FİNAL

2.9K 80 38
                                    

"Allah kahretsin! Böyle işin amına koyayım" diye bağırmalara uyandım.İlk başta kimin neden böyle bağırdığını uyku sersemliği ile idrak edemesemde,sonradan bu sesin sahibinin Mert olduğunu anladım.Anında ayaklanırken,koşarak odadan çıktım.Mertin odasına girdiğimde sinirden bir elini saçlarına daldırmış ve diğer eliye bilgisayaranun mousesini tutan bir Mert gördüm.

Hatta o kadar sinirliydi ki,beni bir zaman sonra farketmişti.Ben zaten donup kalmıştım.Mert, beni farkettiğinde sertçe yutkundu ve elini saçının arasından çıkardı.Yavaşça yanıma geldi.Odasının perdesi açıktı.Ve perdeden vuran ay ışığı onun yüz profiline denk gelmişti.Ay ışığı ile daha da belirginleşen elmacık kemiklerine baktım.Nefesim kesildi kusursuzluğu karşısında.

"Güzelim, sen neden uyandın?" dedi bana nazik bir dille.Sinirli halinden eser kalmamıştı.

Cevap vermedim.

Bana baktı.Kaşlarını kaldırıp konuştu.
"İyi misin mavim?" diye ekledi.
Sadece ona baktım.Lanet gözlerim tekrar dolmuştu.Bir gözyaşı damladı gözlerimden.Bende dayanamadım.Ve Mertin bir eli tutup karnıma koydum.

"Burda,tam burayı hisset Mert." dedim pürüzlü çıkan sesimle.

Mert bana şaşkınlıkla baktı.Elini biraz daha bastırdım.
"Hissediyor musun Mert? Tam burada o umut ışığını hissedebiliyor musun? Görüyor musun?" diye sordum bu kezde.Mertin şaşkınlığı daha da artarken konuştu.

"Gel beraber yatalım istersen mavim.İyi değilsin" dedi şaşkın bakışlarla.

"Şuan tam orada,elini koyduğun yerde bir can var.Senden ve benden bir parça var.Bir umut ışığı var." dedim.Nikah gününü bekleyememiştim.Dayanamıyacaktım.

Mert şoka girmiş gibi durdu.Ardından titrek bir nefes verdi.

"Yoksa Ecem sen hamile misin?" dedi inanmıyormuş gibi.Başımı aşağı yukarı salladım.Gözlerini kapatıp açtı.Hala daha inanamıyormuş gibiydi.Sonra hiç beklemediğim bir şey yaptı.Beni kucağına alıp döndürdü.Ve bağırmaya başladı.

"Baba oluyorum ULEĞĞNN ÇEKİLİN YOLDAN.BABAYIM BEN BABA.BABA OLUCAM LAN" dedi kahkaha atarak.Bende dayanamayıp kahkaha attım.

"Dur sakin ol!yavaş dur bir yerine bir şey olacak" dedim.Hatta böyle demekten dilimde tüy bitti.

Nihayet beni yere bıraktığında,tekrar kahkaha attık.Ardından;

"Hadi çabuk yatağa annelerin en güzel mavisi.Uyku düzenine dikkat ediceksin.Yarın gidip nikahımız için gün alıcağız.Sonra sana bir doktor tutacağım." dedi ve gülerek beni kapının dışına çıkardı.

Birlikte benim odama giderek yatağa girdik.Başımı onun göğüsüne yasladım.

"İyi geceler dünyanın en iyi mavi annesi" dedi bana.

"İyi geceler dünyanın en kusursuz elamsı babası"

İkimizde karanlığın kollarına çekilmeden önce duyduğumuz cümleler bunlardı...

💧💧💧💧💧💧💧💧💧💧💧💧💧💧

Sabah uyandığımda,güneş havada gülümseyerek parlıyordu.Gözlerimi yavaşça açmaya başladım.Ve karşımda bir adet Mert gördüm.Üstünü giyinmişti.Odadan çıkmak üzereyken bana bir bakış attı ve uyanık olduğumu gördü.

"Mavim,uyandın mı?"dedi.
"Yok hayır ben gözlerim açık uyuyorum" dedim bende.Alayla kaşlarını çattı.
"Sen şimdi bana laf sokmaya mı çalıştın?" dedi yavaş yavaş yürüyüp üstüme doğru gelerek.

Üstüme doğru gelmesinden birazcık(!)korkmuş olsamda lafımı esirgememiştim.
"Çok zekisin sana bu zeka nereden geliyor böyle?"diye söyledim alayla.Merte hınzırca gülümseyip üzerime atladı Ve

Kamu telah mencapai bab terakhir yang dipublikasikan.

⏰ Terakhir diperbarui: Jun 12, 2017 ⏰

Tambahkan cerita ini ke Perpustakaan untuk mendapatkan notifikasi saat ada bab baru!

PİSKOPAT AŞIK (YARDIMMM)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang