζηλεύει;!μην βγάζεις συμπεράσματα"
Αυτός γύρισε απο την άλλη και συνέχισε να μαγειρεύει.
Είχα βαρεθεί να κάθομαι οπότε σηκώθηκα και πήγα δίπλα του."μπορώ να βοηθήσω με κάτι;" τον ρώτησα.
"Μπορώ και τα κάνω όλα μόνος μου"απάντησε αλλά πήρα πρωτοβουλία και άνοιξα ένα συρτάρι να πάρω έστω τα μαχαιροπίρουνα...
Αυτός χαμογέλασε "δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι..μπορείς απλά να κάτσεις" μου είπε με γλυκό τόνο
"Μα είναι τόσο αμήχανο να κάθομαι και απλά να κοιτάω...."
"Καλά τότε μπορείς να μου φέρεις απο το ψυγείο μερικά λαχανικά"μου είπε και έτρεξα προς το ψυγείο.
"Κάτι άλλο;" τον ρώτησα θέλοντας να κάνω και άλλα πράγματα.
Αυτός κοίταξε γύρω του και βούτηξε το δάχτυλό του στη σάλτσα που είχε φτιάξει "δεν αν είναι οκ" μου είπε φέρνοντας το δάχτυλο του προς εμένα.Έγλειψα τη σάλτσα απο το δάχτυλό του και αυτός φάνηκε να μην το περίμενε "ειναι πολύ ωραία" του είπα και αυτός ξερόβηξε..
"Λοιπόν το φαγητό είναι έτοιμο"είπε μετα απο 5 λεπτά."μπορείς να σβήσεις τα φώτα;" με ρώτησε
"Τα φώτα...;γιατί;" τον ρώτησα διστακτικά
"Προτιμώ ελαφρύ φωτισμό όταν τρώω"απάντησε καθώς έβγαλε ένα κερί απο ένα ντουλάπι και το έβαλε στο τραπέζι.
"Κατάλαβα"του απάντησα και πήγα να βρώ τον διακόπτη...Δεν τον έβρισκα πουθενά..όταν γύρισα να ρωτήσω που είναι ο διακόπτης είδα τον Άρη μπροστά μου και τα έχασα.Είχε έρθει πολύ κοντά μου και με κοιτούσε χωρίς να μιλάει..νόμιζα θα με φιλήσει και έκλεισα τα μάτια μου..αλλά τελικά είχε έρθει για τον διακόπτη...έκλεισε τα φώτα και πήγε προς το τραπέζι..
"Με βοηθάς με τα πιάτα;" ρώτησε κρατώντας 2 πιάτα.
"Ν..Ναι"είπα ντροπιασμένη και πήγα προς το μέρος του.
"Άπλωσε τα χέρια σου"μου είπε.
"Αυτό το πιάτο είναι για μένα και αυτό για σένα"είπε και τοποθέτησε τα πιάτα στα χέρια μου.Κράτησα το ένα δεξιά και το άλλο αριστερά κοιτάζοντας τα.
"Κοίτα μην σου πέσουν γιατί είναι ακριβά πιάτα."πρόσθεσε.
"Σιγά μην μου πέσουν είμαι καλή-"δεν πρόλαβα να τελειώσω την φράση μου και αυτός με φίλησε στο στόμα με ένα γρήγορο φιλί
"Αυτό ήταν ένα ορεκτικό" είπε μόλις έφυγε κοντά απο το πρόσωπό μου.Δεν μπορούσα να πώ κουβέντα...αυτός με κοίταξε για λίγο και μετά έσκυψε πάλι κοντά μου και συνέχισε να με φιλάει ενώ κρατούσα τα πιάτα.. ένιωθα τα χέρια του να ακουμπάνε απαλά τα δικά μου ενώ με φιλούσε αργά....σταμάτησε να με φιλάει και πήρε τα πιάτα απο τα χέρια μου ενώ εγώ είχα μείνει παγωμένη με τα χέρια στην στάση που ήταν πρίν αυτός πάρει τα πιάτα.
"Τι κάνεις..κάτσε κάτω.."μου είπε ενώ αυτός είχε πάρει ήδη θέση στο τραπέζι...Ξερόβηξα και με βαριά βήματα έκατσα στο τραπέζι προσπαθώντας ακόμα να συνειδητοποιήσω τι είχε γίνει...εκείνη την ώρα όμως χτύπησε το κουδούνι...
Ο Άρης πήγε απορημένος στο θυροτηλέφωνο μιας και δεν περίμενε κάποιον...
"Τι θέλει ο πατέρας μου τέτοια ώρα..."είπε...
"Ο πατέρας σου...δηλαδη ο...ο πρόεδρος της εταιρείας;" δεν ήθελα να ανοίξει η πόρτα και να δώ τον άνθρωπο στον οποίο ανήκει όλη η εταιρεία που δουλεύω έτσι πήγα στο δωμάτιο του Άρη να κρυφτώ για λίγο...Μπορούσα να ακούσω μερικά πράγματα απο το δωμάτιο...Ο πατέρας του έμεινε για φαγητό με τον Άρη οπότε προσπαθούσα να είμαι όσο πιο ήσυχη γίνεται.
Το δωμάτιο του Άρη ήταν τεράστιο...μέχρι και μπάνιο είχε μέσα....έκατσα σε μια μεριά και περίμενα να φύγει ο πατέρας του....Παρατήρησα κάτω απο ένα έπιπλο το κουτί που είχε χαλάσει ο αδερφός μου τότε στο γραφείο του Άρη...ίσως του είχε πέσει..Το τράβηξα απο το έπιπλο και το πήρα στα χέρια μου...
Θυμήθηκα τα λόγια του Άρη τότε στο νοσοκομείο...οτι το κουτί δεν έχει να κάνει με την Τζέννυ και οτι άλλη είναι η κοπέλα που υπάρχει στη ζωή του..
Ήμουν τόσο περίεργη...ήθελα να ανοίξω το κουτί τόσο πολύ..Σκεφτόμουν αν έπρεπε ή όχι....
Τελικά δεν κρατήθηκα..ήθελα να το ανοίξω και το έκανα..μόλις το άνοιξα και είδα τί είχε μέσα έμεινα με το στόμα ανοιχτό και τα μάτια γουρλωμένα! Το κουτί μου έπεσε απο τα χέρια κάνοντας έναν δυνατό θόρυβο..δεν το πιστεύω οτι είχε κρατήσει το μαξιλαράκι που είχα ξεχάσει στο αμάξι του απο το σουτιέν μου τότε στην παραλία....

Γειά σας❤❤❤ πάνε πολλές μέρες απο τότε που ανέβασα κεφάλαιο ΑΛΛΑ έχω εξεταστική και παρα παρα παρα πολυ διαβασμα😭😭😭😭😭 θα προσπαθήσω να ανεβάζω όσο πιο πολύ γίνεται...ή να γράφω μικροτερα κεφάλαια....υπομονη 😐😐😐😐
Σας άρεσε το κεφάλαιο;; το περιμένατε να είναι αυτό το πράγμα στο κουτί;;;;
Θα προσπαθήσω να ανεβάσω και άλλο κεφάλαιο πιο σύντομα αυτη τη φορά....😐😐😐
Φιλιάάά❤❤