Hunter Academy: The WANTED Princess

Chapter 1

Rainee POV.

"Hoy Rainee! gumising kana jan, late kana naman sa klase".

"Gising na po ako"! Sagot ko kay mom, na narinig kung bumaba na ito.

I'm Rainee Rhea Mizuki, 18 years old, fourth year high school sa Mizuki High Academy. Yes, my foster parents owned it.

Matagal ko nang alam na hindi nila ako tunay na anak, but they treated me more than like a daughter.

Sabi ni Mama, nakita daw nila ako one day sa Gate, may nag iwan daw sa akin doon, tanging ang kwentas lang na sout ko ngayon at ang lampin na ginamit sa akin ang nakita nila.

Pag baba ko nakita ko si Mom, na nag aalmusal. "Good morning Mom".
"Good morning honey, kain kana".

"Sa school nalang po ako, late na ako eh".
"Ang tagal mo kasing gumising", sabi pa nito na naka pout sa akin. Ang cute talaga ni mama.

Tsk!  Sabi ko nalang and kiss her. Bye Mom. Sanay na ako sa ugali ni Mama. Pabebe yon heheh don't tell her guys okay.

Pagdating ko sa school late na ako, pero wala akong paki, we own this school.

Pagpasok ko sa room namin, I just stared them coldly, our teacher greeted me instead of me greeting her.

"Good morning Miss Mizuki".
I didn't answer her back at pumunta na ako sa upuan ko.

After the discussion, umuwe na ako wala na akong balak pumasok, boring lang yon, alam kuna lahat ng mga idini discuss, nagtataka nga ako eh kung bakit ang bilis kung maka memorize, siguro dahil naiiba ako.

Bago ako umuwe, pumunta muna ako kay Lolo Pika.

Si Lolo Pika nakilala ko 2 years ago, nong una nawiwirduhan ako sa kanya kung anu-ano kasi sinasabi minsan.
Sabi pa nito kailangan ko daw mag training, at malapit na daw ako umalis.

Minsan naiisip ko kung saang mental kaya galing si lolo pika.

Tinuruan niya ako ng combat skills, mixed martial arts kami nag simula,
Rythmic movements ng Assassin at ninja moves, kulang nalang gawin niya akong killer ay hindi tinuruan niya pala ako to kill.
To kill in the most painful way every human being knows.

More than 100 times na kaming nag duel ni Lolo pika pero di parin ako nananalo sa kanya.

Ngayon naman tinuturuan niya akong gumamit ng Archery, swords, knives, shurikens, daggers at kung anu-ano pang pang patay na gamit.

Nakakasabay na ako sa kanya sa sword fight, pero sabi nito kulang pa daw ako sa training... dapat na daw akong magmadali dahil baka mahuli daw ako.

Baliw na talaga si lolo.

"Lolo Pika"? Tawag ko rito pag dating ko sa bahay niya.
Ang yaman nga ni Lolo eh mas malaki pa bahay niya kaysa sa amin.

Pagbukas ko sa pinto, a flying dagger is approaching kaya mabilis akong naka pag tumbling at binukot ang shuriken na nakatago sa may bewang ko at tinira ang kalaban ko.

Shit! May nakapasok ba sa bahay ni Lolo Pika, baka wanted na pala tong si Lolo at de sinasabi sa akin.

Naramdaman kung may paparating na dagger kaya yumoko ako agad at tinira nanaman ito, this time nakita ko itong tumalon mula sa may chandelier.

Naka all black ito at may mask na sout, katana gamit nito, lumapit ito sa akin at bigla nalang ito dumami, hmmmpp.. rhythmic movements huh!.

But sorry I know exactly how to identify the real you. Naghintay lang ako ng lumapit ito, kinuha ko ang knife ko sa may boots ko para sanggain ang katana niya.

Unfair ang liit ng akin.

Umataki siya agad at sinugod ako, nakaiwas ako in a split of seconds, ang bilis niya I've been watching him kung kilan siya aataki pero diko parin napansin.

He keep on attacking me, and I just keep on dodging him, nag tumbling ako thrice para malaki ang gap namin. I throw my knife, this time hindi ko yon magagamit if I want to defeat him I need to kill him.

The moment he attack me, I receive his sword like a paper between my palms at pina deretso lang ito, the moment his in front me, I grab his hand, twist it, and ready to twist his head for the last blow when he kick me.

Na off balance ako kaya napa atras ako,he didn't waste any time and throw shurikens at me and jump to slice me up with his katana, I flip back three times and roll over under the table.

Muntik na akong masaksak, buti nalang yong table ang tinamaan, lumosot ito, kaya it will take time para makuha niya yon, matigas pa naman ang wooden table na yon, super sharp ng katana niya huh! He made a cut in the table.

I roll over to the side at binaliktad ang table kaya na off balance ito, I jump above him and hold his head para sana paikotin ito ng matapos nato ng marinig ko itong mag salita.

"Impressive"!

END

Hope you enjoyed it.
Let me know if you have something to   share😊