Not: Hikaye genellikle Jongin(kai)'nin anlatımından olucak. Degiştirirsemde kimin ağzından olduğunu açıklarım zaten.
-1.bölüm-
Ben Kim Jongin. Türlerim arasında en gözdelerden olduğum için nam-ı değer Kai. Ben, 1843'de küçük bir köyde doğdum.12 yaşımda köyümüze bir baskın yapıldı ve o baskında annem ile babamı kaybettim. Gerçekten üzücü. 10 yaşındaki kardeşimle yetim ve öksüz kalmıştık.
Dedem bizi sahiplenmeseydi belki bizde açlıktan ya da soğuktan ölebilirdik.
Herneyse konumuza dönelim.
14 yaşımdayken küçük kardeşimi kara vebadan dolayı kaybettim. 1 ay boyunca yas tutmuştum ama sonunda bunu da atlatmıştım. 17 yaşımdayken de dedemi kaybettim. İyi adamdı. Beni de güzel ve severek büyütmüştü.
O öldükten sonra işlerini ben devraldım ve yakın zamanda,küçük olmama rağmen sermayeyi iki katına çıkarttım. Hem çalışkan hem zeki hem de yakışıklıydım. Az can yakmadım hani..
22 yaşımdayken yaşadığım köyde cinayet vakaları yüz buldu.
Boyunlarında acaip şekillerde ıssırık izleri oluyordu. Biz, köyün ileri gelenleri bunu yapan hayvanı aramaya çıktık. En azından hayvan olduğunu var sayıyorduk.
İşte pişmanlıklarım o gece başladı. Keşke o aramaya katılmasaydım. Onu görmeseydim ama kaderin önüne geçemezsin.
Onu gördüm.
Gece meşalelerle köyü kolaçan ederken arkamda bir varlık hissederek hemen döndüm fakat arkamda hiçbir şey yoktu. Tekrar önüme döndüğümde, tam dibimde sarı saçlı keskin yüz hatlı gerçekten ÇEKİCİ birisi duruyordu. İlk önce bocalayarak geriye bir kaç adım attım ama tekrar toparlanarak meşaleyi biraz yüzüne tutarak onu görmemi sağladım. Yüzünde sinsice bir gülümseme vardı ve gerçekten çok ÇEKİCİ gözüküyordu.
"Ahh~ özür dilerim. Sizi korkutmak istememiştim."
"Ö-önemli değil. Gecenin bu saatinde burada ne yapıyorsunuz sorabilir miyim? Arama grubundanda değilsiniz."
"Evet. Gezginim. Ayaklarım beni nereye götürürse oraya gidiyorum ve ayaklarım beni bu köye getirdi. Fakat kalacak bir yerim yok. Kalacak bir yerde bulamadım."
Gözlerini bir anda gözlerime sabitledi ve kendimi o anda hipnotize olmuş gibi hissettim.
Tekrar konuştu." İstediğim kadar sizinle kalabilirim değil mi?"dedi imalı bir şekilde.
Ağzımdan nasıl çıktı bilmiyorum ama istem dışıydı."Tabi kalabilirsiniz. Bu benim için zevktir."
İşte o an başıma büyük bir bela aldım.
