To Mend A Broken Heart

"Ms.Domingo, since you've been absent for weeks, you need to get the lessons you have missed in my subject" Mr.Narciso informed me. Kakatapos lang niyang mag-turo and eventually late ako.

"Im very sorry sir, i have some important things that i need to fix that time po kasi. I'll do anything para makabawi."

Nakayuko kong sabi sakanya para hindi niya mahalata na iba ang sinasabi ng bunganga ko sa expression ko. Hindi naman talaga importante ang rason ko kung tutuusin, gawa gawa ko lamanh iyon para kahit papaano'y maunawaa ako niyo. Nahihiya ako, kakasimula lang ng klase yet eto ako absent for about 3 weeks. 3 fucking weeks pa ang inihirit ko sa pags-stay sa Italy. I've been there since the school days ended. Pero eto ako nagextend pa ng 3 weeks , napasarap kasi ang pags-stay duon ko doon. Ewan ko pero maayado akong nadala sa pagsstay doon, siguro dahil i felt something new na hindi ko pa naransan before, idagdag mo pa ang mga nagsasarapang Itallian cuisine, busog lusog ;)

"I understand you Ms.Domingo, i know that you're trying your best naman, i have an idea on how you can solve your problem." Umaliwalas ang mukha ko at napatingin ako sakanya ng di oras.

"Talaga po? Naku maraming salamat talaga Mr.Narciso promise po talaga pagbubutihan ko to, salamat po sa chansa. Pero ano po ba yun?"

"I'll expect that Ms.Domingo. Since parehas lang ng tinuro ko sa Engineering section, ipinaaabot ko kay Alein ang handouts at siya ng bahala mag photocopy nun. Kasi im sure mas gugustuhin pa nilang kunin ang copy nila kay Marcus kesa sakin, alam mo naman yung mga magkakaibigang yun matinik masyado" napapailing pa si Mr.Narciso habang sinasabi iyon

"A-eh, ssige po. K-kukunnin ko nalan-ng po sakanya yung k-kopya" tumango na lamang si Mr. Narciso.

Nagpaalam ako at nagsimulang maglakad paalis ng faculty room.

Para akong nabingi sa sinabi niya. Ngayon palang nagsisink in lahat sakin. Si Alein ba? Si Alein Marcus Tan ba? Bakit siya pa?

Bakit sakanya pa? Sa lahat ng tao sa school na to lalo na sa engineering section bakit sakanya pa? Pwde naman kay Anton o kahit kanino doon. Handa na nga ba akong makita siya ulit? Handa na ba akong makita ang taong nanakit sa akin?

Hindi na ba ako maapektuhan sa presensya niya? Matagal ko tong pinaghirapan. God knows how much I suffer when he left me. Siya ang naging dahilan kung bakit ako tumulak paphntang Italya para makalimot, makalimot sa sakit na dinulot niya sa buong sistema ko at lalong lalo na sa puso ko. Tinatagan ko ang sarili ko para sa muli kong pagdating dito dahil hindi ko naman siya habang buhay maiiwasan.

Pero hindi ko inaasahan na ganito kaaga. Sadyang mapaglaro talaga ang tadhana.

Hindi *iling iling* Kaya ko na siyang harapin, nakamove-on na ako, at pag nakamove-on ka na, madali lang lahat ng ito para sayo. Tama, kaya ko 'to! Aja!

"I need to borrow the hand outs that Mr.Narciso gave you" im here inside the engineering room, actually standing infront of Alein. Kami lang ang nandito dahil mukhang kakalabas lang ng mga tao. Kahit mahirap ginawa ko, i can't risk this subject just for him.

Natigilan siya sa pagbabasa ng libro at tila slow motion ang pag-angat ng mukha niya upang makita ako.

"Pogs!" Napalingon naman ako sa lugar kung saan nanggaling ang boses ni Anton. Lumalakad siya papalapit sa pwesto namin.

"Kamusta na Italya?" tanong niya ng nahinto siya sa tabi ni Alein.

"Italya parin malamang. Parang hindi naman tayo nagkasama last week eh no kung makapagtanong ka diyan." Napatingin ako sa katabi ni Anton. Tila nakakunot ang noo nito habang nakatingin saakin pero agad ding bumalik sa dating anyo, i mean his boring look.

"So you're back" Nagsalita rin siya pagkalingon ko kay Anton.

"Yes, i-im back. Medyo late, masaya kasi sa Italy" Fck. Why do i need to stutter while talking to him? Diba this is pure casualty? Ah hindi, naiilang lang ako sa presensya niya that's all.

"Uhmm, now may i have the handouts?" Sabay lahad ng kamay ko sa harap niya.

"It's not yet photocopied kaya hindi ko pwedeng ipahiram sayo 'to. Mas una kaming namimeet ni Narsing kesa sainyo." Napakunot naman ang noo ko sa sinabi niya? Narsing? As in si Mr.Narciso? Aba at kelan pa nawalan ng galang 'to sa katawan? Teka ba't ba ako apektado?

"See you around Rie. Welcome back...... Sweetie." At naglakad na siya palabas ng pinto.

Kaylangan ko siyang habulin pero parang nakaglue 'tong mga paa ko sa sahig. Ughh! What's happening to me?

"Uhh, okay that's quite a show. So ano, magkakabalikan ba kayo?"

Dun lang agad ako nakabawi. I immediately gave him a deadly glare.

"Oh easy there Pogs, im just asking Sweetie" ginaya niya pa talaga yung boses ni Alein sa sweetie niya.

Napahilamos ko nalang yung kamay ko at napa-upo sa kaninang kinauuupuan ni Alein.

"Nakakainis! Nakakaimis! Sana sumubsob siya sa sahig bwiset!" Pagmamaktol ko. Nakatingin lang sakin si Anton bago tumingin sakanyang orasan.

"Diba may klase ka pa ngayon? 15 mins. ka nang late just to inform you"

Oh great! What a great day to start with! -___-