Chapter 30

1K 12 0
                                    

This Chapter is dedicated to Chiemi-chan! Arigatou Gozaimasu! ^____^

Friend/Okasa/Sister ko yan :))

---------------------------------------------

[Clare’s POV]

6:30 pm

Hindi parin tumitila yung ulan…

May bagyo ba???...

Teka nga… anong oras na ba??? Bakit wala pa si Ate Chloe???

Mukhang naiwan niya yata yung payong niya…

Hay naku!!! Yung babaeng yon talaga oh…

Mabilis pa naman mag-kasakit yon… lalo na kapag naulanan…

Konting abon nga lang lagnat na abot niya pag-uwi…

Asan na kaya yung lokaret na yon???... magga-gabi na…

San kaya nagpatila ng ulan yon???...

7:00 pm

ANU BA TO!!! Gutom na ako!!!

Ubos na yung stock na pagkain sa bahay… wala pa kasi si Mama ehh… (>.< )

Hindi pa kami nakakapag grocery ni ate…

Hindi naman Marunong magluto yon… hindi din ako Marunong magluto…

HUHUHUHUHUHU… gutom na talaga akooooooooo!!!

*ding dong*

May nag-doorbell… lumabas ako ng gate para buksan…

Nagulat ako nung nakita ko si Ate at yung Mark…

Bebet nung Mark si Ate habang hawak yung payong saka yung gamit nilang dalawa…

“Anong nangyari kay Ate?” sabi ko.

Binuksan ko agad yung gate tapos Dinala namin si ate sa kuwarto niya…

Binihisan ko muna si ate…

Tiningnan namin yung body temperature niya…

“40 degrees… ang taas ng lagnat niya…” sabi nung Mark.

“HALA… PANO NA TO… wala pa naman si Mama… si ate naman kasi nag paulan pa!!! alam naman niyang mabilis siyang magkasakit kapag naulanan… Pasaway talaga tong babaeng toh!!!” sabi ko.

Hindi mapigilang mainis kay ate…

PASAWAY KASI EEHHH…

Pero mas na-ngingibabaw parin ko yung pag-aalala ko sa kanya…

“Nasaan yung kusina niyo???” sabi ni Mark.

Dinala ko siya sa kitchen…

Nag pakulo siya ng mainit na tubig at naghanda ng maliit na planggana…

“Can I use your kitchen?” sabi ni Mark.

“Sure. Pero wala kaming stock na food eh… hindi pa kami nakaka-pag grocery ni ate…” sabi ko.

“Ganun ba…” sabi ni Mark habang naghahalungkat sa cabinet.

Ilang sandali pa kumuha siya ng kalan…

I really don’t know what he was doing… hindi kasi ako mahilig tumambay sa kusina eehhhh… (~.-)V

Yung pinakulo niyang tubig kanina inilagay niya dun sa maliit na planggana…

“Puwedeng kumuha ka ng tuwalya… yung maliit lang…” sabi ni Mark na naka ngiti.

Agad akong kumuha ng towel…

Dinala namin yung mainit na tubig sa planggana at towel sa room ni ate…

Binasa ni Mark yung towel tapos piniga…

Inilagay niya yung towel sa noo ni ate…

Hindi niya pinabayaan si Ate pati na rin ako…

Ipinagluto niya kami ng pagkain…

Porridge nga lang kasi ayun lang ang maluluto sa bahay eh…

Hindi niya pinabayaan si Ate…

Kung ibang tao ang nakakakita sa dalawang to ngayon…

Baka akalain nilang may relationship tong dalawang to…

Pero ako din… iniisip kong may gusto tong si Mark kay ate…

“Kevin…” biglang sabi ni ate.

Nagulat kaming dalawa…

Bigla na lang nagsalita si ate… at Kevin pa yung unang salitang sinabi niya…

Ano ba kasing nangyari???

“Kuya Mark… bakit ba sumugod sa ulan yang si Ate??...” sabi ko.

“Hindi ko din alam eh… nakita ko lang siya sa may gilid ng gate nakatayo… basing basa…” sabi ni Mark sabay alis nung towel sa ulo ni ate then inilagay sa planggana tapos piga tapos lagay ulit sa noo ni ate.

“Mukhang may hindi magandang nangyari bago ko pa siya makita dun sa may gilid…

Nakatulala lang kasi siya…

Malungkot…

Yun yung nakita ko sa kanya nung oras na yon…” sabi ni Mark.

“Oo… tama ka…

Ate Chloe hates rain…

Alam kong hindi siya susugod sa ulan ng basta-basta… hihintayin niyang tumila yung ulan… hindi siya aalis sa isang lugar hanggat hindi pa tumitila ang ulan…

Tama ka… may hindi magandang nangyari sa kanya kaya napasugod siya sa ulan…” sabi ko.

At this time…

Baka lumala yung sakit ni Ate kung wala tong si Mark…

Thank you sa kanya…

“Thank you Kuya Mark…”

My Summer Love [Completed]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora