Multimedyada simgenaz
Saat 19.30 du annem yemeğe çagırdı. Yemekte yaprak sarması ve eşkili köfte (Sivas'a özgü bir yemek) vardı. Afiyetle yemeğimi yiyip televizyonun başına geçtim. Bugün no:309 vardı.
En sevdiğim dizi:)
Yeni bölüm yeni başlamıştı ki telefonuma mesaj geldi.
-Demek no:309 izliyoruz.
Oha o burda pencerenin önünde.
-Bekle geliyorum
-bekleyemem
'Ay burası sıcakladı baba pencereyi açıyım.
-klimayı aç kızım
-yok yok pencere iyi diyip pencereyi açtım kimse yoktu . Yalnız uzakta ilerleyen kapişonlu bi çocuk vardı . Seslensem babam duyardı . Ćaresiz yerime oturdum ve Onur ve Lale nin aşk maceralarını izlemeye devam ettim. Dayanamayıp mesaj attım.
-neden beklemedin.
-umutsuzluktan
-niye yakışıklı çocuksun
-òyle mi sence
-evet ama bu sana umut vermek olmasın
- :(
-benden güzel kızlar da var
-ama ben senin zümrüt yesili gözlerine vuruldum
Ayy ne diyho bu çocuk bi hoş oldum.
-sen vedat mısın cidden
-şeyy tabi ki
-ben öyle olduğunu düşünmüyorum vedat biraz serseri ve kabadır.
Mesaj gelmedi. Ama bu numaranın vedat olmadığına adım gibi eminim.
Merhaba arkadaşlar. Nasıl gidiyor kitabımı beğeniyor musunuz?
Lütfen vote vermeyi ve hikayeme yorum yapmayı unutmayın. Seviliyorsunuz♥
